Úrskurðir og álit

Kærð var afgreiðsla Reykjavíkurborgar á beiðni kæranda um gögn í tengslum við umsókn um byggingarleyfi vegna óleyfisframkvæmda. Reykjavíkurborg kvað engin gögn sem heyrðu undir gagnabeiðni kæranda vera fyrirliggjandi. Úrskurðarnefndin hafði ekki forsendur til að rengja þær staðhæfingar Reykjavíkurborgar og hefði að auki ekki valdheimildir til að ganga úr skugga um hvort gögnin væru til, þrátt fyrir að kærandi teldi slíkt vera hafið yfir vafa. Að mati nefndarinnar var þannig ekki um að ræða synjun um aðgang að fyrirliggjandi gögnum, sbr. 1. mgr. 20. gr. upplýsingalaga, og kærunni því vísað frá.

Kærð var afgreiðsla Reykjavíkurborgar á beiðni kæranda um gögn um tilurð götumerkinga í Bankastræti. Kæran barst rúmlega 14 mánuðum eftir að kærufrestur skv. 1. mgr. 22. gr. upplýsingalaga rann út. Úrskurðarnefndin taldi skilyrði 1. mgr. 28. gr. stjórnsýslulaga ekki uppfyllt og var kærunni því vísað frá.

Í málinu var deilt um rétt kæranda til aðgangs að upplýsingum um hvort kvartað hefði verið til Vinnueftirlitsins vegna eineltis af hálfu kæranda sem og vinnugögnum í vörslum stofnunarinnar. Það var mat úrskurðarnefndarinnar að 2. til 4. málsliður 2. mgr. 83. gr. laga nr. 46/1980 fæli í sér sérstaka þagnarskyldureglu um upplýsingar sem vörðuðu umkvartanir til Vinnueftirlitsins. Þannig væri ljóst að upplýsingar um hvort kvartað hafi verið til stofnunarinnar vegna eineltis á vinnustað, sem og gögn stofnunarinnar sem fjalla kynnu um slíka umkvörtun, féllu undir þagnarskylduákvæðið. Taldi úrskurðarnefndin því að Vinnueftirlitinu væri óheimilt að veita kæranda slíkar upplýsingar og staðfesti ákvörðun stofnunarinnar að þessu leyti en kærunni var að öðru leyti vísað frá.

Finneiðharvegur [], Grímsnes- og Grafningshreppi

Kærandi kærði meinta ranga sjúkdómsgreiningu og meintar rangfærslur í sjúkraskrá. Ráðuneytið tók fram að embætti landlæknis tæki kvartanir vegna meintrar vanrækslu og mistaka við veitingu heilbrigðisþjónustu til meðferðar en ekki ráðuneytið. Þá þyrfti að beina beiðni um leiðréttingu á sjúkraskrá til umsjónaraðila hennar en hægt væri að skjóta synjun á slíkri beiðni til embættis landlæknis. Hefði ráðuneytið engu hlutverki að gegna í því sambandi. Laut kæra þannig ekki að neinni ákvörðun eða málsmeðferð sem kæranleg væri til ráðuneytisins og var kærunni því vísað frá.

Ákvörðun Útlendingastofnunar um að synja um að taka umsókn kæranda um alþjóðlega vernd til efnismeðferðar á grundvelli a-liðar 1. mgr. 36. gr. laga um útlendinga og senda hann til Ítalíu er staðfest.

Kærandi kærði frávísun embættis landlæknis á kvörtun sem hún hafði lagt fram til embættisins vegna starfa sálfræðings sem dómkvadds matsmanns. Ráðuneytið taldi að kærandi hefði ekki verið notandi heilbrigðisþjónustu í skilningi 2. mgr. 12. gr. laga um landlækni og lýðheilsu. Hún hefði þannig ekki sérstakra eða verulegra hagsmuna að gæta af því að fá kvörtunina til meðferðar. Með sömu rökum taldi ráðuneytið að kærandi gæti ekki átt kærurétt í málinu og var kærunni því vísað frá ráðuneytinu.

Kærandi kærði frávísun embættis landlæknis á kvörtun sem hún hafði lagt fram til embættisins vegna starfa sálfræðings sem dómkvadds matsmanns. Ráðuneytið taldi að kærandi hefði ekki verið notandi heilbrigðisþjónustu í skilningi 2. mgr. 12. gr. laga um landlækni og lýðheilsu. Hún hefði þannig ekki sérstakra eða verulegra hagsmuna að gæta af því að fá kvörtunina til meðferðar. Með sömu rökum taldi ráðuneytið að kærandi gæti ekki átt kærurétt í málinu og var kærunni því vísað frá ráðuneytinu.

Kærandi kærði frávísun embættis landlæknis á kvörtun sem hún hafði lagt fram til embættisins vegna starfa sálfræðings sem dómkvadds matsmanns. Ráðuneytið taldi að kærandi hefði ekki verið notandi heilbrigðisþjónustu í skilningi 2. mgr. 12. gr. laga um landlækni og lýðheilsu. Hún hefði þannig ekki sérstakra eða verulegra hagsmuna að gæta af því að fá kvörtunina til meðferðar. Með sömu rökum taldi ráðuneytið að kærandi gæti ekki átt kærurétt í málinu og var kærunni því vísað frá ráðuneytinu.

Kærð var synjun dómsmálaráðuneytis á beiðni um aðgang að minnispunktum ráðuneytisins af fundi fulltrúa ráðuneytisins með namibískri sendinefnd. Synjunin byggðist á 2. tölul. 10. gr. upplýsingalaga en samkvæmt greininni er heimilt að takmarka aðgang almennings að gögnum þegar mikilvægir almannahagsmunir krefjast enda hafi þau að geyma upplýsingar um samskipti við önnur ríki eða fjölþjóðastofnanir. Úrskurðarnefnd um upplýsingamál fór yfir gögnin sem kæranda var synjað um aðgang að og taldi að ráðuneytinu hefði verið heimilt að synja kæranda um aðgang að gögnunum. Var ákvörðun ráðuneytisins því staðfest.

Barna- og fjölskyldustofa synjaði kæranda um aðgang að bréfi frá fjölskyldu- og félagsþjónustu með beiðni um lögreglurannsókn og bréfi frá lögreglustjóra sem vörðuðu kæranda. Úrskurðarnefndin taldi gögnin ótvírætt tilheyra rannsókn sakamáls og yrði aðgangur að þeim því ekki byggður á ákvæðum upplýsingalaga, sbr. 1. mgr. 4. gr. upplýsingalaga. Var því óhjákvæmilegt að vísa kærunni frá nefndinni.

Deilt var um rétt kæranda til aðgangs að áfangaskýrslu starfshóps um starfsemi og starfshætti Samgöngustofu frá október 2017 í heild sinni. Innviðaráðuneytið afhenti stærstan hluta skýrslunnar á grundvelli 1. mgr. 11. gr. upplýsingalaga, en afmáði aðra hluta með vísan til þess að um vinnugögn væri að ræða samkvæmt 5. tölul. 6. gr., sbr. 8. gr. upplýsingalaga. Úrskurðarnefndin taldi skýrsluna ekki uppfylla skilyrði upplýsingalaga fyrir því að teljast vinnugagn, þar sem hún var afhent Samgöngustofu. Þá taldi nefndin ekki að önnur undanþáguákvæði upplýsingalaga ættu við. Var innviðaráðuneytinu því gert að afhenda skýrsluna án útstrikana.

Deilt var um rétt kæranda, fréttamanns, til aðgangs að gögnum í tengslum við fyrirætlanir um toll- og landamæraskoðun á vegum bandarískra stjórnvalda á Keflavíkurflugvelli. Synjun Isavia ohf. byggðist m.a. á 2. tölul. 10. gr. upplýsingalaga en samkvæmt greininni er heimilt að takmarka aðgang almennings að gögnum þegar mikilvægir almannahagsmunir krefjast enda hafi þau að geyma upplýsingar um samskipti við önnur ríki eða fjölþjóðastofnanir. Úrskurðarnefnd um upplýsingamál fór yfir gögnin sem kæranda var synjað um aðgang að og taldi að Isavia hefði verið heimilt að synja kæranda um aðgang að gögnunum. Var synjun félagsins því staðfest.

Stöðvunarkröfu hafnað.

Hæfi. Reglugerð nr. 340/2017. Sjálfkrafa stöðvun samningsgerðar aflétt.

Hæfi. Reglugerð nr. 340/2017. Stöðvunarkröfu vísað frá.

Þjónustusamningur. Viðmiðunarfjárhæð. Valdsvið kærunefndar útboðsmála. Frávísun.

Sjálfkrafa stöðvun samningsgerðar aflétt.

Ákvörðun Útlendingastofnunar um að synja umsókn kæranda um alþjóðlega vernd og dvalarleyfi af mannúðarástæðum er felld úr gildi. Kæranda er veitt alþjóðleg vernd á grundvelli 2. mgr. 45. gr. laga um útlendinga. Lagt er fyrir Útlendingastofnun að veita kæranda dvalarleyfi á grundvelli 73. gr. laga um útlendinga.

Ákvörðun Útlendingastofnunar um að synja umsókn kæranda um dvalarleyfi á grundvelli 78. gr. laga um útlendinga er staðfest.

Ákvörðun Útlendingastofnunar um að synja umsókn kæranda um dvalarleyfi á grundvelli 78. gr. laga um útlendinga er staðfest.

Ákvörðun Útlendingastofnunar um að synja umsókn kæranda um dvalarleyfi á grundvelli 3. mgr. 69. gr., sbr. 70. gr. laga um útlendinga er staðfest.

Endurupptökubeiðni hafnað.

Valforsendur. Kröfugerð. Kærufrestur. Tilboðsgögn.

Kærufrestur. Útboðsskilmálar. Valforsendur. Mat á hæfi.

Verðfyrirspurn. Útboðsskylda. Viðmiðunarfjárhæð. Valdsvið kærunefndar. Stöðvunarkröfu hafnað.

Hönnunarsamkeppni. Kærufrestur. Jafnræði. Bindandi samningur. Vanhæfi. Skaðabótaskyldu hafnað.

Ákvörðun Útlendingastofnunar um að synja um að taka umsókn kæranda um alþjóðlega vernd til efnismeðferðar á grundvelli a-liðar 1. mgr. 36. gr. laga um útlendinga og senda hana til Grikklands er staðfest.

Ákvörðun Útlendingastofnunar um að synja um að taka umsókn kæranda um alþjóðlega vernd til efnismeðferðar á grundvelli c-liðar 1. mgr. 36. gr. laga um útlendinga og senda hann til Belgíu er staðfest.

Beiðni kæranda um endurupptöku er hafnað. Kröfu kæranda um frestun framkvæmdar er vísað frá.

Kæru kæranda á ákvörðun Útlendingastofnunar er vísað frá.

Ákvörðun Útlendingastofnunar um að synja um að taka umsókn kæranda um alþjóðlega vernd til efnismeðferðar á grundvelli a-liðar 1. mgr. 36. gr. laga um útlendinga og senda hann til Grikklands er staðfest.

Í málinu var kærð ákvörðun embættis landlæknis um að áminna lækni vegna brots á starfsskyldum sínum í tveimur málum. Að mati ráðuneytisins voru skilyrði fyrir áminningu uppfyllt, enda hefði alvarleikastig annars málsins verið mikið. Var ákvörðun embættis landlæknis því staðfest.

Byggðakvóti. Úthlutun aflaheimilda. Skilyrði fyrir úthlutun. Sérreglur sveitarfélags. Kæruheimild.

Landspítali synjaði kæranda um aðgang að rótargreiningu sem spítalinn lét framkvæma vegna fráfalls eiginmanns kæranda, á þeim grundvelli að um vinnugagn væri að ræða. Úrskurðarnefndin rakti skilyrði upplýsingalaga fyrir því að gagn gæti talist vinnugagn og féllst á að skilyrðin væru uppfyllt. Á hinn bóginn taldi nefndin að rótargreiningin kynni að innihalda upplýsingar um atvik máls auk þess sem þar væri lýsing á vinnureglum eða stjórnsýsluframkvæmd á viðkomandi sviði. Nefndin taldi sig hins vegar ekki hafa forsendur til að taka afstöðu til þess fyrst á kærustigi hvaða upplýsingar í skjalinu skyldu afhentar kæranda. Var hin kærða ákvörðun því felld úr gildi og lagt fyrir Landspítala að taka beiðni kæranda til nýrrar meðferðar og afgreiðslu.

Deilt var um rétt kæranda til aðgangs að fundargerðum ráðherranefndar um efnahagsmál og endurskipulagningu fjármálakerfisins, frá þeim fundum þar sem rætt hafi verið um fyrirkomulag við seinna útboð á hlutabréfum ríkisins í Íslandsbanka. Ákvörðun forsætisráðuneytis að synja beiðni kæranda studdist við 1. tölul. 6. gr. upplýsingalaga þar sem fram kemur að réttur almennings til aðgangs að gögnum nái ekki til fundargerða ríkisráðs og ríkisstjórnar, minnisgreina á ráðherrafundum eða gagna sem tekin hafa verið saman fyrir slíka fundi. Úrskurðarnefndin féllst á að gögnin teldust til minnisgreina af ráðherrafundum í skilningi ákvæðisins og staðfesti ákvörðun ráðuneytisins.

Í málinu var kærð töf ríkisendurskoðanda á afgreiðslu beiðni kæranda um upplýsingar. Í 4. mgr. 15. gr. laga um ríkisendurskoðanda og endurskoðun ríkisreikninga, nr. 46/2016, kæmi fram að ákvarðanir ríkisendurskoðanda um aðgang að gögnum sættu ekki kæru til úrskurðarnefndar um upplýsingamál. Af framangreindu leiddi að töf ríkisendurskoðanda á afgreiðslu beiðni um aðgang að gögnum yrði ekki kærð til úrskurðarnefndar um upplýsingamál. Varð því að vísa kærunni frá úrskurðarnefndinni.

Deilt var um rétt kæranda til aðgangs að upplýsingum um starfsheiti, föst launakjör og fastar greiðslur til starfsmanna Landspítala sem eru félagsmenn Eflingar stéttarfélags. Synjun Landspítala var á því byggð að stéttarfélagsaðild geti ekki talist lögmæt afmörkun fyrirspurnar um störf og launakjör starfsmanna, enda teldist stéttarfélagsaðild til viðkvæmra persónuupplýsinga. Úrskurðarnefndin rakti að upplýsingar um stéttarfélagsaðild teldust vera upplýsingar sem sanngjarnt og eðlilegt væri að færu leynt í skilningi 9. gr. upplýsingalaga. Þótt gögnin innihéldu ekki nöfn starfsmanna taldi nefndin að kæranda yrði engu að síður fært að persónugreina starfsmennina með notkun viðbótarupplýsinga, og þannig öðlast upplýsingar um stéttarfélagsaðild þeirra. Var ákvörðun Landspítala því staðfest.

Deilt var um rétt kæranda til aðgangs að samningi milli dótturfélags Ríkisútvarpsins og Storytel um heimild til að dreifa hljóðbókum Ríkisútvarpsins á streymisveitu Storytel. Synjun Ríkisútvarpsins byggðist á því að samningurinn varðaði mikilvæga viðskiptahagsmuni Storytel auk þess sem almannahagsmunir krefðust þess að hann færi leynt þar sem Ríkisútvarpið væri að þessu leyti í samkeppni við aðra. Úrskurðarnefndin taldi að um rétt kæranda færi samkvæmt 14. gr. upplýsingalaga, sem varðar upplýsingar um aðila sjálfan. Þá taldi nefndin að viðskiptahagsmunir Storytel og samkeppnislegir hagsmunir Ríkisútvarpsins vægju ekki eins þungt og hagsmunir kæranda af því að fá aðgang að samningnum. Var því lagt fyrir Ríkisútvarpið að afhenda kæranda samninginn.

Byggðakvóti. Úthlutun aflaheimilda. Skilyrði fyrir úthlutun. Sérreglur sveitarfélags. Kæruheimild.

Byggðakvóti. Úthlutun aflaheimilda. Skilyrði fyrir úthlutun. Sérreglur sveitarfélags. Kæruheimild.

Beiðni kæranda um endurupptöku máls fyrir kærunefnd á grundvelli 24. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993 er hafnað.

Félagslegt leiguhúsnæði. Staðfest synjun Reykjavíkurborgar á umsókn kæranda um félagslegt leiguhúsnæði. Skilyrði e-liðar 4. gr. reglna sveitarfélagsins um félagslegt leiguhúsnæði ekki uppfyllt.

Beiðni kæranda um endurupptöku er hafnað.

Beiðni kæranda um endurupptöku er hafnað.

Í málinu hafði kærandi kært ákvörðun embættis landlæknis um að vísa frá umsókn hennar um almennt lækningaleyfi á þeim grundvelli að hún hefði ekki lagt fram starfsleyfi, líkt og embættið taldi að gera mætti kröfu um á grundvelli 1. mgr. 16. gr. reglugerðar nr. 465/2015. Var það mat ráðuneytisins að umsókn kæranda um almennt lækningaleyfi yrði ekki vísað frá embætti landlæknis á þeim grundvelli, enda féllu aðstæður kæranda ekki með skýrum hætti undir orðalag ákvæðisins. Taldi ráðuneytið að ákvæði 1. mgr. 2. gr. laga nr. 26/2010, um viðurkenningu á faglegri menntun og hæfi til starfa hér á landi, útilokaði ekki að breskir ríkisborgarar ættu rétt á að gegna hér á landi starfi með sömu skilmálum og giltu um íslenska ríkisborgara, framvísuðu þeir hæfnisvottorði eða vitnisburði um þá formlegu menntun og hæfi sem krafist væri, enda uppfylltu þeir t.a.m. skilyrði tilskipunar Evrópuþingsins og ráðsins 2005/36/EB, sbr. a-lið ákvæðisins. Bæri embætti landlæknis því að leggja efnislegt mat á sambærileika menntunar hennar við innlendar kröfur líkt og gert væri ráð fyrir í almenna kerfi IV. kafla reglugerðar nr. 510/2020, að teknu tilliti til dóms EFTA-dómstólsins í máli E-3/20. Þar sem embætti landlæknis hafði ekki lagt mat á umsóknina var hin kærða ákvörðun felld úr gildi og lagt fyrir embættið að taka málið til nýrrar meðferðar.

Ákvörðun Útlendingastofnunar um að synja umsókn kæranda um alþjóðlega vernd og dvalarleyfi af mannúðarástæðum er staðfest.

Hjálpartæki. Staðfest ákvörðun Sjúkratrygginga Íslands um að synja um styrk til kaupa á þríhjóli.

Sjúklingatrygging. Staðfest ákvörðun Sjúkratrygginga Íslands um varanlega örorku samkvæmt lögum nr. 111/2000 um sjúklingatryggingu, er staðfest.

Sjúklingatrygging. Felld úr gildi ákvörðun Sjúkratrygginga Íslands um að synja um bætur samkvæmt lögum nr. 111/2000 um sjúklingatryggingu. Málinu vísað til Sjúkratrygginga Íslands til nýrrar meðferðar.

Hjálpartæki. Staðfest afgreiðsla Sjúkratrygginga Íslands á umsókn um styrk til kaupa á blóðsykurstrimlum.

Hjálpartæki. Staðfest ákvörðun Sjúkratrygginga Íslands um að synja um styrk til kaupa á hnéspelkum.

Tannlækningar. Staðfest ákvörðun Sjúkratrygginga Íslands um að synja um greiðsluþátttöku í tannréttingum.

Ráðning í starf. Mismunun á grundvelli fötlunar. Stjórnvald. Hæfnismat. Ekki fallist á brot.

Byggðakvóti. Skilyrði fyrir úthlutun. Endurnýjun skips. Flutningur aflaheimilda. Lögvarðir hagsmunir

Ákvörðun Útlendingastofnunar um að synja um að taka umsókn kæranda um alþjóðlega vernd til efnismeðferðar á grundvelli a-liðar 1. mgr. 36. gr. laga um útlendinga og senda hann til Grikklands er staðfest.

Frávísun. Enginn ágreiningur til staðar í málinu þar sem Vinnumálastofnun hafði afturkallað hina kærðu ákvörðun.

Frávísun. Enginn ágreiningur til staðar í málinu þar sem Vinnumálastofnun hafði afturkallað hina kærðu ákvörðun.

Frávísun. Enginn ágreiningur til staðar í málinu þar sem Vinnumálastofnun hafði afturkallað hina kærðu ákvörðun.

Frávísun. Enginn ágreiningur til staðar í málinu þar sem Vinnumálastofnun hafði afturkallað hina kærðu ákvörðun.

Endurupptaka. Felld úr gildi ákvörðun Vinnumálastofnunar um að synja beiðni kæranda um endurupptöku máls. Ákvörðun reist á röngum lagagrundvelli og því til staðar efnislegur annmarki.

Ákvörðun Útlendingastofnunar um að synja umsókn kæranda um alþjóðlega vernd og dvalarleyfi af mannúðarástæðum er staðfest.

Ákvörðun Útlendingastofnunar um að synja um að taka umsókn kæranda um alþjóðlega vernd til efnismeðferðar á grundvelli a-liðar 1. mgr. 36. gr. laga um útlendinga og senda hana til Síle er staðfest.

Ákvörðun Útlendingastofnunar um að synja um að taka umsókn kæranda um alþjóðlega vernd til efnismeðferðar á grundvelli c-liðar 1. mgr. 36. gr. laga um útlendinga og senda hann til Spánar er staðfest.

Ákvörðun Útlendingastofnunar um að synja um að taka umsókn kæranda um alþjóðlega vernd til efnismeðferðar á grundvelli a-liðar 1. mgr. 36. gr. laga um útlendinga og senda hann til Grikklands er staðfest.

Gluggaframkvæmdir. Frávik frá hefðbundinni kostnaðarskiptingu.

Afrit af gögnum húsfélags.

Beiðni kæranda um endurupptöku máls fyrir kærunefnd á grundvelli 24. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993 er hafnað.

Beiðni kærenda um endurupptöku mála fyrir kærunefnd á grundvelli 24. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993 er hafnað.

Jafnskiptur kostnaður/hlutfallskiptur kostnaður: Framkvæmdir við sorptunnuskýli.

Ákvörðunartaka. Merkingar utan á atvinnuhúsnæði.

Hundahald. Sameiginlegur stigagangur.

Beiðni kæranda um endurupptöku og frestun framkvæmdar er hafnað.

Sjúklingatrygging. Staðfest ákvörðun Sjúkratrygginga Íslands um að synja um bætur samkvæmt lögum nr. 111/2000 um sjúklingatryggingu.

Byggðakvóti. Úthlutun aflaheimilda. Skilyrði fyrir úthlutun. Lagaheimild. Sérreglur fyrir byggðarlög.

Kærðar voru tafir Tryggingastofnunar á beiðni kæranda um upplýsingar. Af hálfu Tryggingastofnunar kom fram að erindi kæranda hefði ekki borist stofnuninni og hefði því litið á erindi úrskurðarnefndarinnar sem framsendingu á erindi kæranda sem stofnunin svaraði í kjölfarið. Var því ekki um að ræða synjun á aðgangi að gögnum sem kæranleg væri til nefndarinnar á grundvelli 1. mgr. 20. gr. upplýsingalaga og kærunni vísað frá.

Kærð var afgreiðsla Borgarbyggðar á beiðni kæranda um afrit úr dagbók eða málaskrá slökkviliðsins á tilteknu tímabili. Af hálfu sveitarfélagsins kom fram að ekki væri til nein skrá yfir inn- og útsend erindi hjá slökkviliðinu og að engin gögn um það mál sem kærandi vísaði til lægju fyrir hjá slökkviliðinu. Úrskurðarnefndin hafði ekki forsendur til að draga þær staðhæfingar Borgarbyggðar í efa. Að mati nefndarinnar var þannig ekki um að ræða synjun um aðgang að fyrirliggjandi gögnum, sbr. 1. mgr. 20. gr. upplýsingalaga, og kærunni því vísað frá.

Reykjavíkurborg afhenti kæranda gögn um samskipti Reykjavíkurborgar við lóðarhafa á Einimel í tengslum við deiliskipulagstillögu en afmáð öll nöfn einstaklinga og eftir atvikum netföng þeirra og símanúmer úr gögnunum. Að því er varðaði útstrikanir á nöfnum starfsmanna Reykjavíkurborgar féllst úrskurðarnefndin ekki á að slíkar upplýsingar teldust til einkamálefna einstaklinga í skilningi 9. gr. upplýsingalaga. Var ákvörðunin því felld úr gildi og Reykjavíkurborg gert að afhenda kæranda gögnin án útstrikana á nöfnum einstaklinga en skylt að strika yfir upplýsingar um einkanetföng og -símanúmer, enda lægi ekki fyrir að þær hafi verið birtar með lögmætum hætti.

Deilt var um afgreiðslu Matvælastofnunar á beiðni kæranda um upplýsingar. Matvælastofnun vísaði frá erindi kæranda þar sem það lyti ekki að afhendingu gagna og uppfyllti þar af leiðandi ekki skilyrði upplýsingalaga. Úrskurðarnefndin taldi hluta beiðninnar ekki hafa hlotið þá efnislegu meðferð á lægra stjórnsýslustigi sem nefndinni væri fært að endurskoða og lagði fyrir Matvælastofnun að taka málið til nýrrar meðferðar. Að öðru leyti var kærunni vísað frá þar sem beiðni kæranda lyti ekki að afhendingu gagna.

Kærð var synjun Fiskistofu á beiðni kæranda um aðgang að upptökum úr dróna sem sýndu brottkast á fiski. Kæran barst rúmum mánuði eftir að kærufrestur skv. 1. mgr. 22. gr. upplýsingalaga rann út. Úrskurðarnefndin taldi skilyrði 1. mgr. 28. gr. stjórnsýslulaga ekki uppfyllt og var kærunni því vísað frá.

Ákvörðun Útlendingastofnunar um að brottvísa kæranda frá Íslandi og ákveða honum endurkomubann er staðfest.

Ákvörðun Útlendingastofnunar um að brottvísa kæranda frá Íslandi og ákveða honum endurkomubann er felld úr gildi.

Ákvörðun Útlendingastofnunar um að brottvísa kæranda frá Íslandi og ákveða honum endurkomubann er felld úr gildi. Lagt er fyrir Útlendingastofnun að taka mál kæranda til meðferðar á ný.

Ákvörðun Útlendingastofnunar um að synja umsókn kæranda um dvalarleyfi á grundvelli 78. gr., sbr. 4. mgr. 51. gr. laga um útlendinga er staðfest.

Ákvörðun Útlendingastofnunar í máli kæranda er felld úr gildi og lagt fyrir Útlendingastofnun að taka mál hans til meðferðar á ný.

Ákvörðun Útlendingastofnunar um að synja umsókn kæranda um alþjóðlega vernd og dvalarleyfi á grundvelli mannúðarsjónarmiða, og frávísun er staðfest.

Fjárhagsaðstoð. Lán. Staðfest synjun Reykjanesbæjar á umsókn kæranda um lán til tryggingar húsaleigu. Skilyrði 23. gr. reglna Reykjanesbæjar um fjárhagsaðstoð ekki uppfyllt.

Fjárhagsaðstoð. Staðfest synjun Sveitarfélagsins Hornafjarðar á umsókn kæranda um fjárhagsaðstoð þar sem tekjur voru hærri en grunnfjárhæð fjárhagsaðstoðar.

Málefni fatlaðs fólks. Sértækt búsetuúrræði. Málshraði. Afgreiðsla Velferðarþjónustu Árnesþings í máli kæranda var ekki í samræmi við málshraðareglu 9. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993.

Húsnæðisbætur. Staðfest ákvörðun Húsnæðis- og mannvirkjastofnunar um innheimtu ofgreiddra húsnæðisbóta. Eignastaða hærri en áætlun gerði ráð fyrir.

Félagslegt leiguhúsnæði. Staðfest afgreiðsla Reykjavíkurborgar vegna endurnýjunar samnings um félagslegt leiguhúsnæði sem áfangahúsnæði.

Tímabundinn leigusamningur. Krafa leigusala í tryggingu leigjanda.

Tímabundinn leigusamningur. Tryggingarfé.

Tímabundinn leigusamningur. Riftun leigjanda. Ástand hins leigða.

Ótímabundinn leigusamningur: Ástand hins leigða við upphaf leigutíma.

Kostnaðarþátttaka. Viðgerðir á útitröppum.

Leigusala heimilt að ganga að tryggingarfé vegna viðgerðar á borðplötu.

Samgöngustofa: kærð ákvörðun um að krefja kæranda um að sitja sérstakt námskeið til að hljóta ökuréttindi sín aftur vísað frá

Sameinað sveitarfélag Langanesbyggðar og Svalbarðshrepps, framkvæmd sveitarstjórnarfundar

Beiðni um millinafnið Úlfstað er samþykkt og skal nafnið fært á mannanafnaskrá.

Beiðni um eiginnafnið Elfríð (kvk.) er samþykkt og skal nafnið fært á mannanafnaskrá.

Beiðni um eiginnafnið Salomína (kvk.) er samþykkt og skal nafnið fært á mannanafnaskrá.

Beiðni um eiginnafnið Elio (kk.) er samþykkt og skal nafnið fært á mannanafnaskrá.

Beiðni um eiginnafnið Hanný (kvk.) er samþykkt og skal nafnið fært á mannanafnaskrá.

Beiðni um eiginnafnið Birningur (kk.) er samþykkt og skal nafnið fært á mannanafnaskrá.

Beiðni um eiginnafnið Lauf er samþykkt og skal nafnið fært á mannanafnaskrá yfir kynhlutlaus nöfn.

Beiðni um eiginnafnið Vana (kvk.) er samþykkt og skal nafnið fært á mannanafnaskrá.

Beiðni um eiginnafnið Salvía (kvk.) er samþykkt og skal nafnið fært á mannanafnaskrá.

Ákvörðun Útlendingastofnunar um að synja um að taka umsókn kæranda um alþjóðlega vernd til efnismeðferðar á grundvelli a-liðar 1. mgr. 36. gr. laga um útlendinga og senda hann til Grikklands er staðfest.

Ofgreiddar bætur. Staðfest ákvörðun Vinnumálastofnunar um innheimtu ofgreiddra atvinnuleysisbóta þar sem kærandi var ekki með gilt atvinnuleyfi.

Greiðslur atvinnuleysisbóta. Staðfest ákvörðun Vinnumálastofnunar um að greiða kæranda ekki atvinnuleysisbætur í 72 daga vegna ótekins orlofs hjá fyrrum vinnuveitanda og að hún ætti ekki rétt á tekjutengdum atvinnuleysisbótum.

Ofgreiddar bætur. Felld úr gildi ákvörðun Vinnumálastofnunar um innheimtu ofgreiddra atvinnuleysisbóta. Kærandi stundaði ekki nám í skilningi laga nr. 54/2006 um atvinnuleysistryggingar.

Ákvörðun Útlendingastofnunar um að synja um að taka umsókn kæranda um alþjóðlega vernd til efnismeðferðar á grundvelli c-liðar 1. mgr. 36. gr. laga um útlendinga og senda hann til Austurríkis er staðfest.

Ákvörðun Útlendingastofnunar um að synja um að taka umsókn kæranda um alþjóðlega vernd til efnismeðferðar á grundvelli c-liðar 1. mgr. 36. gr. laga um útlendinga og senda hann til Belgíu er staðfest.

Ákvörðun Útlendingastofnunar um að synja um að taka umsókn kæranda um alþjóðlega vernd til efnismeðferðar á grundvelli c-liðar 1. mgr. 36. gr. laga um útlendinga og senda hann til Belgíu er staðfest.

Beiðni kæranda um endurupptöku máls fyrir kærunefnd á grundvelli 24. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993 er hafnað.

Ákvörðun Útlendingastofnunar um að synja um að taka umsókn kæranda um alþjóðlega vernd til efnismeðferðar á grundvelli a-liðar 1. mgr. 36. gr. laga um útlendinga og senda hann til Grikklands er staðfest.

Ákvörðun Útlendingastofnunar um að synja um að taka umsókn kæranda um alþjóðlega vernd til efnismeðferðar á grundvelli c-liðar 1. mgr. 36. gr. laga um útlendinga og senda hann til Spánar er staðfest.

Ákvörðun Útlendingastofnunar um að synja um að taka umsóknir kærenda um alþjóðlega vernd til efnismeðferðar á grundvelli c-liðar 1. mgr. 36. gr. laga um útlendinga og senda þau til Ítalíu er staðfest.

Slysatrygging/örorka. Felld úr gildi ákvörðun Sjúkratrygginga Íslands um 8% varanlega læknisfræðilega örorku vegna slyss og varanleg læknisfræðileg örorka ákvörðuð 10%.

Lyfjaskírteini. Staðfest ákvörðun Sjúkratrygginga Íslands um að synja um útgáfu lyfjaskírteinis vegna lyfsins metýlfenídats.

Slysatrygging/örorka. Staðfest ákvörðun Sjúkratrygginga Íslands um 8% varanlega læknisfræðilega örorku vegna slyss.

Slysatrygging/örorka. Staðfest ákvörðun Sjúkratrygginga Íslands um 7% varanlega læknisfræðilega örorku vegna slyss.

Slysatrygging/örorka. Staðfest ákvörðun Sjúkratrygginga Íslands um 5% varanlega læknisfræðilega örorku vegna slyss.

Slysatrygging/örorka. Staðfest ákvörðun Sjúkratrygginga Íslands um 13% varanlega læknisfræðilega örorku vegna slyss.

Hjálpartæki. Staðfest ákvörðun Sjúkratrygginga Íslands um að synja umsókn um styrk til kaupa á vinnustól.

Sjúklingatrygging. Staðfest ákvörðun Sjúkratrygginga Íslands um að synja um bætur samkvæmt lögum nr. 111/2000 um sjúklingatryggingu.

Kærandi, sem dvelur á hjúkrunarheimili, kærði ákvörðun A um að setja á heimsóknarbann á hjúkrunarheimili vegna Covid-19. Ráðuneytið taldi að ákvörðun um að setja á almennt heimsóknarbann á hjúkrunarheimili fæli ekki í sér töku stjórnvaldsákvörðunar sem beindist gegn kæranda umfram aðra heimilismenn og væri þannig kæranleg til ráðuneytisins á grundvelli stjórnsýslulaga. Þá taldi ráðuneytið að bréf sem A hafði sent vegna beiðni eiginmanns hennar um undanþágu frá heimsóknarbanni hefði ekki falið í sér töku stjórnvaldsákvörðunar sem væri kæranleg til ráðuneytisins. Í málinu lágu ekki fyrir ákvarðanir A sem vörðuðu hana eða eiginmann hennar með beinum hætti. Að því virtu og þar sem engin ákvörðun um heimsóknarbann væri í gildi taldi ráðuneytið ekki unnt að taka málið til efnislegrar meðferðar. Var kærunni því vísað frá ráðuneytinu.

Í málinu höfðu aðstandendur A, sem var látinn, kvartað til embættis landlæknis vegna heilbrigðisþjónustu sem honum var veitt á tilteknu hjúkrunarheimili. Komst embætti landlæknis að þeirri niðurstöðu að alvarleg vanræksla og mistök hefðu átt sér stað við veitingu heilbrigðisþjónustu til A. Hjúkrunarheimilið kærði málsmeðferð embættisins til ráðuneytisins á grundvelli 6. mgr. 12. gr. laga nr. 41/2007, um landlækni og lýðheilsu. Byggði hjúkrunarheimilið m.a. á því að andmælaréttar hefði ekki verið gætt og að rökstuðningur í niðurstöðu embættis landlæknis væri ófullnægjandi. Í umfjöllun um andmælarétt taldi ráðuneytið að þeir aðilar sem kvörtunin varðaði hefðu haft fullnægjandi upplýsingar um málið og fengið tækifæri til að tjá sig um það áður en embætti landlæknis gaf út álit, sbr. 13. gr. stjórnsýslulaga. Hvað rökstuðning embættis landlæknis varðaði var það mat ráðuneytisins að í tveimur töluliðum í áliti embættisins hefði rökstuðningur ekki verið nægjanlega greinargóður. Að virtum frekari rökstuðningi í áliti embættisins, sem og gögnum málsins, taldi ráðuneytið þó ekki tilefni til að ómerkja málsmeðferð embættisins vegna þessa annmarka. Var málsmeðferð embættis landlæknis í málinu staðfest.

Byggðakvóti. Úthlutun aflaheimilda. Skilyrði fyrir úthlutun. Fiskvinnslusamningar. Lögvarðir hagsmunir.

Félagslegt leiguhúsnæði. Staðfest synjun Sveitarfélagsins Skagafjarðar á umsókn kæranda um félagslegt leiguhúsnæði. Skilyrði 1. gr. reglna sveitarfélagsins um húsnæðismál ekki uppfyllt þar sem kærandi átti fasteign.

Afhending gagna. Lögvarðir hagsmunir. Kæru vísað frá þar sem kærandi hafði þegar fengið umbeðin gögn afhent.

Fjárhagsaðstoð. Staðfest ákvörðun Akureyrarbæjar um að greiða kæranda skerta fjárhagsaðstoð vegna tekna maka.

Beykilundur [], Akureyri

Kröfu kæranda um endurupptöku á umsókn um alþjóðlega vernd er hafnað.

Ráðuneytinu hefur borist kæra X, verjanda Y, dags. 21. júní 2022, þar sem kærð er ákvörðun Skattsins um þóknun verjanda.

Samgöngustofa: Staðfest ákvörðun um að hafna kröfu kæranda um skaðabætur vegna seinkunnar á flugi

Samgöngustofa: Staðfest ákvörðun um bótaskyldu vegna aflýsingar á flugi

Ákvörðun Útlendingastofnunar um að synja um að taka umsókn kæranda um alþjóðlega vernd til efnismeðferðar á grundvelli a-liðar 1. mgr. 36. gr. laga um útlendinga og senda hann til Argentínu er staðfest.

Ákvörðun Útlendingastofnunar um að synja um að taka umsókn kæranda um alþjóðlega vernd til efnismeðferðar á grundvelli a-liðar 1. mgr. 36. gr. laga um útlendinga og senda hann til Ítalíu er staðfest.

Ákvörðun Útlendingastofnunar um að synja um að taka umsókn kæranda um alþjóðlega vernd til efnismeðferðar á grundvelli a-liðar 1. mgr. 36. gr. laga um útlendinga og senda hann til Grikklands er staðfest.

Beiðni kæranda um endurupptöku er samþykkt. Ákvörðun Útlendingastofnunar er felld úr gildi og lagt er fyrir Útlendingastofnun að taka mál kæranda til efnismeðferðar. ​

Beiðni kæranda um endurupptöku er samþykkt. Ákvörðun Útlendingastofnunar er felld úr gildi og lagt er fyrir Útlendingastofnun að taka mál kæranda til efnismeðferðar. Beiðni kæranda um frestun réttaráhrifa úrskurðar kærunefndar er vísað frá.

Beiðni kæranda um endurupptöku er hafnað.

Beiðni kæranda um endurupptöku er hafnað.

Beiðni kæranda um endurupptöku er samþykkt. Ákvörðun Útlendingastofnunar er felld úr gildi og lagt er fyrir Útlendingastofnun að taka mál kæranda til efnismeðferðar.

Beiðni kæranda um endurupptöku er hafnað.

Beiðni kæranda um endurupptöku er hafnað.

Ákvörðun Útlendingastofnunar um að synja um að taka umsókn kæranda um alþjóðlega vernd til efnismeðferðar á grundvelli a-liðar 1. mgr. 36. gr. laga um útlendinga og senda hann til Grikklands er staðfest.

Ákvörðun Útlendingastofnunar um að synja um að taka umsókn kæranda um alþjóðlega vernd til efnismeðferðar á grundvelli a-liðar 1. mgr. 36. gr. laga um útlendinga og senda hann til Grikklands er staðfest.

Ákvörðun Útlendingastofnunar um að synja um að taka umsókn kæranda um alþjóðlega vernd til efnismeðferðar á grundvelli c-liðar 1. mgr. 36. gr. laga um útlendinga og senda hann til Þýskalands er staðfest.

Beiðni kæranda um endurupptöku er hafnað.

Viðurlög. Ofgreiddar bætur. Staðfest ákvörðun Vinnumálastofnunar um að fella niður rétt kæranda til atvinnuleysisbóta í tvo mánuði vegna ótilkynntrar dvalar erlendis. Einnig staðfest ákvörðun stofnunarinnar um innheimtu ofgreiddra bóta.

Nám. Ofgreiddar bætur. Staðfest ákvörðun Vinnumálastofnunar um að stöðva greiðslur atvinnuleysisbóta til kæranda og að innheimta ofgreiddar bætur þar sem hún stundaði nám.

Beiðni kæranda um endurupptöku er samþykkt. Ákvörðun Útlendingastofnunar er felld úr gildi og lagt er fyrir Útlendingastofnun að taka mál kæranda til efnismeðferðar.

Frávísun. Enginn ágreiningur til staðar í málinu.

Frávísun. Enginn ágreiningur til staðar í málinu þar sem Vinnumálastofnun hafði afturkallað hina kærðu ákvörðun.

Frávísun. Enginn ágreiningur til staðar í málinu.

Kærð var töf á afgreiðslu skrifstofu Alþingis á beiðni um aðgang að stjórnsýsluúttekt Ríkisendurskoðunar um framkvæmda- og rekstrarkostnað Landeyjahafnar. Úrskurðarnefndin rakti að skv. 4. mgr. 2. gr. upplýsingalaga sættu ákvarðanir Alþingis ekki kæru til úrskurðarnefndar um upplýsingamál. Því væri óhjákvæmilegt að vísa kærunni frá nefndinni. Úrskurðarnefndin vakti athygli kæranda á því að stjórnsýsluúttekt Ríkisendurskoðunar væri aðgengileg í heild sinni á vef Ríkisendurskoðunar.

Kærandi felldi sig ekki við það hvernig Garðabær hefði staðið að afhendingu gagna um sig, konu sína og dóttur þeirra. Af því tilefni beindi kærandi spurningum til úrskurðarnefndar um upplýsingamál m.a. um það hvort um refsivert athæfi sé að ræða þegar aðili sem fellur undir gildissvið upplýsingalaga ýmist afhendir gögn sem eru efnislega röng eða upplýsir ekki beiðanda um það að tiltekin gögn sem liggja fyrir séu ekki afhent, og hver séu viðurlög við slíku. Úrskurðarnefndin taldi að í málinu hefði kæranda ekki verið synjað um aðgang að gögnum. Kæran sneri að atriðum sem féllu utan valdsviðs nefndarinnar og var henni því vísað frá úrskurðarnefndinni.

Félags- og vinnumarkaðsráðuneytið synjaði kærendum um aðgang að greinargerð fyrrverandi félagsmanna samtakanna Hugarafls um starfs- og stjórnunarhætti samtakanna og framkomu formanns gagnvart félagsmönnum. Synjunin byggðist á því að hagsmunir þeirra sem hefðu tjáð sig í greinargerðinni vægju þyngra en hagsmunir kærenda af því að fá aðgang að henni, þar sem í greinargerðinni kæmu fram upplýsingar um einkamálefni þeirra sem sanngjarnt og eðlilegt væri að færu leynt. Úrskurðarnefndin taldi að um rétt kærenda til aðgangs færi skv. 14. gr. upplýsingalaga. Taldi nefndin að kærendur hefðu hagsmuni af því að fá aðgang að greinargerðinni m.a. þar sem hún hefði orðið tilefni neikvæðrar fjölmiðlaumfjöllunar um samtökin. Var því lagt fyrir ráðuneytið að veita kærendum aðgang að greinargerðinni að hluta, sbr. 3. mgr. 5. gr., en því gert skylt að afmá tilteknar upplýsingar um einkamálefni þeirra sem rituðu greinargerðina.

Deilt var um rétt kæranda til aðgangs að gögnum um greiðslur sem Isavia hefur fengið vegna sérleyfa um verslun með útivistarfatnað og minjagripi í Flugstöð Leifs Eiríkssonar á tilteknu tímabili. Synjun Isavia byggðist á 9. gr. þar sem upplýsingarnar vörðuðu mikilvæga virka fjárhags- eða viðskiptahagsmuni þriðju aðila. Þá hélt Isavia fram að gögnin lægju ekki fyrir í skilningi upplýsingalaga heldur væru þau á mismunandi stöðum í bókhaldi félagsins og hefðu ekki verið tekin saman. Úrskurðarnefndin féllst ekki á það og taldi málsmeðferð Isavia ekki hafa verið fullnægjandi. Var beiðni kæranda því vísað til Isavia til nýrrar meðferðar og afgreiðslu.

Fjárhagsleg hæfi. Fyrirvari. Málskostnaður.

Lögvarðir hagsmunir. Málskostnaður.

Ákvörðun Útlendingastofnunar um að synja kæranda um alþjóðlega vernd og dvalarleyfi af mannúðarástæðum er felld úr gildi. Lagt er fyrir Útlendingastofnun að taka málið til nýrrar meðferðar.

Ákvörðun Útlendingastofnunar um að synja kæranda um alþjóðlega vernd og dvalarleyfi af mannúðarástæðum er felld úr gildi. Lagt er fyrir Útlendingastofnun að taka málið til nýrrar meðferðar.

Ákvörðun Útlendingastofnunar í máli kæranda er felld úr gildi. Lagt er fyrir Útlendingastofnun að taka umsókn kæranda um alþjóðlega vernd til nýrrar meðferðar.

Ákvarðanir Útlendingastofnunar í málum kærenda og barna þeirra eru felldar úr gildi og lagt fyrir Útlendingastofnun að taka mál kærenda og barna þeirra til meðferðar á ný. ​

Ákvörðun Útlendingastofnunar í máli kæranda er felld úr gildi og lagt fyrir Útlendingastofnun að taka mál hans til meðferðar á ný.

Beiðni kæranda um endurupptöku máls fyrir kærunefnd á grundvelli 24. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993 er hafnað.

Örorkumat. Staðfest ákvörðun Tryggingastofnunar ríkisins um að synja kæranda um örorkulífeyri og tengdar greiðslur. Skilyrði 75% örorku samkvæmt örorkustaðli ekki uppfyllt.

Örorkumat. Staðfest ákvörðun Tryggingastofnunar ríkisins um að synja kæranda um örorkulífeyri og tengdar greiðslur. Skilyrði 75% örorku samkvæmt örorkustaðli ekki uppfyllt.

Ákvörðun Útlendingastofnunar um að synja umsókn kæranda um dvalarleyfi á grundvelli 71. gr. laga um útlendinga er felld úr gildi. Lagt er fyrir Útlendingastofnun að taka mál kæranda til nýrrar meðferðar.

Ákvörðun Útlendingastofnunar um að synja umsókn kæranda um dvalarleyfi á grundvelli b-liðar 9. mgr. 70. gr. og 78. gr. laga um útlendinga er staðfest.

Staðfestur úrskurður barnaverndarnefndar um umgengni kæranda við dætur hennar.

Staðfestur úrskurður barnaverndarnefndar um enga umgengni kæranda við dóttur hennar.

Ákvörðun Útlendingastofnunar um að synja umsókn kæranda um endurnýjun á dvalarleyfi á grundvelli 1. mgr. 69. gr., 1. mgr. 55. gr. og 8. mgr. 70. gr. laga um útlendinga er felld úr gildi. Lagt er fyrir Útlendingastofnun að taka mál kæranda til meðferðar á ný.

Ákvörðun Útlendingastofnunar um að synja um að taka umsókn kæranda um alþjóðlega vernd til efnismeðferðar á grundvelli a-liðar 1. mgr. 36. gr. laga um útlendinga og senda hann til Ítalíu er staðfest.

Ísafjarðarbær, útboð á vetrarþjónustu

Kærandi kærði ákvörðun embættis landlæknis um að svipta hann starfsleyfi sem hjúkrunarfræðingur. Þar sem kæran barst utan kærufrests tók ráðuneytið til skoðunar hvort taka bæri kæruna til meðferðar, sbr. 1. mgr. 28. gr. stjórnsýslulaga. Að mati ráðuneytisins hafði kærandi ekki sýnt fram á afsakanlegar ástæður þess að kæran barst of seint. Ráðuneytið tók jafnframt til skoðunar hvort veigamiklar ástæður mæltu með því að kæran yrði tekin til meðferðar með þeirri niðurstöðu að slíkar ástæður væru ekki fyrir hendi. Var kærunni því vísað frá ráðuneytinu.

Kærandi kærði ákvörðun embættis landlæknis um að synja honum um sérfræðileyfi í bæklunarskurðlækningum. Í úrskurði ráðuneytisins var ekki talið að kærandi hefði haft réttmætar væntingar um að eldri reglugerðir um veitingu læknaleyfa myndu gilda um umsóknina. Yrði þannig að leggja mat á umsóknina á grundvelli núgildandi reglugerðar nr. 467/2015. Af gögnum málsins var ljóst að kærandi hafði ekki lokið formlega viðurkenndu sérnámi í greininni, líkt og reglugerð nr. 467/2015 gerir kröfu um fyrir veitingu sérfræðileyfis. Uppfyllti kærandi þannig ekki skilyrði reglugerðarinnar. Var ákvörðun embættis landlæknis því staðfest.

Ákvarðanir Útlendingastofnunar eru felldar úr gildi. Lagt er fyrir Útlendingastofnun að taka mál kæranda og barns hennar til meðferðar á ný.

Beiðni kæranda um endurupptöku er samþykkt. Ákvörðun Útlendingastofnunar er felld úr gildi. Lagt er fyrir Útlendingastofnun að taka mál kæranda til nýrrar meðferðar.

Ákvörðun Útlendingastofnunar um að synja um að taka umsókn kæranda um alþjóðlega vernd til efnismeðferðar á grundvelli a-liðar 1. mgr. 36. gr. laga um útlendinga og senda hann til Grikklands er staðfest.

Beiðni kæranda um endurupptöku er hafnað.

Ákvörðun Útlendingastofnunar um að synja um að taka umsókn kæranda um alþjóðlega vernd til efnismeðferðar á grundvelli a-liðar 1. mgr. 36. gr. laga um útlendinga og senda hann til Grikklands er staðfest.

Ákvörðun Útlendingastofnunar um að synja um að taka umsókn kæranda um alþjóðlega vernd til efnismeðferðar á grundvelli a-liðar 1. mgr. 36. gr. laga um útlendinga og senda hann til Grikklands er staðfest.

Beiðni kæranda um endurupptöku er samþykkt. Ákvörðun Útlendingastofnunar um að synja um að taka umsókn kæranda um alþjóðlega vernd til efnismeðferðar á grundvelli a-liðar 1. mgr. 36. gr. laga um útlendinga og senda hann til Grikklands er felld úr gildi.

Ákvörðun Útlendingastofnunar um að synja um að taka umsókn kæranda um alþjóðlega vernd til efnismeðferðar á grundvelli c-liðar 1. mgr. 36. gr. laga um útlendinga og senda hann til Ítalíu er staðfest.

Ákvarðanir Útlendingastofnunar um að synja um að taka umsóknir kæranda og barns hennar um alþjóðlega vernd til efnismeðferðar á grundvelli a-liðar 1. mgr. 36. gr. laga um útlendinga og senda þær til Ítalíu er staðfest.

Tannlækningar. Staðfest ákvörðun Sjúkratrygginga Íslands um að synja um greiðsluþátttöku í tannréttingum.

Slysatrygging. Staðfest ákvörðun Sjúkratrygginga Íslands um að synja umsókn um bætur úr slysatryggingum almannatrygginga.

Slysatrygging/örorka. Felld úr gildi ákvörðun Sjúkratrygginga Íslands um 10% varanlega læknisfræðilega örorku vegna slyss og varanleg læknisfræðileg örorka ákvörðuð 13%.

Slysatrygging/kostnaður. Staðfest ákvörðun Sjúkratrygginga Íslands um að synja um endurgreiðslu kostnaðar vegna sjúkrahjálpar úr slysatryggingum almannatrygginga.

Beiðni kæranda og barna hennar um endurupptöku máls fyrir kærunefnd á grundvelli 24. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993 er hafnað.

Beiðni kæranda um endurupptöku máls fyrir kærunefnd á grundvelli 24. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993 er hafnað.

Hjálpartæki. Staðfest ákvörðun Sjúkratrygginga Íslands um að synja umsókn um styrk til kaupa á fastri skábraut við útgang að palli.

Beiðni kæranda og barna hennar um endurupptöku máls fyrir kærunefnd á grundvelli 24. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993 er hafnað. ​

Ákvarðanir Útlendingastofnunar um að synja um að taka umsóknir kæranda og barns hennar um alþjóðlega vernd til efnismeðferðar á grundvelli a-liðar 1. mgr. 36. gr. laga um útlendinga og senda þau til Ítalíu er staðfest.

Viðurlög. Staðfest ákvörðun Vinnumálastofnunar um að stöðva greiðslur atvinnuleysisbóta þar sem kærandi mætti ekki í boðað viðtal.