Úrskurðarnefnd velferðarmála

Mál nr. 50/2025

Miðvikudaginn 14. maí 2025

A

gegn

Sjúkratryggingum Íslands

Ú R S K U R Ð U R

Mál þetta úrskurða Kári Gunndórsson lögfræðingur, Unnþór Jónsson lögfræðingur og Jón Baldursson læknir.

Með kæru, sem barst 23. janúar 2025, kærði B lögmaður, f.h. A, til úrskurðarnefndar velferðarmála ákvörðun Sjúkratrygginga Íslands frá 24. október 2024 um að synja umsókn kæranda um bætur úr slysatryggingum almannatrygginga.

I. Málsatvik og málsmeðferð

Sjúkratryggingum Íslands barst tilkynning frá kæranda, dags. 2. febrúar 2021, um að hann hefði orðið fyrir slysi við vinnu þann X. Sjúkratryggingar Íslands höfnuðu bótaskyldu með bréfi, dags. 10. mars 2021. Kærandi óskaði endurupptöku málsins með tölvupósti 30. apríl 2021. Sjúkratrygginga Íslands synjuðu endurupptöku með bréfi, dags. 22. mars 2022. Með framlagningu nýrrar matsgerðar var óskað endurupptöku á ný með tölvupósti þann 8. desember 2022. Með ákvörðun Sjúkratrygginga Íslands, dags. 24. október 2024, var umsókn kæranda synjað á ný með þeim rökum að orsakatengsl á milli ástands kæranda og þeirri útsetningu sem hann varð fyrir í starfi hjá C. væri óljós.

Kæra barst úrskurðarnefnd velferðarmála 23. janúar 2025. Með bréfi, dags. 28. janúar 2025, óskaði úrskurðarnefnd eftir greinargerð Sjúkratrygginga Íslands ásamt gögnum málsins. Greinargerð stofnunarinnar barst með bréfi, dags. 19. febrúar 2025. Með bréfi úrskurðarnefndar, dags. 20. febrúar 2025, var greinargerð Sjúkratrygginga Íslands send kæranda til kynningar. Engar athugasemdir bárust.

II. Sjónarmið kæranda

Ráða má af kæru að kærandi óski eftir að úrskurðarnefnd velferðarmála endurskoði synjun Sjúkratrygginga Íslands um bætur úr slysatryggingum almannatrygginga.

Í kæru segir að kærandi hafi sótt um bætur vegna atvinnusjúkdóms með tilkynningu sem hafi borist Sjúkratryggingum íslands 2. febrúar 2021 en Sjúkratryggingar Íslands hafi hafnað bótaskyldu þann 10. mars 2021 og síðan hafnað að endurupptaka málið 22. mars 2022.

Kærandi hafi verið ósammála niðurstöðu Sjúkratrygginga Íslands og hafi farið fram á endurupptöku málsins hjá stofnuninni eftir að matsgerð hafi legið fyrir um orsakatengsl og varanlegar afleiðingar sjúkdómsins fyrir kæranda, sbr. matsgerð, dags. 7. desember 2022.

Með bréfi, dags. 24. október 2024, hafi Sjúkratryggingar Íslands hafnað bótaskyldu aftur. Tryggingalæknir Sjúkratrygginga Íslands telji matsgerðina ekki breyta fyrri afstöðu. Að mati Sjúkratrygginga Íslands séu orsakatengsl óljós milli ástands kæranda og þeirrar útsetningar sem hann hafi orðið fyrir í starfi hjá C.

Kærandi sé ósammála þessari niðurstöðu Sjúkratrygginga Íslands og telji orsakatengsl vera nú sönnuð að fullu, enda liggi fyrir matsgerð hlutlausra matsmanna sem hafi metið orsakatengsl á milli ástands kæranda og þeirrar útsetningar sem hann hafi orðið fyrir í starfi sínu hjá C. Kærandi leggi áherslu á eftirfarandi atriði máli sínu til stuðnings.

Fyrirliggjandi í málinu sé vottorð frá D sérfræðingi í lungnasjúkdómum, dags. 17. febrúar 2017, en hann telji tímalegt samband vera fyrir hendi á milli sjúkdómsins og vinnuaðstæðna.

Fyrirliggjandi sé einnig álitsgerð tveggja lungnasérfræðinga, E og F, dags. X, sem beri heitið „Álitsgerð vegna starfsmanna C. Gerð að beiðni C og G.“ Í henni komi skýrt fram að annar starfsmaður sem hafi starfað á sömu starfsstöð hafi greinst með nákvæmlega sama sjúkdóm og kærandi. Það hljóti að styrkja orsakatengsl á milli vinnuaðstæðna og sjúkdómsins að tveir starfsmenn fái sjúkdóminn á nánast sama tíma. Í álitsgerðinni segi enn fremur að það sé því mögulegt að umhverfisaðstæður á vinnustað, þ.e. útsetning fyrir kísilryki (kvarsmengun), hafi þar eitthvað að segja. Einnig segi að „Veikindi þeirra starfsmanna sem að skýrsla þessi fjallar um gefur sérstaklega tilefni til þess að skoða magn kísilryks í starfsumhverfi.“

Þá hafi einnig þriðji starfsmaðurinn veikst á sama/svipuðum tíma og kærandi. Hann hafi hins vegar fengið annan sjúkdóm en mál hans hafi á endanum verið samþykkt hjá Sjúkratryggingum Íslands. Þá hafi mál hans einnig verið tekið fyrir hjá Héraðsdómi Reykjavíkur, sbr. dóm í máli nr. E-4334/2018. Dómurinn og sönnuð málsatvik sýni hvernig starfsaðstæður kæranda hafi verið á sínum tíma. Dómstóllinn telji meðal annars sannað að kvarsmengun hafi verið yfir leyfilegum mörkum á starfstíma stefnanda og þar af leiðandi á starfstíma kæranda. Kærandi bendi á að samkvæmt 4. mgr. 116. gr. laga um meðferð einkamála nr. 91/1991 hafi dómur fullt sönnunargildi um þau málsatvik sem í honum greini þar til það gagnstæða sé sannað.

Þá liggi nú fyrir ný matsgerð sem beri heitið „Matsgerð vegna sjúkdóms A. Unnið að beiðni Fulltingis og Sjóvár-Almennar trygginga“, dags. 7. desember 2022, sem unnin hafi verið af H lækni og I prófessor. Í matsgerðinni komist matsmenn meðal annars að eftirfarandi niðurstöðu:

„Já, matsmenn telja orsakatengsl vera milli sarcoidosis matsþola og útsetningu hans fyrir kristallaðri kísilsýru, kvartsi og kristóbalít, í starfsumhverfi hans hjá C, í ljósi þess að útsetningin hjá C var mikil hvað varðar magn og tíma samkvæmt læknisfræðilegum heimildum og fyrirliggjandi upplýsingum um mengunar mælingar og atvik málsins.“

Þá meti matsmenn varanlegan miska (varanlega læknisfræðilega örorku) kæranda 25%. Um sé að ræða ítarlega og vel rökstudda matsgerð.

Niðurstaða matsmanna sé skýr, orsakatengsl séu á milli atvinnusjúkdóms kæranda og vinnuaðstæðna/efna. Þá meti matsmenn læknisfræðilega varanlega örorku kæranda 25%. Kærandi telji því ljóst að fyrri ákvarðanir Sjúkratrygginga Íslands um að ekki verði unnt að leggja læknisfræðilegt mat á orsakasamband milli „meints vinnuslyss þann árin X-X og mögulegs heilsutjóns umsækjanda og því eru ekki skilyrði til að víkja frá tilkynningarfresti 6. gr. laga um slysatryggingar almannatrygginga“, séu byggðar á röngum forsendum og því rangar. Það liggi nú fyrir að matsmenn hafi lagt mat á orsakatengslin og séu þau því ljós og fyrir hendi. Þá styðji matsgerðin við fyrri gögn málsins sem bendi eindregið til þess að orsakatengsl séu ljós milli ástands kæranda og þeirrar útsetningar sem hann hafi orðið fyrir í starfi hjá C.

Að öðru leyti vísi kærandi til þess er fram komi í meðfylgjandi og fyrirliggjandi gögnum.

Með hliðsjón af öllu framangreindu telji kærandi að skilyrði séu til þess að endurupptaka mál hans, samþykkja bótaskyldu hjá Sjúkratryggingum Íslands og ákvarða honum bætur úr slysatryggingum almannatrygginga miðað við 25% mat matsmannanna.

III. Sjónarmið Sjúkratrygginga Íslands

Í greinargerð Sjúkratrygginga Íslands segir að þann 2. febrúar 2021 hafi stofnuninni borist tilkynning um slys sem hafi átt sér stað þann X. Með ákvörðun, dags. 10. mars 2021, hafi Sjúkratryggingar Íslands synjað umsókn kæranda um bætur úr slysatryggingu.

Beiðni um endurupptöku hafi borist með tölvupósti frá lögmanni kæranda þann 30. apríl 2021. Með ákvörðun Sjúkratrygginga Íslands, dags. 22. mars 2022, hafi stofnunin komist að þeirri niðurstöðu að framlögð gögn væru ekki til þess fallin að breyta fyrri niðurstöðu. Ný beiðni um endurupptöku, dags. 8. desember 2022, hafi borist með matsgerð, dags. 7. desember 2022, vegna slyssins. Sjúkratryggingar ásamt tryggingalækni hafi farið yfir matsgerðina og telji hana ekki breyta fyrri afstöðu.

Að mati Sjúkratrygginga Íslands komi afstaða stofnunarinnar til kæruefnisins fram með fullnægjandi hætti í ákvörðunum, dags. 10. mars 2021, 22. mars 2022 og 24. október 2024. Að mati stofnunarinnar sé því ekki þörf á að svara kæru efnislega með frekari hætti og því vísað til þeirrar umfjöllunar sem fram komi í gögnum málsins. Engin ný gögn hafi verið lögð fram sem taka þurfi afstöðu til.

Sjúkratryggingar Íslands vilji þó ítreka ákvæði 6. gr. laga nr. 45/2015 um slysatryggingar almannatrygging þar sem fram komi að þegar að slys beri að höndum sem ætla megi að bótaskylt sé skuli atvinnurekandi eða hinn tryggði tafarlaust senda tilkynningu um slysið á því formi sem Sjúkratryggingar Íslands skipi fyrir um. Hafi sá sem hafi átt að tilkynna slys vanrækt það skuli það eigi vera því til fyrirstöðu að sá sem fyrir slysi hafi orðið eða eftirlátnir vandamenn hans geti gert kröfu til bóta sé það gert áður en ár sé liðið frá því að slysið hafi borið að höndum. Heimilt sé þó að greiða bætur þótt liðið sé ár frá því að slys hafi borið að höndum séu atvik svo ljós að drátturinn torveldi ekki gagnaöflun um atriði er máli skipta. Í ákvæðinu sé vísað til reglugerðar um tilkynningarfrest nr. 356/20051 en í 3. gr. hennar komi fram að það sé jafnframt skilyrði, til þess að fallið sé frá kröfu um að slys sé tilkynnt innan tilkynningarfrests, að fyrir liggi læknisfræðilegt mat á orsakasambandi, þ.e. að unnt sé að meta orsakasamband slyssins og heilsutjóns slasaða.

Tryggingalæknir Sjúkratrygginga Íslands hafi farið yfir öll gögn málsins. Það sé mat Sjúkratrygginga Íslands að fræðasamfélagið telji orsakir sarcoidosis óþekktar. Fræðirit og kennslubækur í læknisfræði beri vott um það. Ekki liggi fyrir neinar öruggar vísbendingar um að kvarts valdi sarcoidosis. Það að kvartsmengun hafi farið yfir mengunarmörk á vinnustaðnum sanni ekki að tengsl séu við sjúkdóm kæranda. Á lungnamynd frá X sé að sjá að sjúkdómurinn sé horfinn úr lungunum. Kristallað kvars geti sest í lungun og geti valdið skemmdum þar sé fólk útsett fyrir langvarandi mengunarálagi. Þá sé um að ræða annan sjúkdóm, silicosis. Lang flestir sem fá sarcoidosis hafi ekki verið útsettir fyrir kvartsryki. Ekki hafi verið sýnt fram á að fólk sem útsett sé fyrir kvartsryki hafi hærri tíðni sarcoidosis en aðrir. Erfiðar vinnuaðstæður sanni ekki að einhver veikindi séu vegna þeirra. Þrátt fyrir að heilsuspillandi aðstæður kunni að hafa verið á vinnustað á einhverjum tímabilum sé það mat Sjúkratrygginga Íslands að ekki séu orsakatengsl á milli þess og sjúkdóms kæranda. 

Þá segir að sarcoidosis sé mikið rannsakaður sjúkdómur í öðrum löndum þar sem hann sé miklu algengari en hér. Áhrif kristallaðs kvarts á mannslíkamann séu líka mikið rannsökuð, hvort tveggja í áratugi. Af því leiði að leitað hafi verið að tengslum við ótal umhverfisþætti. Ekki hafi þó tekist með neinni vissu að tengja ákveðna umhverfisþætti við sjúkdóminn. Greinargerð um ýmsar rannsóknir og tilfellalýsingar sem lögð hafi verið fram í þessu máli miði að því að sýna fram á að sjúkdómurinn sarcoidosis sé orsakaður af kvartsryki í þessu tilfelli. Sjúkratryggingar Íslands líti svo á að greinargerðin sanni ekki í þessu tilfelli að sjúkdómur einstaklingsins sé orsakaður af mengun á vinnustaðnum. Stofnunin líti svo á að greinargerðin sé samsafn af vangaveltum um möguleg tengsl sem meðlimir vísindasamfélagsins hafi verið að leita að en ekki fundið. 

Flestallir sjúkdómar verði til vegna samspils erfða, umhverfis og hegðunar og umhverfið sé margslungið. Vangaveltur sumra fræðimanna um að sjúkdómurinn sarcoidosis eigi sér margar mögulegar orsakir renni ekki stoðum undir að kvartsryk sé orsök í þessu tiltekna tilfelli þótt höfundar greinargerðarinnar setji fram þá tilgátu. Það sé ekki einu sinni vitað með neinni vissu að sarcoidosis eigi sér margar mögulegar orsakir heldur séu það líka vangaveltur og alveg sérstaklega það að kristallað kvarts sé einn af orsakaþáttunum. 

Af öllu framangreindu virtu séu orsakatengsl milli ástands kæranda og þeirrar útsetningar sem hann hafi orðið fyrir í starfi hjá C talin óljós og því séu ekki skilyrði til að víkja frá tilkynningarfresti 6. gr. laga nr. 45/2015, sbr. 3. gr. reglugerðar nr. 356/2005. 

Því beri að staðfesta hina kærðu ákvörðun.

IV. Niðurstaða

Mál þetta varðar ákvörðun Sjúkratrygginga Íslands um að synja umsókn kæranda um bætur úr slysatryggingum almannatrygginga vegna atvinnusjúkdóms.

Við úrlausn málsins ber að leggja til grundvallar gildandi rétt á þeim tíma sem slysið átti sér stað. Í X voru í gildi ákvæði um slysatryggingar í IV. kafla laga nr. 100/2007 um almannatryggingar, sbr. nú lög nr. 45/2015 um slysatryggingar almannatrygginga. Samkvæmt þágildandi 1. mgr. 27. gr. laganna taka slysatryggingar til slysa við vinnu, iðnnám, björgunarstörf, hvers konar íþróttaæfingar, íþróttasýningar og íþróttakeppni, enda sé sá sem fyrir slysi verður tryggður samkvæmt ákvæðum 29. eða 30. gr. Í 2. málsl. sömu greinar segir að með slysi sé átt við skyndilegan utanaðkomandi atburð sem valdi meiðslum á líkama hins tryggða og gerist án vilja hans.

Í þágildandi 1. mgr. 28. gr. laganna segir að þegar slys beri að höndum, sem ætla megi að sé bótaskylt samkvæmt lögunum, skuli atvinnurekandi eða hinn tryggði, sé ekki um atvinnurekanda að ræða, tafarlaust senda tilkynningu um slysið í því formi sem sjúkratryggingastofnunin skipi fyrir um til lögreglustjóra eða umboðsmanns hans. Þá segir í 2. mgr. 28. gr. að hafi sá sem hafi átt að tilkynna slys vanrækt það skuli það eigi vera því til fyrirstöðu að sá sem fyrir slysi varð eða eftirlátnir vandamenn hans geti gert kröfu til bóta ef það er gert áður en ár er liðið frá því að slysið bar að höndum. Heimilt sé þó að greiða bætur þótt liðið sé ár frá því að slys bar að höndum séu atvik svo ljós að drátturinn torveldi ekki gagnaöflun um atriði sem máli skipti. Einnig segir að ráðherra setji reglugerð um nánari framkvæmd ákvæðisins.

Með stoð í þágildandi 2. mgr. 28. gr. laganna var sett reglugerð nr. 356/2005 um tilkynningarfrest slysa. Ákvæði 1. mgr. 3. gr. reglugerðarinnar hljóðar svo:

„Skilyrði þess að fallið sé frá kröfu um að slys sé tilkynnt innan tilkynningarfrests er að fyrir liggi öll nauðsynleg gögn sem varpað geta ljósi á málið, þar með talið gögn frá þeim lækni sem sá slasaða fyrst eftir slys eða þeirri sjúkrastofnun sem hann leitaði fyrst til, svo og gögn um fyrra heilsufar slasaða. Jafnframt er skilyrði að fyrir liggi læknisfræðilegt mat á orsakasambandi, þ.e. að unnt sé að meta orsakasamband slyssins og heilsutjóns slasaða.“

Sjúkratryggingum Íslands barst tilkynning um slys kæranda 2. febrúar 2021 og voru þá liðin meira en X ár frá því að kærandi lét af störfum hjá C. Frestur til að tilkynna slysið var þá liðinn samkvæmt þágildandi 1. málsl. 2. mgr. 28. gr. laga um almannatryggingar. Stofnunin synjaði bótaskyldu í málinu á þeirri forsendu að ekki væru uppfyllt skilyrði til að víkja frá tilkynningarfresti 6. gr. laga nr. 45/2015 um slysatryggingar almannatrygginga, sbr. þágildandi 28. gr. laga um almannatryggingar. Samkvæmt ákvæðinu er heimilt, að nánar tilteknum skilyrðum uppfylltum, að greiða bætur þótt liðið sé meira en ár frá slysi. Undantekningarákvæðið ber að skýra þröngt samkvæmt almennum lögskýringarsjónarmiðum. Skilyrði þess að vikið sé frá ársfrestinum er að ljóst sé að orsakasamband sé á milli slyss og þess áverka sem sótt er um bætur fyrir, sbr. 3. gr. reglugerðar nr. 356/2005.

Úrskurðarnefnd velferðarmála, sem meðal annars er skipuð lækni, leggur á það sjálfstætt mat hvort bótaskylda vegna slyss kæranda telst vera fyrir hendi og metur það á grundvelli fyrirliggjandi gagna sem nefndin telur nægileg. Í tilkynningu til Sjúkratrygginga Íslands er slysinu lýst sem atvinnusjúkdómi og vísað til álitsgerðar vegna starfsmanna C, dags. X, þar sem meðal annars segir:

„Umræddir starfsmenn hafa allir veikst á undanförnum árum meðan þeir sinntu störfum fyrir C. Tveir mannanna, þeir A og J hafa sömu sjúkdómsgreiningu, sarklíki og sarcoidosis en K er með s.k. Wegner‘s granulomatosis sem er bólgusjúkdómur í smáæðum líkamans. Allir mennirnir störfuðu á vinnustaðnum á svipuðum tíma í svipuðum störfum og því við sambærilegar aðstæður. Margvísleg efni sem mörg hver geta mögulega haft heilsuspillandi áhrif sé fyllst aðgæslu ekki gætt eru notuð við framleiðsluna. Sérstaklega hefur þó valdið áhyggjum annars veikbeiðanda, þ.e. G að við framleiðslu er notaður töppunarholubúnaður sem inniheldur leir með hátt innihald af fjólarómatiskum vetnissamböndum (PAH). Þetta kom í ljós vði athugun á leirnum á vegum óháðs aðila sem gerða var að beiðni C. Fyrirtækið hefur brugðist við þessu með því að herða öryggisreglur við vinnslu á ofni 1 og gert ráðstafanir til að skipta út leirnum með öðru efni.

[…]

X árs gamall […] sem fer að finna fyrir andþyngslum og hjartsláttartruflunum eftir að hafa starfað í um X mánuði hjá C. Í starfi sínu var hann útsettur fyrir talsverðu ryki sem og gufum af heitum leir sem notaður var til að þétta mót. Síðar kom í ljós að í leirnum var talsverð mengun af PAH efnum. Við reglubundna skoðun hjá C kom í ljós að blásturgildi voru verulega lakari en áður. Röntgenmynd og síðar tölvusneiðmynd leiddu í ljós útbreiddar reticulonodular íferðir basalt og perifert í lungum. Gerð var berkjuspeglun með transbronchial sýnatökum. PAD sýndi granulomatous bólgu með necrosu. Ástand var talið samrýmast sarcoidosis og A var meðhöndlaður með bólgueyðandi sterum og methotrexate. Regress á íferðum en blástursgildi óbreytt. Er enn móður og áreynslugeta skert frá því sem áður var.“

Í matsgerð H læknis og I prófessors, dags. 7. desember 2022, segir meðal annars um mat á orsakatengslum milli sjúkdóms kæranda og starfsumhverfis hans hjá C:

„Í starfsumhverfi matsþola hjá C kom fyrir loftborin megnun ryks, örfíns ryks og kristallaðrar kísilsýru, kvarts, og kristóbalíts í miklu mæli hvað varðar magn og tíma lengd, og að í samanburði við íslensk mengunarmörk og amerísk þröskuldsgildi hefur verið um  mikla útsetningu að ræða. Þetta er stutt af mengunarmælingum gerðum af Vinnueftirlitinu á meðan matsþoli starfaði í ofnhúsi […] C, og frávikaskýrslum starfsmanna C varandi loftgæði í ofnhúsi og við ofn nr. 1 á árunum X til X. Því hefur loftræstikerfið ekki haft undan að draga úr loftborinni mengun við starfsemina eða á starfsstöð matsþola. Rykgrímur voru til staðar, en sá persónulegi varnarbúnaður sem í daglegu tali er kallaður rykgríma veitir ekki fullnægjandi vörn fyrir loftborinni mengun örfínnar kristallaðrar kísilsýru.

Matsþoli var við góða öndunarfæraheilsu og hafði ekki einkenni um sarcoidosis þegar hann hóf störf við […] C á J í X. Eftir um X ára starfstíma í mikilli loftmengun kristallaðrar kísilsýru, kvartsi og kristóbalít, komu smá saman fram einkenni sem komu heim við langvinnt berkjukvef, en síðan tiltölulega skyndilega í X alvarlegri sjúkdómseinkenni og í X greindist matsþoli með sjúkdóminn sarcoidosis. Sarcoidosis matsþola var alvarleg og fékk hann þegar í stað 1/3 skerðingu á loftrýmisgildum. hann þurfti á lyfjameðferð að halda, sem byrjaði í X: prednisolon, methotrexat og rabepazol, en var lengst af tímanum á prednisolon og methotrexat, og er þeirri lyfjameðferð hætt vegna sarcoidosis í X. Meðan matsþoli var á stærstu skömmtum af sterum hafði hann vel þekktar hliðarverkanir af meðferðinni, sem lýsti sér sem andleg auðreitni og skapstirfni, en þessi einkenni gengu smá saman til baka þegar hægt var að draga úr magni stera og skammtar voru minnkaðir. Sú loftborna útsetning kristallaðrar kísilsýru, kvarts og kristóbalít, sem átti sér stað við störf hjá C, var mikli að magni til og í tíma, og sjúkdómurinn er sarcoidosis, en orsakatengslum er lýst í læknisfræðilegum heimildum sem reifaðar eru í kaflanum Um orsakir sjúkdóms matsþola.

Matsmenn telja á grunni þessara læknisfræðilegu gagna og starfsaðstæðna og starfstíma matsþola hjá C að um orsakatengsl sé að ræða milli sarcoidosis matsþola og starfsumhverfsi hans hjá C. Ekki koma fram í ætt, heilsufarssögu, félagssögu, eða fyrri lyfjanotkun vísbendingar um aðra hugsanlega áhrifaþætti sem leitt gætu til sarcoidosis eða sjúkdómsmyndar er líkist sarcoidosis hjá matsþola.“

Af gögnum málsins er ljóst að ágreiningur er um hvort sýnt hafi verið fram á orsakasamhengi milli kvartsryks og annarrar loftmengunar á vinnustað annars vegar og sarklíki (e. sarcoidosis) hins vegar. Nefndin lítur til þess hvaða gagnreynd læknisfræðileg þekking liggur fyrir í þeim efnum. Sem fyrr segir byggir niðurstaða áðurnefndrar matsgerðar, dags. 7. desember 2022, á fyrirliggjandi læknisfræðilegum gögnum málsins ásamt upplýsingum um starfsaðstæður kæranda í aðdraganda veikinda hans. Í matsgerðinni er einnig að finna samantekt á niðurstöðum vísindalegra rannsókna á hugsanlegu samhengi milli loftmengunar tiltekinna efnasambanda og sarklíki. Af þeim má ráða að slík loftmengun kunni að vera áhættuþáttur sjúkdómsins. Hins vegar hafa ekki komið fram rannsóknir sem talist geti nægilega öflugar til að fullyrt verði um orsakasamhengi þar á milli. Almennt er því enn litið svo á samkvæmt alþjóðlegum læknisfræðilegum yfirlitsheimildum og leiðbeiningum að orsakir sarklíkis séu ókunnar.

Að öllu þessu virtu er það niðurstaða úrskurðarnefndar að ekki hafi verið sýnt fram á að heilsutjón kæranda hafi orsakast af þeim aðstæðum á vinnustað hans sem lýst hefur verið.

Með hliðsjón af framangreindu er synjun Sjúkratrygginga Íslands á umsókn kæranda um bætur úr slysatryggingum almannatrygginga staðfest.

Ú R S K U R Ð A R O R Ð

Ákvörðun Sjúkratrygginga Íslands um að synja umsókn A, um bætur úr slysatryggingum almannatrygginga, er staðfest.

F.h. úrskurðarnefndar velferðarmála

Kári Gunndórsson