Mál nr. 154/2020

Úrskurðarnefnd velferðarmála

Mál nr. 154/2020

Miðvikudaginn 26. ágúst 2020

A

gegn

Tryggingastofnun ríkisins

Ú R S K U R Ð U R

Mál þetta úrskurða Rakel Þorsteinsdóttir lögfræðingur, Eva Dís Pálmadóttir lögfræðingur og Anna Rut Kristjánsdóttir lögfræðingur.

Með kæru, móttekinni 26. mars 2020, kærði A, til úrskurðarnefndar velferðarmála synjun Tryggingastofnunar ríkisins frá 25. mars 2010 á umsókn um uppbót á lífeyri.

I.  Málsatvik og málsmeðferð

Með rafrænni umsókn 14. mars 2020 sótti kærandi um uppbót á lífeyri hjá Tryggingastofnun ríkisins. Með bréfi, dags. 25. mars 2020, synjaði stofnunin kæranda um uppbót á lífeyri á þeim grundvelli að tekjur hans væru yfir viðmiðunarmörkum reglugerðar nr. 1200/2018 um heimilisuppbót og uppbætur á lífeyri.

Kæra barst úrskurðarnefnd velferðarmála þann 26. mars 2020. Með bréfi, dags. 13. maí 2020, óskaði úrskurðarnefnd eftir greinargerð Tryggingastofnunar ríkisins ásamt gögnum málsins. Greinargerð stofnunarinnar barst með bréfi, dags. 27. maí 2020, og var hún send kæranda til kynningar með bréfi úrskurðarnefndar, dags. 28. maí 2020. Athugasemdir bárust ekki.

II.  Sjónarmið kæranda

Ráða má af kæru að kærandi óski eftir því að umsókn hans um uppbót á lífeyri verði samþykkt.

Í kæru kemur fram að í synjun Tryggingastofnunar hafi verið vísað í reglugerð nr. 1200/2018. Kærandi eigi ekki neinar eignir og skuldi eingöngu. Síðustu mánuði hafi hann fengið 146.000 kr. útborgaðar frá Tryggingastofnun. Kærandi sjái ekki hvernig þessir útreikningar standist. Vísar kærandi máli sínu til stuðnings í útreikning umboðsmanns skuldara þar sem fram komi að nettóeignir hans séu -21.197.086 kr.

III.  Sjónarmið Tryggingastofnunar

Í greinargerð Tryggingastofnunar kemur fram að kærð sé synjun á greiðslu uppbótar á lífeyri vegna lyfjakostnaðar.

Málavextir séu þeir að með bréfi Tryggingastofnunar, dags. 25. mars 2020, hafi kæranda verið synjað um greiðslu uppbótar á lífeyri vegna lyfjakostnaðar þar sem tekjur hafi verið yfir viðmiðunarmörkum.

Í 9. gr. laga nr. 99/2007 um félagslega aðstoð segi að heimilt sé að greiða lífeyrisþega uppbót á lífeyri vegna kostnaðar sem ekki fáist greiddur eða bættur með öðrum hætti ef sýnt þyki að hann geti ekki framfleytt sér án þess. Við mat á því hvort lífeyrisþegi geti framfleytt sér án uppbótar skuli taka tillit til eigna og tekna. Kostnaður sem komi til álita í þessu sambandi sé einkum umönnunarkostnaður, sem heimilishjálp eða aðrir opinberir aðilar greiði ekki, sjúkra- eða lyfjakostnaður og kostnaður vegna kaupa á heyrnartæki sem sjúkratryggingar greiði ekki, rafmagnskostnaður vegna súrefnissíunotkunar, húsaleigukostnaður sem falli utan húsaleigubóta og dvalarkostnaðar á dvalarheimilum, stofnunum svo og sambýlum og áfangastöðum sem fengið hafi starfsleyfi frá ráðuneyti eða reki sambærilega starfsemi.

Í 3. mgr. 9. gr. laganna segi að til tekna samkvæmt ákvæðinu teljist allar skattskyldar tekjur, þar á meðal bætur almannatrygginga og bætur samkvæmt lögum um félagslega aðstoð sem og erlendar tekjur sem ekki séu taldar fram hér á landi.

Í 11. gr. reglugerðar nr. 1200/2018 um heimilisuppbót og uppbætur á lífeyri sé fjallað um tekju- og eignamörk. Þar segi að uppbætur á lífeyri skuli aldrei greiddar til lífeyrisþega sem eigi eignir í peningum eða verðbréfum yfir 4.000.000 kr. eða hafi heildartekjur yfir 3.032.114 kr. á ári.

Kærandi hafi með umsókn, dags. 14. mars 2020, sótt um uppbót á lífeyri vegna lyfjakostnaðar. Samkvæmt ákvæðum reglugerðar nr. 1200/2018 sé ekki heimilt að greiða uppbót á lífeyri til einstaklings ef heildartekjur séu hærri en 3.032.114 kr. á ári eða 252.676 kr. á mánuði. Til tekna teljist allar skattskyldar tekjur, þar á meðal bætur almannatrygginga og bætur samkvæmt lögum um félagslega aðstoð.

Samkvæmt upplýsingum Tryggingastofnunar hafi heildartekjur kæranda verið samtals 3.444.710 kr. árið 2019 og það sem af sé þessa árs 2020 séu tekjur kæranda samtals um 300.000 kr. á mánuði. Tryggingastofnun hafi því ekki heimild til að greiða kæranda uppbót á lífeyri vegna lyfjakostnaðar og því hafi honum verið synjað.

IV.  Niðurstaða

Kærð er ákvörðun Tryggingastofnunar ríkisins, dags. 25. mars 2020, þar sem umsókn kæranda um uppbót á lífeyri var synjað.

Um uppbætur á lífeyri er fjallað í 9. gr. laga nr. 99/2007 um félagslega aðstoð. Ákvæði 1. og 3. mgr. 9. gr. er svohljóðandi:

„Heimilt er að greiða lífeyrisþega uppbót á lífeyri vegna kostnaðar sem ekki fæst greiddur eða bættur með öðrum hætti ef sýnt þykir að hann geti ekki framfleytt sér án þess. Við mat á því hvort lífeyrisþegi geti framfleytt sér án uppbótar skal taka tillit til eigna og tekna. […]

Til tekna samkvæmt ákvæði þessu teljast allar skattskyldar tekjur, þar á meðal bætur almannatrygginga og bætur samkvæmt lögum um félagslega aðstoð, sem og erlendar tekjur sem ekki eru taldar fram hér á landi. Eingreiðslur frá Tryggingastofnun ríkisins og fjárhagsaðstoð sveitarfélaga skal þó ekki telja til tekna lífeyrisþega.“

Í 6. mgr. ákvæðisins segir að ráðherra setji reglugerð um nánari framkvæmd þess, meðal annars um tekju- og eignamörk. Reglugerð nr. 1200/2018 um heimilisuppbót og uppbætur á lífeyri, með síðari breytingu, hefur verið sett með framangreindri lagaheimild. Reglugerðin fjallar meðal annars um hámark uppbóta og tekju- og eignamörk. Í 11. gr. reglugerðar nr. 1200/2018, með síðari breytingu, segir:

„Uppbætur á lífeyri skulu aldrei greiddar til lífeyrisþega sem á eignir í peningum eða verðbréfum yfir 4.000.000 kr. eða hefur heildartekjur yfir 3.032.144 kr. á ári.“

Samkvæmt framangreindu skal ekki greiða uppbætur á lífeyri ef tekjur umsækjanda eru yfir 3.032.114 kr. á ári. Á árinu 2019 var kærandi með 3.444.710 kr. í tekjur. Þá var meðaltal tekna kæranda fyrstu fjóra mánuði ársins 2020 366.619 kr. Tekjur kæranda eru því yfir tekjumörkum samkvæmt framangreindu reglugerðarákvæði.

Kærandi byggir á því að nettóeign hans sé -21.197.086 kr. Í 11. gr. reglugerðar nr. 1200/2018 er ekki gert ráð fyrir því að taka eigi tillit til skuldastöðu við mat á því hvort uppfyllt eru skilyrði fyrir greiðslu uppbótar. Tekjumörkin eru afdráttarlaus og heildartekjur kæranda eru umfram tilgreinda fjárhæð. Tryggingastofnun ríkisins bar því að mati úrskurðarnefndar velferðarmála að synja kæranda um uppbót á lífeyri.

Að framangreindu virtu er ákvörðun Tryggingastofnunar ríkisins, dags. 25. mars 2020, um synjun á umsókn kæranda um uppbót á lífeyri, staðfest.

Ú R S K U R Ð A R O R Ð

Ákvörðun Tryggingastofnunar ríkisins um að synja umsókn A, um uppbót á lífeyri, er staðfest.

F.h. úrskurðarnefndar velferðarmála

Rakel Þorsteinsdóttir