Óljósar reglur um innanlandskostnað vegna flóttafólks af opinberum framlögum til þróunarmála
Í viðamikilli nýrri skýrslu er varað við því að engar
nákvæmar leiðbeiningar séu til um það hvernig aðildarríki
Evrópusambandsins geta fært til fjármuni af framlögum til alþjóðlegrar
þróunarsamvinnu yfir á kostnað innanlands við að taka á móti
flóttafólki.
Að mati skýrsluhöfunda eru framlög til
þróunarsamvinnu (ODA) í húfi en aðildarríki ESB hafa skuldbundið sig til
að verja 0,7% af þjóðartekjum til málaflokksins. Spurningin snýst um
það hversu stóran hluta framlaganna megi ráðstafa til að hýsa
flóttafólk, einkum frá Sýrlandi, sem hefur komið yfir til Evrópuríkja,
fremur en að ráðstafa því fé í þróunarríkjunum.
Í frétt EurActiv segir að á ensku kallist
framlög sem nýtt eru innanlands "in-donor" en greining frá ECDPM
(European Centre for Development Policy Management) sýni að tölfræðilega
er lítið samræmi í því hvað aðildarríki Evrópusambandsins telji fram
sem innanlandskostnað af heildarframlögum til alþjóðlegrar
þróunarsamvinnu.
Í 263 blaðsíðna skýrslu - Making Waves: Implications of the Irregular Migration and Refugee Situation on Official Development Assistance Spending and Practices in Europe - er bent á að leiðbeiningar OECD um þennan innanlandskostnað séu óljósar og því margar leiðir færar til þess að nýta þær glufur sem eru í regluverkinu.
Höfundar skýrslunnar, Anna Knoll, Andrew Sheriff, hverja til þess að reglur verði samræmdar.