Úrskurðir og álit

Mál þetta varðar 60. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Ákvörðun Vinnumálastofnunar þess efnis að stöðva greiðslur atvinnuleysisbóta til kæranda og kærandi skuli ekki eiga rétt á greiðslu atvinnuleysistrygginga fyrr en hann hefur starfað a.m.k. tólf mánuði á innlendum vinnumarkaði var staðfest. Kæranda var gert að endurgreiða ofgreiddar atvinnuleysisbætur fyrir umrætt tímabil.

Mál þetta byggir á 60. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Ákvörðun Vinnumálastofnunar þess efnis að stöðva greiðslu atvinnuleysisbóta til kæranda og kærandi skuli ekki eiga rétt á atvinnuleysisbótum fyrr en hún hafi starfað a.m.k. tólf mánuði á innlendum vinnumarkaði var staðfest.

Úrskurðarnefnd atvinnuleysistrygginga og vinnumarkaðsaðgerða endurupptók mál þetta í kjölfar álits umboðsmanns Alþingis. Ákvörðun Vinnumálastofnunar um niðurfellingu á rétti kæranda til atvinnuleysisbóta í þrjá mánuði, sem byggst hafði á 1. mgr. 55. gr. og 61. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, var felld úr gildi.

Mál þetta varðar 60. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Ákvörðun Vinnumálastofnunar um að stöðva greiðslur atvinnuleysisbóta til kæranda var staðfest. Þá var ákveðið að hann ætti ekki rétt á atvinnuleysisbótum fyrr en hann hefði starfað a.m.k. tólf mánuði á innlendum vinnumarkaði og honum var gert að endurgreiða ofgreiddar atvinnuleysisbætur.

Felld úr gildi ákvörðun umboðsmanns skuldara um synjun á umsókn kæranda um greiðsluaðlögun á grundvelli b- og c-liðar 2. mgr. 6. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga.

Staðfest ákvörðun umboðsmanns skuldara um synjun á umsókn kæranda um greiðsluaðlögun á grundvelli b- og d-liðar 2. mgr. 6. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga.

Mál þetta varðar 60. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, nr. 54/2006 og var hin kærða ákvörðun staðfest.

Umönnunarbætur.

Niðurstaða Íbúðalánasjóðs er kærð og þess krafist að lán kærenda verði lækkað þar sem eignastaða kærenda (fyrir utan íbúðareign og íbúðarlán) sé neikvæð með námslánum o.fl. Hin kærða ákvörðun var staðfest með vísan til 1.2 í 1. gr. samkomulags lánveitenda á íbúðalánamarkaði um verklagsreglur í þágu yfirveðsettra heimila frá 15. janúar 2011.

Fjárhagsaðstoð. Hin kærða ákvörðun staðfest.

Ákvörðun Íbúðalánasjóðs um verðmat fasteignar felld úr gildi.

Ágreiningur um verðmat. Staðfest.

Við mat fasteignar kæranda var byggt á mati löggilts fasteignasala sem aflað var af hálfu kærða svo sem heimilt er. Hin kærða ákvörðun Íbúðalánasjóðs var staðfest.

Ekki fallist á það með kærendum að undanskilja eigi bankainnstæðu frá aðfararhæfum eignum þeirra. Skv. lögum nr. 29/2011 tekur heimild Íbúðalánasjóðs einungis til niðurfærslu veðlána sem veitt hafa verið af sjóðnum. Hin kærða ákvörðun var staðfest.

Ágreiningur um verðmat. Staðfest.

Ágreiningur um verðmat. Staðfest.

Laugavegur 178, Reykjavík

Ágreiningur um verðmat. Staðfest.

Aðfararhæfar eignir. Staðfest.

Lífeyrir. Búseta erlendis.

Meðlagsgreiðslur.

Endurhæfingarlífeyrir

Slysabætur

Slys - ekki skyndilegur utanaðkomandi atburður

Ofgreiðsla bóta.

Örorkubætur.

Ofgreiddar bætur.

Útreikningur greiðslna.

Félagslegar leiguíbúðir og sérstakar húsaleigubætur. Hin kærða ákvörðun staðfest.

Íbúðalánasjóði bar að kanna nánar raunvirði bifreiðar kærenda í tengslum við afgreiðslu umsóknar þeirra. Hin kærða niðurstaða ógilt.

Kærð var synjun um endurútreikning lána hjá Íbúðalánasjóði sem hvíla á fasteign, í samræmi við samkomulag lánveitenda á íbúðalánamarkaði um verklagsreglur í þágu yfirveðsettra heimila. Synjun Íbúðalánasjóðs var staðfest.

Ákvörðun Íbúðalánasjóðs um að synja um greiðsluerfiðleikaaðstoð staðfest.

Synjun fjölskylduráðs Garðabæjar um fjárhagsaðstoð staðfest.

Úrskurðarnefndar atvinnuleysistrygginga og vinnumarkaðsaðgerða taldi að ástæður kæranda fyrir uppsögn á starfi sínu hafi ekki verið gildar í skilningi 1. mgr. 54. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Beri því að staðfesta ákvörðun Vinnumálastofnunar um niðurfellingu bótaréttar í tvo mánuði.

Þegar kæra í máli þessu barst var hinn þriggja mánaða kærufrestur liðinn, sbr. 1. mgr. 12. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Af þeim sökum var málinu vísað frá úrskurðarnefnd atvinnuleysistrygginga og vinnumarkaðsaðgerða.

Úrskurðarnefnd atvinnuleysistrygginga og vinnumarkaðsaðgerða taldi að ástæður kæranda fyrir uppsögn á starfi sínu hafi ekki verið gildar í skilningi 1. mgr. 54. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Beri því að staðfesta ákvörðun Vinnumálastofnunar um niðurfellingu bótaréttar í tvo mánuði.

Úrskurðarnefnd atvinnuleysistrygginga og vinnumarkaðsaðgerða taldi að ástæður kæranda fyrir uppsögn á starfi sínu hafi ekki verið gildar í skilningi 1. mgr. 54. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Beri því að staðfesta ákvörðun Vinnumálastofnunar um niðurfellingu bótaréttar í tvo mánuði.

Úrskurðarnefndar atvinnuleysistrygginga og vinnumarkaðsaðgerða taldi að ástæður kæranda fyrir uppsögn á starfi sínu hafi ekki verið gildar í skilningi 1. mgr. 54. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Beri því að staðfesta ákvörðun Vinnumálastofnunar um niðurfellingu bótaréttar í tvo mánuði.

Úrskurðarnefnd atvinnuleysistrygginga og vinnumarkaðsaðgerða taldi að ástæður kæranda fyrir uppsögn á starfi sínu hafi ekki verið gildar í skilningi 1. mgr. 54. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Beri því að staðfesta ákvörðun Vinnumálastofnunar um niðurfellingu bótaréttar í tvo mánuði.

Ekki var talið að leitt hefði verið leitt í ljós að kærandi hefði átt sök á uppsögn sinni í skilningi 1. mgr. 54. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Kærandi átti því rétt á greiðslu atvinnuleysisbóta í tvo mánuði. Hin kærða ákvörðun var felld úr gildi.

Krafa um endurgreiðslu vegna ofgreiðslu í hússjóð.

Staðfest ákvörðun Ábyrgðarsjóðs launa um synjun á ábyrgð kröfu kæranda.

Fullt nám.

Ofgreiddar bætur

Umsókn um tímabundið atvinnuleyfi vegna skorts á vinnuafli.

Umsókn um tímabundið atvinnuleyfi vegna skorts á vinnuafli

Felld úr gildi ákvörðun skiptastjóra á grundvelli V. kafla laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga um að leggjast gegn nauðasamningi til greiðsluaðlögunar en staðfest ákvörðun um að leggjast gegn tímabundinni greiðsluaðlögun fasteignaveðkrafna.

Staðfest ákvörðun umboðsmanns skuldara um synjun á umsókn kæranda um greiðsluaðlögun á grundvelli b-liðar 1. mgr. 6. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga.

Umsókn um tímabundið atvinnuleyfi vegna skorts á vinnuafli.

Maka-/umönnunarbætur.

Barnalífeyrir.

Ágreiningur um aðfararhæfar eignir (bifreið og inneign á banka). Leggur fram yfirlýsingu um lán frá þriðja aðila. Ákvörðunin var felld úr gildi og málinu vísað til nýrrar meðferðar Íbúðalánasjóðs.

Ágreiningur um aðfararhæfar eignir (arf) og mikinn kostnað kæranda vegna skólagöngu unglings, viðhaldskostnaðar á fasteign og að bifreið er atvinnutæki. Staðfest.

Synjun um endurútreikning á lánum er staðfest.

Eignir hærri en skuldir. Staðfest.

Synjun um endurútreikning lána staðfest.

Ágreiningur um verðmat og aðfararhæfar eignir. (Bifreið, hlutafé). Ákvörðunin va felld úr gildi, og lagt fyrir Íbúðalánasjóð að taka málið aftur til meðferðar.

Synjun um endurútreikning á lánum er staðfest.

Staðfest ákvörðun umboðsmanns skuldara um synjun á umsókn kæranda um greiðsluaðlögun á grundvelli b-liðar 1. mgr. 6. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga.

Lagnir.

Merking og auglýsingaskilti.

Fæðingarstyrkur. Fullt nám.

Synjun um endurútreikning á lánum er felld úr gildi og lagt fyrir að málið verði tekið til meðferðar að nýju.

Greiðsluþátttaka í tannréttingum.

Synjun heimildar á veðflutningi lána staðfest.

Ágreiningur um aðfararhæfar eignir. Staðfest.

Málskotsheimild kæranda er reist á 5. gr. a laga um málefni fatlaðs fólks, nr. 59/1992. Ágreiningur er um það hvort fjölskyldunefnd Mosfellsbæjar beri að veita kæranda frekari liðveislu. Ákvörðunin var felld úr gildi og lagt fyrir kærða að taka mál kæranda til efnislegrar meðferðar.

Felld úr gildi ákvörðun umboðsmanns skuldara um synjun á umsókn kæranda um greiðsluaðlögun á grundvelli c-liðar 2. mgr. 6. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga.

Felld úr gildi ákvörðun umboðsmanns skuldara um synjun á umsókn kæranda um greiðsluaðlögun á grundvelli b-liðar 1. mgr. 6. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga.

Felld úr gildi ákvörðun umboðsmanns skuldara um synjun á umsókn kærenda um greiðsluaðlögun á grundvelli b-liðar 1. mgr. 6. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga.

Umsókn um tímabundið atvinnuleyfi vegna skorts á vinnuafli.

Umsókn um tímabundið atvinnuleyfi vegna skorts á vinnuafli og vegna sérstakra ástæðna.

Vegna fjarveru kæranda á námskeiði á vegum Vinnumálastofnunar var réttur hennar til atvinnuleysisbóta felldur niður í tvo mánuði frá og með degi ákvörðunar sem ella hefðu verið greiddar atvinnuleysisbætur fyrir með vísan til 1. mgr. 58. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, nr. 54/2006. Hin kærða ákvörðun var staðfest.

Vegna höfnunar kæranda á atvinnutilboði var bótaréttur hennar felldur niður í tvo mánuði sem ella hefðu verið greiddar atvinnuleysisbætur fyrir. Ákvörðunin var tekin á grundvelli 1. mgr. 57. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, nr. 54/2006. Hin kærða ákvörðun var staðfest.

Vegna höfnunar kæranda á atvinnutilboði var bótaréttur hans felldur niður í tvo mánuði sem ella hefðu verið greiddar atvinnuleysisbætur fyrir. Ákvörðunin var tekin á grundvelli 1. mgr. 57. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, nr. 54/2006. Hin kærða ákvörðun var staðfest.

Í máli þessu voru endurskoðaðar tvær ákvarðanir Vinnumálastofnunar. Við meðferð Vinnumálastofnunar á fyrri ákvörðuninni var talið að brotið hefði verið á andmælareglunni, sbr. 13. gr. stjórnsýslulaga, nr. 37/1993. Ekki var talið að leitt hafi verið í ljós að kærandi hafi átt sök á uppsögn sinni í skilningi 1. mgr. 54. gr. laga um atvinnuleysistryggingar og átti hann því rétt á greiðslu atvinnuleysisbóta í tvo mánuði. Ákvörðun Vinnumálastofnunar var felld úr gildi. Varðandi seinni ákvörðunina brást kærandi skyldu sinni með fjarveru sinni á boðuðum fundi Vinnumálastofnunar skv. 1. mgr. 58. gr. laga um atvinnuleysistryggingar og slíkt leiðir til viðurlaga í formi biðtíma eftir atvinnuleysisbótum. Sú ákvörðun Vinnumálastofnunar var staðfest.

Fallist var á að kostnað kostnaður kæranda við eldsneytiskaup á þeim tíma er búferlaflutningar áttu sér stað mætti rekja til búferlaflutninga vegna atvinnuleitar hans, sbr. 14. gr. reglugerðar 12/2009. Samkvæmt 16. gr. reglugerðarinnar skal miða við 80% af útlögðum kostnaði.

Vegna höfnunar kæranda á atvinnutilboði var bótaréttur hans felldur niður frá og með degi ákvörðunar í 60 daga sem ella hefðu verið greiddar atvinnuleysisbætur fyrir. Ákvörðunin var tekin á grundvelli 1. mgr. 57. gr., 1. mgr. 59. gr., og 61. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, nr. 54/2006. Hin kærða ákvörðun var staðfest.

Vegna fjarveru kæranda á boðað námskeið á vegum Vinnumálastofnunar var réttur hans til atvinnuleysisbóta felldur niður í tvo mánuði frá og með degi ákvörðunar sem ella hefðu verið greiddar atvinnuleysisbætur fyrir með vísan til 1. mgr. 58. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, nr. 54/2006. Hin kærða ákvörðun var staðfest.

Bráðabirgðaákvæði VI laga um atvinnuleysistryggingar tók breytingum með a-lið 26. gr. laga nr. 134/2009, sbr. gildandi 2. málsl. 4. mgr. bráðabirgðaákvæðis VI laga um atvinnuleysistryggingar. Þar sem kærandi þáði greiðslu atvinnuleysisbóta sem sjálfstætt starfandi einstaklingur á grundvelli ákvæðisins á tímabilinu 21. nóvember 2008 til ársloka 2009 bar að stöðva greiðslu atvinnuleysisbóta til hans frá og með 1. mars 2010 að telja. Hin kærða ákvörðun var því tekin á réttum lagagrundvelli og var því staðfest.

Fæðingarstyrkur. Fullt nám.

Vinnumálastofnun taldi mál þetta varða við 60. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Úrskurðarnefndin taldi að Vinnumálastofnun hefði borið að rannsaka mál kæranda betur áður en endanleg ákvörðun var tekin. Sérstaklega var talin nauðsyn á að vanda málsmeðferð þar sem niðurstaða málsins gat orðið mjög íþyngjandi fyrir kæranda. Talið var að við meðferð máls kæranda hafi verið brotið alvarlega á rannsóknarreglu stjórnsýslulaga, nr. 37/1993 og var hin kærða ákvörðun felld úr gildi og málinu vísað til Vinnumálastofnunar að nýju til löglegrar meðferðar.

Vinnumálastofnun taldi kæranda hafa hafnað atvinnutilboði. Úrskurðarnefndin féllst ekki á að kærandi hefði með sannanlegum hætti vikið sér undan því að mæta í atvinnuviðtal og voru atvik málsins því ekki talin falla undir síðari málslið 1. mgr. 57. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Hin kærða ákvörðun var felld úr gildi.

Vinnumálastofnun boðaði kæranda á fund sem hann mætti ekki á. Með fjarveru sinni brást kærandi skyldum sínum skv. 1. mgr. 58. gr. laga um atvinnuleysistryggingar og slíkt leiðir til viðurlaga í formi biðtíma eftir atvinnuleysisbótum. Hin kærða ákvörðun Vinnumálastofnunar var staðfest.

Vinnumálastofnun boðaði kæranda á fund sem hann mætti ekki á. Með fjarveru sinni brást kærandi skyldum sínum skv. 1. mgr. 58. gr. laga um atvinnuleysistryggingar og slíkt leiðir til viðurlaga í formi biðtíma eftir atvinnuleysisbótum. Hin kærða ákvörðun Vinnumálastofnunar var staðfest.

Umsókn um styrk vegna sérstakra erfiðleika að fjárhæð 150.000 kr. Staðfest.

Ágreiningur um aðstoð vegna greiðsluerfiðleika. Hin kærða ákvörðun var felld úr gildi.

Ágreiningur um fjárhagsaðstoð þegar námslán hafði verið fullnýtt. Hin kærða felld úr gildi og málinu vísað heim til löglegrar meðferðar.

Kærandi á tvær fasteignir og óskar þess að lán á þeirri íbúð sem hann býr ekki í verði fært niður. Staðfest.

Námsmaður. Synjun á fæðingarstyrk.

Hin kærða ákvörðun velferðarráðs Reykjavíkurborgar varðandi umsókn um námsstyrk á grundvelli 18. gr. reglna um fjárhagsaðstoð frá Reykjavíkurborg er felld úr gildi og vísað til nýrrar meðferðar hjá velferðarráði Reykjavíkurborgar.

Varðar 16. gr. reglna Kópavogsbæjar um framfærslu. Staðfest.

Málskotsheimild kæranda er reist á 5. gr. a laga um málefni fatlaðs fólks, nr. 59/1992. Ágreiningur er um það hvort Félagsþjónustu Kópavogs beri að veita kæranda akstursþjónustu í leigubifreiðum gegn greiðslu gjalds sem svarar til strætisvagnafargjalds í stað þess að honum beri að nýta þá ferðaþjónustu fatlaðra sem boðið er upp á af hálfu Kópavogsbæjar. Hin kærða ákvörðun var staðfest.

Kærandi sótti um fyrirgreiðslu til Íbúðalánasjóðs á grundvelli samkomulags lánveitenda á íbúðalánamarkaði um verklagsreglur í þágu yfirveðsettra heimila. Samkomulagið er dagsett 15. janúar 2011. Ákvörðun Íbúðalánasjóðs var staðfest.

Stigagjöf vegna umsóknar um félagslega leiguíbúð og sérstakar húsaleigubætur. Hin kærða ákvörðun staðfest.

Kærandi sótti um fyrirgreiðslu til Íbúðalánasjóðs á grundvelli samkomulags lánveitenda á íbúðalánamarkaði um verklagsreglur í þágu yfirveðsettra heimila. Í samkomulaginu felst útfærsla á viljayfirlýsingu ríkisstjórnarinnar og tiltekinna fjármálastofnana, meðal annars Íbúðalánasjóðs, um aðgerðir í þágu yfirskuldsettra heimila og er það dagsett 15. janúar 2011. Hin kærða ákvörðun Íbúðalánasjóðs var staðfest.

Vegna fjarveru kæranda var réttur hans til atvinnuleysisbóta felldur niður í 2 mánuði með vísan til 1. mgr. 58. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, nr. 54/2006.

Kærandi þáði slysadagpeninga frá Sjúkratryggingum Íslands á sama tíma og hann sótti um greiðslur atvinnuleysistrygginga frá Vinnumálastofnun og að hann lét þess ekki getið að hann væri að þiggja fyrrgreindar greiðslur. Með þessu taldist kærandi hafa brotið gegn 60. gr. laga um atvinnuleysistryggingar.

Kærandi gerði samning við sveitarfélag og Vinnumálastofnun vegna starfs á tilteknu tímabili. Í samningnum segir meðal annars að atvinnuleitandi samþykki að Vinnumálastofnun greiði grunnatvinnuleysisbætur hans beint til sveitarfélags þann tíma sem ráðning varir. Jafnframt segir að bótahlutfall starfsmanns sé 100%. Þessi samningur var meðal annars reistur á 9. gr. reglugerðar um þátttöku atvinnuleitenda sem tryggðir eru innan atvinnuleysistryggingakerfisins í vinnumarkaðsaðgerðum og um búferlastyrki, nr. 12/2009. Kærandi mótmælti því að bótaréttur hans skertist á meðan vinnutímabil hans stæði yfir, en hin kærða ákvörðun var staðfest.

Kærandi gerði samning við sveitarfélag og Vinnumálastofnun vegna starfs á tilteknu tímabili. Í samningnum segir meðal annars að atvinnuleitandi samþykki að Vinnumálastofnun greiði grunnatvinnuleysisbætur hans beint til sveitarfélags þann tíma sem ráðning varir. Jafnframt segir að bótahlutfall starfsmanns sé 100%. Þessi samningur var meðal annars reistur á 9. gr. reglugerðar um þátttöku atvinnuleitenda sem tryggðir eru innan atvinnuleysistryggingakerfisins í vinnumarkaðsaðgerðum og um búferlastyrki, nr. 12/2009. Kærandi mótmælti því að bótaréttur hans skertist á meðan vinnutímabil hans stæði yfir, en hin kærða ákvörðun var staðfest.

Kærandi sem var á atvinnuleysisbótum þáði laun án þess að tilkynna Vinnumálastofnun um það. Fallist var á þær röksemdir Vinnumálastofnunar að svipta kæranda atvinnuleysisbótum og að hann eigi ekki rétt til greiðslu atvinnuleysisbóta fyrr en hann hefur starfað a.m.k. tólf mánuði á innlendum vinnumarkaði áður en hann sækir aftur um atvinnuleysisbætur skv. 60. gr. laga um atvinnuleysistryggingar.

Mál þetta lýtur að 1. mgr. 52. gr. laga um atvinnuleysistryggingar sbr. c-lið 3. gr. laganna. Hin kærða ákvörðun var felld úr gildi.

Kærandi gerði samning við sveitarfélag og Vinnumálastofnun vegna starfs á tilteknu tímabili. Í samningnum segir meðal annars að atvinnuleitandi samþykki að Vinnumálastofnun greiði grunnatvinnuleysisbætur hans beint til sveitarfélags þann tíma sem ráðning varir. Jafnframt segir að bótahlutfall starfsmanns sé 100%. Þessi samningur var meðal annars reistur á 9. gr. reglugerðar um þátttöku atvinnuleitenda sem tryggðir eru innan atvinnuleysistryggingakerfisins í vinnumarkaðsaðgerðum og um búferlastyrki, nr. 12/2009. Kærandi mótmælti því að bótaréttur hans skertist á meðan vinnutímabil hans stæði yfir, en hin kærða ákvörðun var staðfest.

Kærandi þáði atvinnuleysisbætur en var erlendis í tæpar 2 vikur án þess að tilkynna Vinnumálastofnun um það. Ákvörðun Vinnumálastofnunar var staðfest með vísan til 1. mgr. 59. gr. laga um atvinnuleysistryggingar.

Kærandi gerði samning við sveitarfélag og Vinnumálastofnun vegna starfs á tilteknu tímabili. Í samningnum segir meðal annars að atvinnuleitandi samþykki að Vinnumálastofnun greiði grunnatvinnuleysisbætur hans beint til sveitarfélags þann tíma sem ráðning varir. Jafnframt segir að bótahlutfall starfsmanns sé 100%. Þessi samningur var meðal annars reistur á 9. gr. reglugerðar um þátttöku atvinnuleitenda sem tryggðir eru innan atvinnuleysistryggingakerfisins í vinnumarkaðsaðgerðum og um búferlastyrki, nr. 12/2009. Kærandi mótmælti því að bótaréttur hans skertist á meðan vinnutímabil hans stæði yfir, en hin kærða ákvörðun var staðfest.

Kærandi þáði atvinnuleysisbætur en var erlendis í 5 daga. Hún lét Vinnumálastofnun ekki vita af þessari brottför sinni fyrr en eftir að Vinnumálastofnun hafði sent henni fyrirspurn um málið. Hin kærða ákvörðun var staðfest með vísan til 1. mgr. 59. gr. laga um atvinnuleysistryggingar.

Kærandi þáði atvinnuleysisbætur en var erlendis í 6 daga. Hún lét Vinnumálastofnun ekki vita af þessari brottför sinni fyrr en eftir að Vinnumálastofnun hafði sent henni fyrirspurn um málið. Hin kærða ákvörðun var staðfest með vísan til 1. mgr. 59. gr. laga um atvinnuleysistryggingar.

Mál þetta lýtur m.a. að túlkun á 32. gr. laga um atvinnuleysistryggingar sbr. einnig 3. mgr. 54. gr. laganna. Hin kærða ákvörðun var felld úr gildi og fallist var á þá kröfu kæranda að hann fái greiddar tekjutengdar atvinnuleysisbætur.

Talþjálfun.

Tannmál.

Sjúkratrygging.

Mál þetta byggist á 4. tölul. 4. gr. reglugerðar um úrræði til að bregðast við greiðsluvanda vegna lána Íbúðalánasjóðs, nr. 584/2001 og var hin kærða ákvörðun staðfest.

Synjun velferðarráðs Reykjavíkurborgar um fjárhagsaðstoð. Synjun staðfest.

Styrkur til greiðslu tannlæknakostnaðar. Synjun staðfest.

Þverholt 9, Mosfellsbæ

Slysabætur

Endurupptaka. Viðmiðunartekjur.

Endurgreiðsla.

Ofgreiddar bætur

Tannmál.

Vextir á greiðslu Ábyrgðarsjóðs launa skv. 8.gr. laga nr. 88/2003 um Ábyrgðarsjóð launa.

Mál þetta lýtur meðal annars að 60. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Kærandi var erlendis í 20 daga. Hún lét Vinnumálastofnun ekki vita af þeirri dvöl fyrir fram. Hegðun kæranda var ekki talin falla undir síðari málslið 60. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Því var ekki hægt að beita því ákvæði við úrlausn málsins. Hinni kærðu ákvörðun var breytt í þá veru að kærandi glati rétti til greiðslu atvinnuleysisbóta í tvo mánuði, sbr. 1. mgr. 59. gr. laga um atvinnuleysistryggingar og 1. mgr. 20. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993.

Í máli þessi liggur fyrir að kærandi sem þáði greiðslur atvinnuleysisbóta tilkynnti Vinnumálastofnun ekki um vinnu hjá tilteknu útgerðarfélagi. Háttsemi hans var talin falla undir framangreint 1. mgr. 59. gr. laga um atvinnuleysistrygginga og var hin kærða ákvörðun staðfest.

Mál þetta lýtur að 1. mgr. 59. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, sbr. 22. gr. laga nr. 134/2009, um breytingu á lögum um nr. 54/2006. Óumdeilt var að kærandi dvaldi erlendis á tilteknu tímabili án þess að láta Vinnumálastofnun vita af því fyrirfram. Á því tímabili var hún því ekki lengur í virkri atvinnuleit í skilningi laga um atvinnuleysistryggingar og hafði brotið þá skyldu sína sem atvinnuleitandi að upplýsa Vinnumálastofnun um breytta hagi sína. Ákvörðunin var staðfest.

Mál þetta lýtur að . 57. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, sbr. 20. gr. laga nr. 134/2009, en þar er fjallað um það þegar starfi eða atvinnuviðtali er hafnað. Niðurfelling bótaréttar í 2 mánuði var staðfest.

Umsókn um tímabundið atvinnuleyfi vegna skorts á vinnuafli.

Í máli þessu er ekki til staðar ágreiningsefni í skilningi 2. mgr. 11. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Málinu var vísað frá úrskurðarnefnd atvinnuleysistrygginga.

Mál þetta lýtur að 1. mgr. 58. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, sbr. 8. gr. Hin kærða ákvörðun var staðfest.

Mál þetta lýtur að 1. mgr. 58. gr. laga um atvinnuleysistryggingar og var hin kærða ákvörðun staðfest.

Mál þetta lýtur að túlkun á 1. mgr. 57. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Kærandi mætti ekki í vinnuviðtal og hún boðaði hvorki forföll né óskaði eftir öðrum viðtalstíma. Hin kærða ákvörðun var staðfest.

Kærandi var í námi í skilningi c-liðar 3. gr. laga um atvinnuleysistryggingar samhliða því að þiggja atvinnuleysisbætur. Um nám var að ræða sem ekki var á háskólastigi og áttu því undantekningarreglur 2. mgr. og 3. mgr. 52. gr. ekki við. Kærandi lét ekki Vinnumálastofnun vita fyrir fram af náminu en það bar henni að gera, sbr. til dæmis 1. mgr. og 3. mgr. 9. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Ákvörðun Vinnumálastofnunar var staðfest, sbr. 1. mgr. 52. gr. laga um atvinnuleysistryggingar.

Aragerði 4, Vogum

Felld úr gildi ákvörðun umboðsmanns skuldara um synjun á umsókn kæranda um greiðsluaðlögun á grundvelli c-liðar 2. mgr. 6. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga.

Ákvörðunartaka: Framkvæmdir.

Endurkrafa.

Krafa um endurgreiðslu.

Styrkur til greiðslu útfararkostnaðar. Synjun staðfest.

Synjun á sérstökum húsaleigubótum. Frávísun. Ekki til staðar kæranleg ákvörðun.

Krafa um að fá húsaleigubætur greiddar í peningum en ekki með því að leggja þær inn á bankareikning. Staðfest.

Ákvörðun um synjun um fjárhagsaðstoð staðfest.

Vangoldin húsaleiga.

Tímabundinn leigusamningur: Ólögmæt uppsögn.

Ekki var fallist á að kæranda hafi verið boðið starf með sannanlegum hætti, eins og gert er ráð fyrir þegar beitt er viðurlögum samkvæmt 1. mgr. 57. gr. Hinni kærðu ákvörðun var hrundið.

Úrskurðarnefndarin taldi að þær ástæður sem kærandi færði fram væru ekki gildar í skilningi 1. mgr. 55. gr. laga um atvinnuleysisbætur. Ákvörðun Vinnumálastofnunar um tímabundna niðurfellingu bóta­réttar kæranda var staðfest.

Mál þetta snýst um hlutfall réttar kæranda til tekjutengda atvinnuleysisbóta en hún var í 80% starfi þegar hún missti vinnu sína sbr. 32. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Hin kærða ákvörðun var staðfest.

Kærandi hafði verið í hlutastarfi í skilningi 17. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Hún upplýsti ekki um starfið sem var hjá fyrirtæki sem var að fullu í eigu kæranda. Hin kærða ákvörðun var staðfest.

Ekki var talið unnt að líta svo á að gildar ástæður hafi legið að baki uppsögn kæranda úr starfi sínu. Ákvörðun Vinnumálastofnunar um niðurfellingu bótaréttar í tvo mánuði var staðfest með vísan til 1. mgr. 54. gr. laga um atvinnuleysistryggingar.

Með bréfi Vinnumálastofnunar, dags. 19. apríl 2010, var kærandi boðaður með sannanlegum hætti á fund í skilningi 3. mgr. 13. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Kærandi mætti ekki á fundinn. Með vísan til 1. mgr. 58. gr. laga um atvinnuleysistryggingar var hin kærða ákvörðun staðfest.

Með hliðsjón af 3. mgr. 9. gr., c-liðar 1. mgr. 13. gr. og 2. mgr. 14. gr. laga um atvinnuleysistryggingar er sú ákvörðun Vinnumálastofnunar staðfest að kærandi hafi ekki átt rétt til greiðslu atvinnuleysisbóta á því tímabili sem hún var stödd erlendis og að fella skuli niður bótarétt hennar í tvo mánuði skv. 1. mgr. 59. gr. laga um atvinnuleysistryggingar.

Kærandi fékk greiddar of lágar atvinnuleysisbætur sbr. 5. mgr. 39. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Hinn kærði úrskurður var felldur úr gildi.

Kostnaðarhlutdeild: Lyfta.

Ótímabundinn leigusamningur: Riftun.

Eftirlifendalífeyrir. Barnalífeyrir.

Ellilífeyrir.

Ellilífeyrir.

Lækkun leigu vegna framkvæmda.

Ekki samfellt starf í 6 mánuði.

Umsókn um tímabundið atvinnuleyfi vegna fjölskyldusameiningar.

Tannlæknakostnaður.

Viðmiðunartekjur. Endurupptaka.

Framlenging leigusamnings um 20 ár.

Þjónustusamningur: Uppsögn, gildi.

Þær ástæður sem kærandi færði fram voru ekki taldar gildar í skilningi 1. mgr. 55. gr. laga um atvinnuleysisbætur. Ákvörðun Vinnumálastofnunar um niðurfellingu bótaréttar kæranda í tvo mánuði var staðfest.

Kæranda var ekki veittur kostur á að andmæla ákvörðun Vinnumálastofnunar og var það talinn verulegur ágalli við meðferð málsins. Það var mat úrskurðarnefndarinnar að svo gróflega hafi verið brotið á rétti kæranda til að andmæla hinni kærðu ákvörðun, sbr. 13. gr. stjórnsýslulaga, að óhjákvæmilegt væri að fella hana úr gildi.

Framlenging fæðingarorlofs.

Ekki var talið að kærandi hefði verið boðaður í viðtal með eðlilegum og sanngjörnum hætti þannig að honum hafi verið gert mögulegt að sinna boðun í viðtal við náms- og starfsráðgjafa og ekki talið að kærandi hafi hafnað þátttöku í vinnumarkaðsaðgerðum í skilningi 1. mgr. 58. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Hinni kærðu ákvörðun var því hrundið.

Þær ástæður sem kærandi færði fram voru ekki taldar gildar í skilningi 1. mgr. 55. gr. laga um atvinnuleysisbætur. Ákvörðun Vinnumálastofnunar um niðurfellingu bóta­réttar kæranda í tvo mánuði var staðfest.

Kærandi fékk greiddar atvinnuleysisbætur frá Vinnumálastofnun á sama tíma og hún starfaði hjá sveitarfélaginu B samkvæmt samningi um starfsþjálfun skv. 3. gr. reglugerðar um þátttöku atvinnuleitenda sem tryggðir eru innan atvinnuleysistryggingakerfisins í vinnumarkaðsaðgerðum og um búferlastyrki. Kæranda var gert að endurgreiða hið ofgreidda fé skv. 3. mgr. 39. gr. laga um atvinnuleysistryggingar.

Bætur: Skert afnot, bótafjárhæð.

Félagsleg heimaþjónusta. Ekki var á það fallist að í málinu lægi raunverulegt mat skv. 28. gr. laga um félagsþjónustu sveitarfélaga, nr. 40/1991. Hin kærða ákvörðun var felld úr gildi og málinu vísað aftur til fjölskylduráðs Hafnarfjarðar til löglegrar meðferðar.

Eiðistorg 17, Seltjarnarnes

Staðfest sú ákvörðun að greiða kæranda allt að hálfri grunnfjárhæð framfærsluaðstoðar.

Umsókn um námsstyrk. Tilefni talið til að rannsaka mál kæranda betur. Hin kærða ákvörðun felld úr gildi og málinu vísað til löglegrar meðferðar.

Staðfest synjun um greiðslu styrks vegna áframhaldandi dvalar í úrræði í öðru sveitarfélagi. Bent á að kæranda stæðu til boða ýmis úrræði í lögheimilissveitarfélagi.

Mál þetta lýtur að 1. mgr. 52. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Þegar kærandi sótti um atvinnuleysisbætur var hún í námi og hafði sótt um nám á næstu önn. Hin kærða ákvörðun var staðfest.

Kærandi braut gegn trúnaðarskyldum sínum gagnvart Vinnumálastofnun þegar hann hélt af landi brott án þess að láta af því vita fyrir fram, sbr. 3. mgr. 9. gr. og 2. mgr. 14. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Því bar að láta hann sæta viðurlögum skv. 1. mgr. 59. gr. laganna. Að auki ber honum að endurgreiða þær atvinnuleysisbætur sem hann fékk á meðan hann var erlendis, sbr. 2. mgr. 39. gr. laga um atvinnuleysistryggingar.

Nám.

Kærandi braut á trúnaðarskyldum sínum gagnvart Vinnumálastofnun þegar hann hélt af landi brott án þess að láta af því vita fyrir fram, sbr. 3. mgr. 9. gr. og 2. mgr. 14. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Því bar að láta hann sæta viðurlögum skv. 1. mgr. 59. gr. laganna. Að auki ber honum að endurgreiða þær atvinnuleysisbætur sem hann fékk á meðan hann var erlendis, sbr. 2. mgr. 39. gr. laga um atvinnuleysistryggingar.

Kærandi lét Vinnumálastofnun ekki vita af því fyrirfram að hún myndi dvelja erlendis eins og henni bar að gera. Samkvæmt 1. mgr. 59. gr. laga um atvinnuleysistryggingar leiddi brot þetta til þess að kærandi átti ekki rétt á greiðslu atvinnuleysisbóta fyrr en að liðnum tveimur mánuðum er ella hefðu verið greiddar bætur fyrir. Hin kærða ákvörðun var staðfest.

Þegar kæra kæranda barst var hinn þriggja mánaða kærufrestur liðinn, sbr. 1. mgr. 12. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Ekkert í gögnum málsins gaf til kynna að afsakanlegt hafi verið að kæran hafi borist að liðnum kærufresti og engar veigamiklar ástæður mæltu með því að kæran yrði tekin til meðferðar, sbr. 1. mgr. 28. gr. stjórnsýslulaga. Málinu var vísað frá úrskurðarnefnd atvinnuleysistrygginga og vinnumarkaðsaðgerða.

Mál þetta lýtur að 1. mgr. 58. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Ekki var talið að skýringar kæranda á fjarveru hans í fjögur skipti á boðuðu námskeiði réttlættu þá fjarveru. Hin kærða ákvörðun var staðfest.

Synjun um greiðslur úr Fæðingarorlofssjóði.

Endurgreiðsla. Oftekið fæðingarorlof.

Vísað frá. Krafa um endurgreiðslu.

Ofgreiddar bætur.

Ofgreiddar bætur.

Sameign sumra: Stigapallar, kostnaðarhlutdeild.

Sameign eða séreign: Geymsla.

Kærandi er sjálfstætt starfandi einstaklingur í skilningi laga um atvinnuleysistryggingar, sbr. b-lið 3. gr. laganna, eins og þeim lið var breytt með 1. gr. laga nr. 37/2009. Hin kærða ákvörðun var staðfest.

Mál þetta varðar 57. gr. laga um atvinnuleysistryggingar þar sem fjallað er um það þegar starfi eða atvinnuviðtali er hafnað. Ákvörðunin var staðfest.

Mál þetta lýtur að túlkun á 1. mgr. 55. gr. laga um atvinnuleysistryggingar og var hin kærða ákvörðun staðfest.

Engin kæranleg stjórnvaldsákvörðun hefur verið tekin í máli þessu og var málinu því vísað frá úrskurðarnefnd atvinnuleysistrygginga og vinnumarkaðsaðgerða.

Felld úr gildi ákvörðun umboðsmanns skuldara um synjun á umsókn kærenda um greiðsluaðlögun á grundvelli b-, c- og f-liðar 2. mgr. 6. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga.

Húsaleigubætur. Frávísun, mál of seint fram borið.

Hin kærða ákvörðun lýtur að ákvörðun Íbúðalánasjóðs um að hafna áframhaldandi frystingu lána sem hvíla á húsum kæranda og að láta reyna á útgefna bankaábyrgð Íslandsbanka vegna lánanna. Ákvörðunin var staðfest.

Kæra of seint fram komin. Málinu vísað frá.

Fæðingarstyrkur námsmanna.

Í 4. tölul. 4. gr. reglugerðar um úrræði til að bregðast við greiðsluvanda vegna lána Íbúðalánasjóðs, nr. 584/2001, kemur fram að skilyrði greiðsluerfiðleikaaðstoðar sé að greiðslubyrði umsækjanda eftir skuldbreytingu og/eða frestun á greiðslum og/eða lengingu lánstíma rúmist innan greiðslugetu. Samkvæmt greiðsluerfiðleikamati yrði greiðslubyrði kæranda umfram getu hans og uppfyllir hann því ekki skilyrði 4. tölul. 4. gr. reglugerðarinnar. Hin kærða ákvörðun var því staðfest. Fimmtudaginn 13. janúar 2011 var á fundi úrskurðarnefndar félagsþjónustu og húsnæðismála tekið fyrir mál nr. 13/2010:

Húsbúnaðarstyrkur. Staðfest.

Umsókn um sérstaka aðstoð. Staðfest.