Mál nr. 42/2015
Úrskurðarnefnd félagsþjónustu og húsnæðismála
Hafnarhúsinu v/Tryggvagötu, 101 Reykjavík
Miðvikudaginn 26. ágúst 2015 var á fundi úrskurðarnefndar félagsþjónustu og húsnæðismála tekið fyrir mál nr. 42/2015:
Kæra A
á ákvörðun
Vestmannaeyjabæjar
og kveðinn upp svohljóðandi
Ú R S K U R Ð U R:
A hefur með kæru, dags. 16. júlí 2015, skotið til úrskurðarnefndar félagsþjónustu og húsnæðismála ákvörðun Vestmannaeyjabæjar um synjun á umsókn hans um fjárhagsaðstoð.
I. Málavextir og málsmeðferð
Kærandi sótti um fjárhagsaðstoð hjá Vestmannaeyjabæ með umsókn, dags. 25. júní 2015. Umsókn kæranda var synjað með bréfi fjölskyldu og fræðslusviðs, dags. 9. júlí 2015, með þeim rökum að tekjur hans væru yfir grunnframfærsluviðmiðum sveitarfélagsins, sbr. 12. gr. reglna fjölskyldu- og fræðslusviðs Vestmannaeyjabæjar um fjárhagsaðstoð.
Kærandi lagði fram kæru hjá úrskurðarnefnd félagsþjónustu og húsnæðismála 22. júlí 2015. Með bréfi, dags. 23. júlí 2015, óskaði úrskurðarnefnd félagsþjónustu og húsnæðismála eftir greinargerð Vestmannaeyjabæjar þar sem fram kæmi meðal annars rökstuðningur fyrir hinni kærðu ákvörðun ásamt gögnum málsins. Greinargerð Vestmannaeyjabæjar barst með bréfi, dags. 29. júlí 2015. Með bréfi úrskurðarnefndar félagsþjónustu og húsnæðismála, dags. 6. ágúst 2015, var bréf Vestmannaeyjabæjar sent kæranda til kynningar. Frekari athugasemdir bárust ekki.
II. Málsástæður kæranda
Í kæru til úrskurðarnefndar greinir kærandi frá ráðstöfunartekjum sínum og mánaðarlegum útgjöldum. Kærandi tekur fram að hann sé öryrki og óskar eftir rökstuðningi fyrir því hvernig lifa megi af því sem hann hefur til ráðstöfunar.
III. Sjónarmið Vestmannaeyjabæjar
Í greinargerð Vestmannaeyjabæjar kemur fram að tekjur kæranda hafi verið umtalsvert yfir þeim mörkum sem sett séu í 11. gr. reglna sveitarfélagsins um fjárhagsaðstoð. Bent er á að ráðstöfunartekjur kæranda séu í raun hærri en fram komi í bókun fjölskylduráðs þar sem kærandi hafi ekki fengið greidda heimilisuppbót frá Tryggingastofnun ríkisins en það hafi verið leiðrétt hjá Tryggingastofnun fyrir tilstuðlan félagsráðgjafa. Það breyti því þó ekki að tekjur kæranda, hvort heldur sé fyrir eða eftir skatt, séu umtalsvert yfir viðmiðunarmörkum sveitarfélagsins sem séu 145.473 krónur á mánuði.
IV. Niðurstaða
Málskotsheimild kæranda er reist á 63. gr. laga um félagsþjónustu sveitarfélaga, nr. 40/1991. Fyrir nefndinni liggja reglur fjölskyldu- og fræðslusviðs Vestmannaeyjabæjar um fjárhagsaðstoð frá 1. janúar 2015. Í máli þessu er ágreiningur um hvort Vestmannaeyjabæ hafi borið að samþykkja umsókn kæranda um fjárhagsaðstoð.
Fjallað er um rétt til fjárhagsaðstoðar til þeirra sem eigi fá séð fyrir sjálfum sér, maka sínum og börnum yngri en 18 ára í IV. og VI. kafla laga um félagsþjónustu sveitarfélaga, nr. 40/1991. Samkvæmt 21. gr. laganna skal sveitarstjórn setja sér reglur um framkvæmd fjárhagsaðstoðar að fengnum tillögum félagsmálanefndar er metur þörf og ákveður fjárhagsaðstoð til einstaklinga í samræmi við reglur sveitarstjórnar, sbr. 2. mgr. sömu greinar. Lög nr. 40/1991 veita þannig sveitarfélögum ákveðið svigrúm til að meta sjálf miðað við aðstæður á hverjum stað, hvers konar þjónustu þau vilja veita. Í samræmi við þetta og ákvæði stjórnarskrárinnar um sjálfstjórn sveitarfélaga er mat á þeirri nauðsyn að meginstefnu til lagt í hendur þeirrar sveitarstjórnar er þjónustuna veitir. Verður ekki við því mati hróflað af hálfu úrskurðarnefndar félagsþjónustu og húsnæðismála enda byggist það á lögmætum sjónarmiðum og sé í samræmi við lög að öðru leyti.
Umsókn kæranda um fjárhagsaðstoð var synjað á þeirri forsendu að tekjur hans væru yfir grunnframfærsluviðmiðum sveitarfélagsins, sbr. 12. gr. reglna fjölskyldu- og fræðslusviðs Vestmannaeyjabæjar um fjárhagsaðstoð. Samkvæmt 10. gr. reglnanna skal grunnþörf til framfærslu, sbr. 11. gr., lögð til grundvallar við ákvörðun á fjárhagsaðstoð og frá henni dregnar heildartekjur, sbr. 12. gr. Í 11. gr. reglnanna kemur fram að grunnfjárhæð fjárhagsaðstoðar til einstaklinga 18 ára og eldri geti numið allt að 145.473 krónum á mánuði.
Í 12. gr. reglnanna er kveðið á um að allar tekjur umsækjanda, og maka ef við á, í þeim mánuði sem sótt er um og mánuðinn á undan séu taldar með við mat á fjárþörf. Þá kemur fram að með tekjum sé átt við allar tekjur og greiðslur til umsækjanda og maka, sem ekki séu sérstaklega til framfærslu barna, þ.e. atvinnutekjur, allar skattskyldar tekjur frá Tryggingastofnun ríkisins, greiðslur úr lífeyrissjóðum, atvinnuleysisbætur, leigutekjur o.s.frv. Miða skuli við heildartekjur áður en tekjuskattur hefur verið dreginn frá.
Kærandi sótti um fjárhagsaðstoð í júní 2015. Bar því að miða við tekjur kæranda í maí og júní 2015. Samkvæmt gögnum málsins voru tekjur kæranda á því tímabili 280.590 krónur eða nokkuð hærri en grunnfjárhæð fjárhagsaðstoðar, sbr. 11. gr. reglna fjölskyldu- og fræðslusviðs Vestmannaeyjabæjar um fjárhagsaðstoð.
Með vísan til framangreinds er það mat úrskurðarnefndarinnar að skilyrði reglna fjölskyldu- og fræðslusviðs Vestmannaeyjabæjar um fjárhagsaðstoð hafi ekki verið uppfyllt í málinu og kærandi hafi því ekki átt rétt á fjárhagsaðstoð. Hin kærða ákvörðun verður því staðfest.
Úrskurð þennan kváðu upp Bergþóra Ingólfsdóttir formaður, Arnar Kristinsson og Gunnar Eydal, meðnefndarmenn.
Ú R S K U R Ð A R O R Ð
Ákvörðun Vestmannaeyjabæjar, dags. 9. júlí 2015, um synjun á umsókn A um fjárhagsaðstoð er staðfest.
Bergþóra Ingólfsdóttir, formaður
Arnar Kristinsson
Gunnar Eydal