Úrskurðir og álit

Örorkulífeyrir Búseta erlendis

Mál þetta varðar 52. gr. laga um atvinnuleysistryggingar nr. 54/2006 vegna náms kæranda og 2. mgr. 39. gr. laga um atvinnuleysistryggingar um endurgreiðslu atvinnuleysisbóta.

Mál þetta lýtur að túlkun á c-lið 3. gr., 5. mgr. 14. gr. og 52. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Ákvörðun Vinnumálastofnunar um synjun á umsókn um greiðslu atvinnuleysistrygginga var hrundið. Kærandi á rétt til atvinnuleysisbóta frá lokum vorannar 2010 að öðrum skilyrðum laganna uppfylltum.

Við töku ákvörðunar Vinnumálastofnunar var brotið á rannsóknareglunni, sbr. 10. gr. stjórnsýslulaga, nr. 37/1993. Ekkert í gögnum málsins gefur til kynna að Vinnumálastofnun hafi gefið kæranda kost á því að andmæla hinni fyrirhugaðu ákvörðun áður en hún var tekin þrátt fyrir að ákvörðunin væri óhjákvæmilega íþyngjandi fyrir kæranda. Úrskurðarnefndin taldi að um væri að ræða brot á andmælareglunni, sbr. 13. gr. stjórnsýslulaga, nr. 37/1993. Hin kærða ákvörðun var felld úr gildi.

Endurkrafa.

Úrskurðarnefndin taldi Vinnumálastofnun hafa brotið á rannsóknareglunni, sbr. 10. gr. stjórnsýslulaga, nr. 37/1993 við meðferð máls þessa. Ennfremur var kæranda ekki gefinn kostur á að andmæla hinni fyrirhugaðu ákvörðun áður en hún var tekin þrátt fyrir að ákvörðunin væri óhjákvæmilega íþyngjandi fyrir kæranda, sbr. 13. gr. stjórnsýslulaga, nr. 37/1993. Hin kærða ákvörðun var felld úr gildi.

Endurkrafa.

Vinnumálastofnun krefur kæranda um ofgreiddar atvinnuleysisbætur, en gerir ekki kröfu um greiðslu 15% álags enda má rekja ástæður máls þessa til mistaka hjá Vinnumálastofnun. Krafa stofnunarinnar er reist á 2. mgr. 39. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Kærandi taldi endurkröfu Vinnumálastofnunar ekki eiga sér stoð í lögum þar eð stofnunin hafi gert mistök við meðferð málsins og kærandi hafi í góðri trú tekið á móti greiðslu atvinnuleysisbóta. Á þessar málsástæður kæranda féllst úrskurðarnefndin ekki.

Synjun á fæðingarstyrk.

Mál þetta varðar 60. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, nr. 54/2006 og var hin kærða ákvörðun staðfest.

Mál þetta snýr að 39. og 52. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, nr. 54/2006. Hin kærða ákvörðun var staðfest.

Tímabundinn leigusamningur: Tryggingarfé.

Riftun: Endurgreiðsla húsaleigu.

Endurgreiðsla húsaleigu.

Staðfest ákvörðun umboðsmanns skuldara um synjun á umsókn kæranda um greiðsluaðlögun á grundvelli c-liðar 2. mgr. 6. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga.

Felld úr gildi ákvörðun umboðsmanns skuldara um synjun á umsókn kæranda um greiðsluaðlögun á grundvelli d-liðar 2. mgr. 6. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga.

Staðfest ákvörðun umboðsmanns skuldara um synjun á umsókn kærenda um greiðsluaðlögun á grundvelli b-liðar 1. mgr. 6. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga.

Kærendur krefjast þess að við endurútreiknun lána þeirra hjá Íbúðalánasjóði eigi að taka tillit til annarra skulda, sem meðal annars hafi verið stofnað til í því skyni að fjármagna kaup þeirra á fasteigninni þeirra. Staðfest.

Kærandi kærir ákvörðun Íbúðalánasjóðs um að synja beiðni hans um niðurfærslu íbúðarlána hjá sjóðnum sem hvíla á 50% eignarhluta hans í fasteigninni að B. Í rökstuðningi greinir kærandi frá því að hann sé eigandi 50% eignarhluta í fasteigninni. Staðfest.

Ágreiningur um: lögmæti sölu íbúðarlána frá skilanefnd SPRON til Íbúðalánasjóðs; var Dróma heimilt að selja lánið eftir að búið var að skila inn umsókn til Dróma um endurútreikning áhvílandi íbúðarlána í 110% leiðinni; var Dróma heimilt að synja umsókn þeirra þar sem kærendur stóðust ekki greiðslumat. Ákvörðun Íbúðalánasjóðs, varðandi endurútreikning á lánum kærenda var felld úr gildi og lagt fyrir Íbúðalánasjóð að taka málið til meðferðar að nýju.

Ekki samfellt starf í sex mánuði.

Í máli þessu liggur fyrir að staða áhvílandi veðlána á íbúð kæranda var undir 110% veðsetningarhlutfalli og af þeim sökum hafnaði Íbúðalánasjóður umsókn hennar. Kærandi hefur fært fram þau rök að eingöngu eigi að líta til 80% eignarhluta hennar við útreikning á veðsetningarhlutfalli, en ekki alls eignarhlutans, þar sem eignarhluti hennar er 80% en 20% eru í eigu föður hennar. Auk þess er kærandi ein skráð skuldari áhvílandi lána, en meðeigandi hennar er hvorki skráður sem meðskuldari lánanna né ábyrgðarmaður. Staðfest.

Vinnumálastofnun bar að leiðbeina kæranda um að hann gæti átt rétt til að gerður yrði við hann námssamningur skv. 5. mgr. reglugerðar nr. 12/2009 þegar stofnuninni var ljóst að hann félli ekki undir auglýst skilyrði átaks sem farið var í vorið 2011. Þetta gerði Vinnumálastofnun ekki þrátt fyrir skyldu sína skv. 7. gr. stjórnsýslulaga, nr. 37/1993. Vinnumálastofnun gætti ekki meðalhófsreglu sömu laga í 12. gr. Á grundvelli þess var hin kærða ákvörðun felld úr gildi og lagt fyrir Vinnumálastofnun að taka beiðni kæranda fyrir að nýju.

Sjúkrakostnaður erlendis.

Ágreiningur um að miðað hafi verið við stöðu áhvílandi veðkrafna þann 1. janúar 2011. Staðfest.

Ágreiningur um aðfararhæfar eignir. Staðfest.

Ágreiningur um verðmat. Staðfest.

Synjun um fjárhagsaðstoð, er staðfest.

Kærandi átti rétt á atvinnuleysisbótum en þær bætur eru hærri en grunnfjárhæð fjárhagsaðstoðar. Hann uppfyllti því ekki það skilyrði 25. gr. reglna um fjárhagsaðstoð hjá Kópavogsbæ að vera með tekjur undir grunnfjárhæð. Staðfest.

Miðvikudaginn 11. janúar 2012 var á fundi kærunefndar barnaverndarmála tekið fyrir mál nr. 13/2011, A, gegn barnaverndarnefnd Reykjavíkur, vegna umgengni hans við B, og kveðinn upp svohljóðandi úrskurður:

Málið varðar umgengni móður við barn sitt, skv. 1. mgr. 74. gr. barnaverndarlaga nr. 80/2002.

Ágreiningur um aðfararhæfar eignir. Staðfest.

Kærandi óskaði eftir búsetu í félagslegri íbúð, en ágreiningur var um það hvort velferðarráði Reykjavíkurborgar bæri að veita undanþágu frá skilyrðum í c-lið 4. gr. framangreindra reglna, sbr. b-lið 5. gr. um tekjuviðmið. Staðfest.

Ágreiningur um það hvort félagsmálaráði Kópavogs hafi borið að veita kæranda aðstoð til náms við í fjölbrautaskóla á haustönn 2011. Kærandi átti rétt á atvinnuleysisbótum en þær bætur eru hærri en grunnfjárhæð fjárhagsaðstoðar. Hún uppfyllti því ekki það skilyrði 25. gr. reglna sveitarfélagsins um fjárhagsaðstoð að vera með tekjur undir grunnfjárhæð. Staðfest.

Ágreiningur um verðmat. Staðfest.

Ágreiningur um verðmat. Staðfest.

Mistök í útreikningi á endurkröfu.

Ekki var talið að til staðar væri ágreiningsefni í skilningi 2. mgr. 11. gr. laga um atvinnuleysistryggingar og var málinu vísað frá.

Staðfest ákvörðun Vinnumálastofnunar sem tekin var á grundvelli 60. gr. laga um atvinnuleysistryggingar að stöðva greiðslur atvinnuleysisbóta til kæranda þar sem hún hafi verið við vinnu samhliða því að þiggja atvinnuleysisbætur.

Ákvörðun Vinnumálastofnunar um að kærandi ætti ekki rétt á tekjutengdum atvinnuleysisbótum skv. 7. mgr. 32. gr. laga um atvinnuleysistryggingar var staðfest.

Kæran barst að liðnum kærufresti og var vísað frá.

Felld var úr gildi sú ákvörðun Vinnumálastofnunar að láta kæranda sæta frádrætti á atvinnuleysisbótum, fyrir þrjá daga er hún var óvinnufær samkvæmt læknisvottorði og fjarverandi frá námskeiði á vegum stofnunarinnar.

Felld var úr gildi ákvörðun Vinnumálastofnunar um að fella niður rétt kæranda til atvinnuleysistrygginga í tvo mánuði á grundvelli 54. gr. laga um atvinnuleysistryggingar.

Ákvörðun Vinnumálastofnunar um að hafna umsókn kæranda á grundvelli 46. gr. laga um atvinnuleysistryggingar var staðfest.

Málið varðar 57. gr. laga um atvinnuleysistryggingar.

Frávísun. Ekki hafði verið tekin kæranleg ákvörðun í málinu.

Málið varðar 1. mgr. 54. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Hin kærða ákvörðun var staðfest.

Staðfest ákvörðun Vinnumálastofnunar sem tekin var á grundvelli 1. mgr. 57. gr. laga um atvinnuleysistryggingar.

Ekki lá fyrir ákvörðun Vinnumálastofnunar í máli þessu og var því vísað frá.

Staðfest ákvörðun stjórnar Ábyrgðarsjóðs launa um synjun á ábyrgð launakröfu kæranda.

Ákvörðunartaka: Þóknun, verk- og valdsvið stjórnar

Ákvörðunartaka: Lagnaframkvæmdir, yfirdráttur, þakrými.

Hugtakið hús.

Krafa um endurgreiðslu.

Krafa um endurgreiðslu.

Staðfest ákvörðun umboðsmanns skuldara um synjun á umsókn kæranda um greiðsluaðlögun á grundvelli d-liðar 2. mgr. 6. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga.

Örorkulífeyrir Búseta erlendis

Ágreiningur um endurbótalán hjá Íbúðalánasjóði vegna endurbyggingar, en kærendur telja að Íbúðalánasjóði beri að færa niður veðkröfur vegna endurbótaláns. Staðfest.

Makabætur.

Þess var krafist að lán með veði í annarri fasteign en fasteign kærenda yrði tekið til greina er Íbúðalánasjóður endurútreiknaði áhvílandi lán hjá Íbúðalánasjóði. Staðfest.

Íbúðalánasjóður neitaði að taka við umsókn kæranda um endurútreikning lána samkvæmt 110% leiðinni eftir að lögbundinn frestur til þess rann út. Staðfest.

Ágreiningur um verðmat. Staðfest.

Kærandi telur að við endurútreikning lána hjá Íbúðalánasjóði eigi einnig að taka tillit til láns hjá Lífeyrissjóði verzlunarmanna, sem tekið hafi verið í tengslum við kaup kæranda á íbúð hans, en umrætt lán er með veði í fasteign sem er ekki í eigu kæranda. Heimild til niðurfærslu tekur eingöngu til áhvílandi veðkrafna Íbúðalánasjóðs. Staðfest.

Ágreiningur um lán sem tekið var til að fjármagna íbúð en var með veði í annarri íbúð. Staðfest.

Ágreiningur um verðmat íbúðar. Kærandi telur verðmat fasteignar hans ekki gefa rétta mynd af raunvirði hennar þar sem umrætt mat var framkvæmt árið 2007, en síðar hafi komið í ljós ýmsir gallar á fasteigninni og að mikilla endurbóta sé þörf. Í mati löggilts fasteignasala kemur fram að matið sé byggt á skoðun sem sögð er hafa farið fram í júlí 2011, en sú skoðun virðist hafa farið fram með skoðun rafrænna gagna um fyrri sölu fasteignarinnar. Ákvörðun Íbúðalánasjóðs, um endurútreikning á lánum A, áhvílandi á íbúðinni að B, er felld úr gildi og lagt fyrir Íbúðalánasjóð að taka málið til meðferðar að nýju.

Ágreiningur um veðrými. Staðfest.

Fasteign var í 50% eignarhluta kæranda. Staðfest.

Ágreiningur um verðmat. Staðfest.

Áhvílandi veðskuldir voru 109% af verðmæti fasteignarinnar samkvæmt mati fasteignar löggilts fasteignasala. Staðfest.

Ágreiningur um verðmat og bifreiðaeign. Staðfest.

Ágreiningur um kærufrest. Staðfest.

Ágreiningur um verðmat. Staðfest.

Ágreiningur um verðmat og aðfararhæfar eignir. Staðfest.

Ágreiningur um greiðsluerfiðleikaaðstoð. Hin kærða ákvörðun er staðfest.

Ágreiningur um verðmat. Staðfest.

Kærandi taldi fasteignamat á íbúð sinni of hátt. Staðfest.

Ágreiningur um aðfararhæfar eignir og verðmat. Staðfest.

Ágreiningur um verðmat íbúðar. Verðmatið var frá árinu 2008. Ákvörðun Íbúðalánasjóðs var felld úr gildi og lagt fyrir sjóðinn að taka málið til meðferðar að nýju.

Eyrarbraut 10, Árborg

Blikastaðavegur 2-8, Reykjavík

Krafa um endurgreiðslu.

Krafa um endurgreiðslu.

Felld úr gildi ákvörðun umboðsmanns skuldara um synjun á umsókn kæranda um greiðsluaðlögun á grundvelli b- og c-liðar 2. mgr. 6. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga.

Svalalokanir, endurnýjun handriða.

Staðfest ákvörðun umboðsmanns skuldara um synjun á umsókn kæranda um greiðsluaðlögun á grundvelli a-liðar 1. mgr. 6. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga.

Greiðsluþátttaka vegna tannaðgerðar.

Heimilisuppbót.

Heimilisuppbót.

Greiðsluþátttaka vegna tannlæknakostnaðar.

Staða áhvílandi lána á íbúð kæranda var undir 110% veðsetningarhlutfalli og því voru ekki lagaskilyrði fyrir því að verða við umsókn kæranda. Staðfest.

Veðrými var til staðar á aðfararhæfum eignum. Staðfest.

Ágreiningur um aðfararhæfar eignir. Hin kærða ákvörðun er felld úr gildi og málinu vísað aftur til Íbúðalánasjóðs til löglegrar meðferðar.

Kæra í máli þessu barst eftir að kærufresturinn var liðinn. Málinu vísað frá.

Ágreiningur um verðmat. Staðfest.

Ágreiningur um verðmat. Staðfest.

Ágreiningur um aðfararhæfar eignir. Staðfest.

Ágreiningur um að aðfararhæfar eignir í eigu kærenda komi til frádráttar niðurfærslu á lánum þeirra hjá Íbúðalánasjóði. Kærendur töldu einnig að taka ætti tillit til láns sem var með veði í fasteign sem er ekki í eigu kærenda. Staðfest.

Ágreiningur um verðmat. Staðfest.

Ágreiningur vegna veðrýmis á öðrum aðfararhæfum eignum. Staðfest.

Aðfararhæfar eignir. Staðfest.

Ágreiningur um verðmat íbúðar kæranda. Ákvörðunin staðfest.

Ágreiningur um aðfararhæfar eignir í eigu kæranda sem komu til frádráttar niðurfærslu á lánum hans hjá Íbúðalánasjóði. Staðfest.

Ákvörðun Vinnueftirlitsins um dagsektir felld úr gildi.

Staðfest ákvörðun umboðsmanns skuldara um synjun á umsókn kærenda um greiðsluaðlögun á grundvelli d-liðar 2. mgr. 6. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga.

Endurhæfingarlífeyrir.

Sjúkradagpeningar.

Ferðakostnaður innanlands.

Mæðralaun.

Uppgreiðslugjald hjá Íbúðalánasjóði, kærð ákvörðun staðfest.

Afturvirk greiðsla örorkustyrks.

Synjun um greiðsluerfiðleikaaðstoð. Breyting á fjárhagslegum forsendum og greiðslubyrði kæranda gefa tilefni til þess að taka málið fyrir að nýju. Ákvörðun felld úr gildi.

Verðmat. Aðfararhæfar eignir. Ákvörðun Íbúðalánasjóðs hrundið.

Þess var krafist að taka eigi tillit til lána sem hvíla á annarri fasteign í eigu kærenda en þeirrar sem umsókn um niðurfærslu íbúðalána tekur til. Einnig telja kærendur að ekki eigi að taka tillit til lausafjáreignar þeirra í formi innstæðu á banka. Ákvörðun Íbúðalánasjóðs staðfest.

Bifreiðastyrkur.

Verðmat. Staðfest.

Ágreiningur um verðmat. Staðfest.

Ágreiningur um aðfararhæfar eignir. Staðfest.

Við endurútreikning hjá Íbúðalánasjóði er miðað við eignir sem voru til staðar þann 31. desember 2010. Niðurfærsla á veðkröfum tekur eingöngu til lána sem hvíla á viðkomandi eign.

Áður en hin kærða ákvörðun Vinnumálastofnunar var tekin var kæranda ekki boðið að andmæla hinni fyrirhugaðu ákvörðun, sbr. 13. gr. stjórnsýslulaga, nr. 37/1993. Með ákvörðuninni var ekki farið eftir þeim reglum sem gilda þegar atvinnuleitandi hafnar þátttöku í vinnumarkaðsaðgerð, sbr. 58. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Þessir annmarkar á hinni kærðu ákvörðun leiddu til þess að hún var felld úr gildi.

Mál þetta lýtur að túlkun á 13. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, en þar er kveðið á um almenn skilyrði fyrir atvinnuleysistryggingum launamanna. Hin kærða ákvörðun var staðfest.

Kæra barst að liðnum þriggja mánaða kærufresti, sbr. 1. mgr. 12. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Ekki var talið afsakanlegt að kæran hafi borist að liðnum kærufresti og engar veigamiklar ástæður mæltu með því að kæran yrði tekin til meðferðar, sbr. 1. mgr. 28. gr. stjórnsýslulaga, nr. 37/1993.

Hin kærða ákvörðun var reist á röngum lagagrundvelli, þar sem beita hefði átt 60. gr. laga um atvinnuleysistryggingar í málinu í stað 59. gr. laganna eins og gert var. Þar sem viðurlög samkvæmt 60. gr. laga um atvinnuleysistryggingar eru afar íþyngjandi í garð atvinnuleitenda, verður að veita þeim kost á að leita endurskoðunar á ákvörðun sem reist er á ákvæðinu. Af þessari ástæðu gat úrskurðarnefndin ekki afgreitt málið og var hin kærða ákvörðun ómerkt og Vinnumálastofnun falið að taka málið til löglegrar meðferðar.

Mál þetta lýtur að 1. mgr. 58. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Skýringar kæranda á fjarveru sinni í boðað viðtal á vegum Vinnumálastofnunar voru ekki taldar réttlæta fjarveru hennar í viðtalinu. Með fjarveru sinni brást kærandi skyldum sínum skv. 1. mgr. 58. gr. laga um atvinnuleysistryggingar og slíkt leiðir til viðurlaga í formi biðtíma eftir atvinnuleysisbótum. Hin kærða ákvörðun Vinnumálastofnunar er staðfest.

Kærandi hafði ekki starfað í þrjá mánuði á innlendum vinnumarkaði áður en hún sótti um greiðslu atvinnuleysisbóta skv. 2. mgr. 15. gr. laga um atvinnuleysistrygginga og náði því ekki lágmarki laganna um ávinnslu réttinda. Hin kærða ákvörðun var staðfest.

Kærandi uppfyllti ekki skilyrði laga um atvinnuleysistryggingar á þeim tíma er hún sótti um atvinnuleysisbætur hjá Vinnumálastofnun, þar sem hún þáði greiðslur endurhæfingalífeyris á sama tíma, sbr. 1. mgr. 51. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Hin kærða ákvörðun var staðfest.

Ákvörðun Vinnumálastofnunar var tekin á grundvelli 1. mgr. 58. gr., sbr. 61. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, nr. 54/2006, en kærandi hafði áður sætt biðtíma á grundvelli 1. mgr. 54. gr. laganna vegna starfsloka. Hin kærða ákvörðun var staðfest.

Kærandi þáði dagpeninga úr sjúkrasjóði á sama tíma og hún fékk greiddar atvinnuleysisbætur. Því var talið að hún hafi veitt Vinnumálastofnun vísvitandi rangar upplýsingar í umsókn og hafi borið að láta hana sæta biðtíma í 40 daga.

Mál þetta lýtur að túlkun á 1. mgr. 57. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Kærandi reyndist ekki reiðubúin að taka því starfi sem í boði var, og sætti því tveggja mánaða biðtíma á grundvelli 57. gr. laga um atvinnuleysistryggingar.

Heimilisuppbót.

Tannlæknakostnaður.

Staðfest ákvörðun umboðsmanns skuldara um synjun á umsókn kærenda um greiðsluaðlögun á grundvelli c-liðar 2. mgr. 6. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga.

Umkvörtunarefni kæranda snýr að niðurfellingu lána hjá Íslandsbanka en ekki hjá Íbúðalánasjóði eða húsnæðisnefnd. Málinu vísað frá.

Ágreiningur um verðmat. Staðfest.

Kærðri ákvörðun velferðarsviðs Kópavogs um endurgreiðslu framfærslustyrks vísað frá úrskurðarnefnd.

Kærandi kærði eftir að lögbundinn frestur til þess rann út. Staðfest.

Ákvörðun velferðarráðs Reykjavíkurborgar um synjun á fjárhagsaðstoð staðfest.

Íbúðalánasjóður neitaði að taka við umsókn kæranda um endurútreikning lána eftir að lögbundinn frestur til þess rann út. Staðfest.

Ellilífeyrir.

Dánarbætur.

Þær ástæður sem kærandi færði fram voru ekki taldar gildar í skilningi 1. mgr. 55. gr. laga um atvinnuleysistryggingar og var kærandi látinn sæta tveggja mánaða biðtíma eftir greiðslu atvinnuleysistrygginga.

Kærandi kveðst ekki hafa efni á að halda námi áfram. Það er mat úrskurðarnefndarinnar að þær ástæður séu ekki gildar í skilningi 1. mgr. 55. gr. laga um atvinnuleysistryggingar og ber því að láta kæranda sæta tveggja mánaða biðtíma eftir greiðslu atvinnuleysistrygginga. Hin kærða ákvörðun var staðfest.

Málið lýtur að túlkun á 1. mgr. 55. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, sbr. a-lið 18. gr. laga nr. 134/2009 og var hin kærða ákvörðun staðfest.

Mál þetta lýtur að túlkun á 52. gr. laga um atvinnuleysistryggingar og var hin kærða ákvörðun staðfest.

Mál þetta lýtur að túlkun á 1. mgr. 55. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, sbr. a-lið 18. gr. laga nr. 134/2009 og var hin kærða ákvörðun staðfest.

Mál þetta lýtur að túlkun á 1. mgr. 55. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, sbr. a-lið 18. gr. laga nr. 134/2009 og var hin kærða ákvörðun staðfest.

Fjallað er um heimild til að gera námssamning í lögum um vinnumarkaðsaðgerðir, nr. 55/2006, en skv. 12. gr. laganna eru námsúrræði einn flokkur vinnumarkaðsaðgerða. Kærandi uppfyllti ekki skilyrði þess að fá gerðan námssamning við Vinnumálastofnun, þar sem hann hafði ekki starfað á innlendum vinnumarkaði í sex mánuði áður en hann sótti um gerð námssamnings. Hin kærða ákvörðun Vinnumálastofnunar var staðfest.

Mál þetta lýtur að túlkun á 1. mgr. 55. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, sbr. a-lið 18. gr. laga nr. 134/2009 og var hin kærða ákvörðun staðfest.

Málið lýtur að túlkun á 1. mgr. 55. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, sbr. a-lið 18. gr. laga nr. 134/2009 og var hin kærða ákvörðun staðfest.

Mál þetta lýtur að túlkun á 1. mgr. 55. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, sbr. a-lið 18. gr. laga nr. 134/2009 og var hin kærða ákvörðun staðfest.

Örorkulífeyrir Búseta erlendis

Kistumelur 3, Reykjavík

Smáratorg 3, Kópavogi

Greiðslur til foreldra fatlaðra og langveikra barna.

Stigapallur og útidyrahurð.

Fæðingarstyrkur. Námsmaður.

Mál þetta lýtur að túlkun á 1. mgr. 52. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, nr. 54/2006 og var hin kærða ákvörðun staðfest.

Bílastæði.

Mál þetta lýtur að túlkun á 1. mgr. 52. gr. laga um atvinnuleysistryggingar og var hin kærða ákvörðun staðfest. Kæranda var gert að endurgreiða ofgreiddar atvinnuleysisbætur.

Mál þetta lýtur að túlkun á 1. mgr. 52. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, nr. 54/2006 og var hin kærða ákvörðun staðfest. Kæranda var gert að endurgreiða ofgreiddar atvinnuleysisbætur.

Uppsögn húsvarðar. Leiga húsvarðaríbúðar.

Úrskurðarnefndar atvinnuleysistrygginga og vinnumarkaðsaðgerða taldi að brotið hafi verið gegn andmælarétti kæranda, sbr. 13. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993. Hin kærða ákvörðun var ómerkt og málinu vísað aftur til löglegrar meðferðar.

Bílastæði og geymsla.

Mál þetta lýtur að túlkun á 1. mgr. 52. gr. laga um atvinnuleysistryggingar og var hin kærða ákvörðun staðfest. Kæranda var einnig gert að endurgreiða ofgreiddar atvinnuleysisbætur.

Úrdráttur endajaxls.

Milliganga um greiðslu sérstaks framlags vegna gleraugnakaupa.

Hunda- og kattahald.

Ágreiningur um verðmat fasteignar. Staðfest.

Ákvörðun Íbúðalánasjóðs vegna umsóknar um endurútreikning lána hjá sjóðnum staðfest.

Aðrar aðfararhæfar eignir. Staðfest.

Greiðsluerfiðleikaaðstoð. Staðfest.

Ágreiningur um hvort aðfararhæfar eignir í eigu kærenda komi til frádráttar niðurfærslu á áhvílandi íbúðalánum. Staðfest.

Ágreiningur um verðmat íbúðar. Staðfest.

Ágreiningur um verðmat. Staðfest.

Ágreiningur um verðmat og lánsveð. Staðfest.

Ágreiningur um verðmat. Staðfest.

Greiðsluerfiðleikaaðstoð skv. 4. tölul. 4. gr. reglugerðar um úrræði til að bregðast við greiðsluvanda vegna lána Íbúðalánasjóðs, nr. 584/2001. Staðfest.

Kærandi og foreldrar hennar tókust á hendur greiðsluábyrgð gagnvart Íbúðalánasjóði á áhvílandi skuldum. Þau teljast öll vera lántakendur í skilningi 1. gr. laga nr. 29/2011, en ekki kærandi ein. Ákvörðun staðfest.

Verðmat. Staðfest.

Greiðsluerfiðleikaaðstoð. Staðfest.

Ágreiningur um verðmat fasteignar og bifreiðar. Staðfest.

Aðfararhæfar eignir með veðrými. Staðfest.

Ákvörðun Íbúðalánasjóðs frá vegna umsóknar um endurútreikning lána hjá sjóðnum felld úr gildi.

Kærendur töldu fasteignamat fasteignar sinnar of hátt og vildu að miðað yrði við lægra verð en skráð fasteignamat. Af ákvæði 4. mgr. 1. gr. laga nr. 29/2011 leiðir að við afgreiðslu mála er varða niðurfærslu veðkrafna Íbúðalánasjóðs verður ekki miðað við lægri fjárhæð en sem nemur fasteignamati enda ber að miða við það sem er hærra, fasteignamat eða matsverð. Hin kærða ákvörðun staðfest.

Mál þetta lýtur að túlkun á 1. mgr. 59. gr. laga um atvinnuleysistryggingar og var hin kærða ákvörðun staðfest. Að auki bar kæranda að endurgreiða þær atvinnuleysisbætur sem hún þáði á meðan hún var stödd erlendis og uppfyllti ekki skilyrði um greiðslu atvinnuleysistrygginga, sbr. 2. mgr. 39. gr. laga um atvinnuleysistryggingar.

Mál þetta lýtur að túlkun á 1. mgr. 59. gr. laga um atvinnuleysistryggingar og var hin kærða ákvörðun staðfest. Að auki bar kæranda að endurgreiða þær atvinnuleysisbætur sem hún þáði á meðan hún var stödd erlendis og uppfyllti ekki skilyrði um greiðslu atvinnuleysistrygginga, sbr. 2. mgr. 39. gr. laga um atvinnuleysistryggingar.

Mál þetta lýtur að túlkun á 1. mgr. 59. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, nr. 54/2006 og var hin kærða ákvörðun staðfest. Að auki bar kæranda að endurgreiða þær atvinnuleysisbætur sem hann þáði á meðan hann var staddur erlendis og uppfyllti ekki skilyrði um greiðslu atvinnuleysistrygginga, sbr. 2. mgr. 39. gr. laga um atvinnuleysistryggingar.

Mál þetta lýtur að túlkun á 1. mgr. 59. gr. laga um atvinnuleysistryggingar og var hin kærða ákvörðun staðfest. Að auki bar kæranda að endurgreiða þær atvinnuleysisbætur sem hann þáði á meðan hann var staddur erlendis og uppfyllti ekki skilyrði um greiðslu atvinnuleysistrygginga, sbr. 2. mgr. 39. gr. laga um atvinnuleysistryggingar.

Mál þetta lýtur að túlkun á 1. mgr. 59. gr. laga um atvinnuleysistryggingar og var hin kærða ákvörðun staðfest. Að auki bar kæranda að endurgreiða þær atvinnuleysisbætur sem hann þáði á meðan hann var staddur erlendis og uppfyllti ekki skilyrði um greiðslu atvinnuleysistrygginga, sbr. 2. mgr. 39. gr. laga um atvinnuleysistryggingar.

Mál þetta lýtur að túlkun á 1. mgr. 59. gr. laga um atvinnuleysistryggingar og var hin kærða ákvörðun staðfest. Að auki bar kæranda að endurgreiða þær atvinnuleysisbætur sem hún þáði á meðan hún var stödd erlendis og uppfyllti ekki skilyrði um greiðslu atvinnuleysistrygginga, sbr. 3. mgr. 39. gr. laga um atvinnuleysistryggingar.

Mál þetta lýtur að túlkun á 1. mgr. 59. gr. laga um atvinnuleysistryggingar og var hin kærða ákvörðun staðfest. Að auki bar kæranda að endurgreiða þær atvinnuleysisbætur sem hann þáði á meðan hann var staddur erlendis og uppfyllti ekki skilyrði um greiðslu atvinnuleysistrygginga, sbr. 2. mgr. 39. gr. laga um atvinnuleysistryggingar

Útreikningur og viðmiðunartímabil greiðslna.

Greiðslur til foreldra fatlaðra og langveikra barna.

Kæra í máli þessu barst að liðnum kærufresti og var málinu því vísað frá úrskurðarnefnd atvinnuleysistrygginga og vinnumarkaðsaðgerða.

Miðbær 3, Akranesi

Kæra í máli þessu barst að liðnum kærufresti og var máli þessu því vísað frá úrskurðarnefnd atvinnuleysistrygginga og vinnumarkaðsaðgerða.

Kæra í máli þessu barst að liðnum kærufresti og var málinu vísað frá úrskurðarnefnd atvinnuleysistrygginga og vinnumarkaðsaðgerða.

Mál þetta varðar 60. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Ákvörðun Vinnumálastofnunar þess efnis að stöðva greiðslur atvinnuleysisbóta til kæranda og kærandi skuli ekki eiga rétt á greiðslu atvinnuleysistrygginga fyrr en hann hefur starfað a.m.k. tólf mánuði á innlendum vinnumarkaði var staðfest. Kæranda var gert að endurgreiða ofgreiddar atvinnuleysisbætur fyrir umrætt tímabil.

Mál þetta varðar 60. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Ákvörðun Vinnumálastofnunar þess efnis að stöðva greiðslur atvinnuleysisbóta til kæranda og kærandi skuli ekki eiga rétt á greiðslu atvinnuleysistrygginga fyrr en hann hefur starfað a.m.k. tólf mánuði á innlendum vinnumarkaði var staðfest. Kæranda var gert að endurgreiða ofgreiddar atvinnuleysisbætur fyrir umrætt tímabil.

Úrskurðarnefnd atvinnuleysistrygginga og vinnumarkaðsaðgerða endurupptók mál þetta í kjölfar álits umboðsmanns Alþingis. Ákvörðun Vinnumálastofnunar um niðurfellingu á rétti kæranda til atvinnuleysisbóta í þrjá mánuði, sem byggst hafði á 1. mgr. 55. gr. og 61. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, var felld úr gildi.

Mál þetta byggir á 60. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Ákvörðun Vinnumálastofnunar þess efnis að stöðva greiðslu atvinnuleysisbóta til kæranda og kærandi skuli ekki eiga rétt á atvinnuleysisbótum fyrr en hún hafi starfað a.m.k. tólf mánuði á innlendum vinnumarkaði var staðfest.