Úrskurðir og álit

Hin kærða ákvörðun var ómerkt og Vinnumálastofnun gert að taka málið fyrir að nýju enda höfðu ný gögn borist eftir að hin kærða ákvörðun hafði verið tekin. Vinnumálastofnun hafði tekið ákvörðun um að fella niður rétt kæranda til atvinnuleysisbóta með vísan til námsloka hans hjá Tækniskóla Íslands í þrjá mánuði, með vísan til 1. mgr. 55. gr., sbr. 56. gr., laga um atvinnuleysistryggingar, nr. 54/2006.

Mál þetta lýtur að túlkun á 1. mgr. 59. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, sbr. 22. gr. laga nr. 134/2009, 3. gr. laga nr. 153/2010 og 14. gr. laga nr. 142/2012, vegna ferðar kæranda til útlanda og var hin kærða ákvörðun staðfest. Kröfu kæranda um að fá upplýsingar um nafn þess sem tilkynnti um dvöl hennar í útlöndum var hafnað.

Eiginnafn: Diamond

Millinafn: Clinton

Landsnet gegn Eiganda Hvassahrauns - umráðataka

Eiginnafn: Hjaltalín

Tannlæknakostnaður

Eiginnafn: Hrafnfífa           

Eiginnafn: Amil

Eiginnafn: Lótus

Eiginnafn: Ermenrekur

Brit Insurance Limited, Great Lakes Reinsurance (UK) Plc., Chubb Insurance Company of Europe SE, Aspen Insurance UK Limited og fleiri erlendir vátryggjendur kærðu synjun Fjármálaeftirlitsins („FME“) á beiðni um aðgang að gögnum. Deilt var um hvort ákvæði 5. mgr. 13. gr. laga nr. 87/1998 ætti við. Nefndin taldi svo ekki vera en mat hvort umbeðin gögn væru háð þagnarskyldu samkvæmt 1. mgr. þeirrar greinar og 1. og 2. mgr. 58. gr. laga um fjármálafyrirtæki nr. 161/2002. Það var niðurstaðan að svo væri. Því hafi FME verið rétt að synja kærendum um aðgang að skýrslu um útlánaáhættu Kaupþings banka hf., umfram þá hluta hennar sem kærendur hefðu þegar fengið aðgang að. Þau sjónarmið ættu við um svo stóran hluta skýrslunnar að ekki kæmi til greina að veita aðgang að hluta, sbr. 3. mgr. 5. gr. upplýsingalaga. Skýrslur um stórar áhættur sem Kaupþing banki hf. sendi til FME á árunum 2007 og 2008 á grundvelli reglna nr. 216/2007 um stórar áhættuskuldbindingar hjá fjármálafyrirtækjum (áður reglur nr. 531/2003) taldi nefndin einnig falla undir þagnarskylduna og að þær upplýsingar sem undanþegnar væru upplýsingarétti væru svo stór og veigamikill hluta þeirra að ekki væru heldur efni til að veita aðgang að hluta þeirra. Þá taldi hún skjalið „Liquidity Risk - template - 18 months - SEPT all currencies SENT.xls“  hafa að geyma upplýsingar háðar þagnarskyldu, en kærendur hefðu ekki fært fram röksemdir sem leiddu til þess að þeirri skyldu skyldi aflétt.

Landsnet gegn Eigendum Stóru Vatnsleysu og Minni Vatnsleysu Vatnsleysuströnd - umráðataka

Endurkrafa

Landsnet hf. gegn Eiganda Landakots - umráðataka

Íslenska gámafélagið hf. kærði synjun Sveitarfélagsins Ölfuss á beiðni um aðgang að tilboðsgögnum Gámaþjónustunnar hf. Sveitarfélagið hafði hvorki leiðbeint um kæruheimild né um kærufrest. Með vísan til 1. töluliðar 1. mgr. 28. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993 var kærunni því ekki vísað frá. Kærandi var einn tilboðsgjafa í umræddu útboði og naut því réttar samkvæmt ákvæði 1. mgr. 14. gr. upplýsingalaga. Þá taldi nefndin umbeðin gögn ekki falla undir 6. gr. laganna og aðgangur yrði ekki takmarkaður á grundvelli 10. gr. Ákvæði 1. mgr. 17. gr. laga nr. 84/2007 um opinber innkaup, sem banna kaupanda að láta af hendi upplýsingar sem fyrirtæki hafa lagt fram sem trúnaðarupplýsingar, tækju einkum til tækni- og viðskiptaleyndarmála og fælu í sér almenna þagnarskyldu er takmarki ekki almennan aðgangsrétt. Því bæri sveitarfélaginu Ölfusi að afhenda þau.

Gámaþjónustan hf. kærði afgreiðslu A (sem er í eigu Eignasafns Seðlabanka Íslands ehf., sem er alfarið í eigu Seðlabanka Íslands) á beiðni um svör við því hvort tiltekinn eignarhlutur í Íslenska gámafélaginu hf. hefði verið auglýstur til sölu og ef svo væri, hvar og hvenær, hversu stór eignarhluturinn hefði verið, hvert söluverðið hefði verið, hver hefði verið kaupandi og hvernig greiðslum hefði verið háttað. Kærandi hafði aðeins fengið tiltekin svör. Seðlabankinn bar í fyrsta lagi fyrir sig ákvæði um þagnarskyldu, en nefndin taldi það ekki eiga við. Þá vísaði bankinn til samkomulags um trúnað sem nefndin taldi hann ekki heldur geta borið fyrir sig. Í þriðja lagi vísaði hann til 9. gr. upplýsingalaga, enda væri um að ræða viðkvæmar upplýsingar fyrir viðskiptamenn A.  Nefndin taldi upplýsingarnar varða ráðstöfun opinberra hagsmuna með beinum hætti og gerði A. að afhenda kæranda samkomulag um endurskipulagningu Íslenska gámafélagsins ehf. 

Endurkrafa

Brit Insurance Limited, Great Lakes Reinsurance (UK) Plc., Chubb Insurance Company of Europe SE, Aspen Insurance UK Limited og fleiri erlendir vátryggjendur kærðu þá ákvörðun Þjóðskjalasafns Íslands að synja þeim um aðgang að 15 fundargerðum lánanefndar samstæðu Kaupþings banka hf. og lánanefndar stjórnar bankans. Úrskurðarnefnd um upplýsingamál tók fram að þagnarskylda samkvæmt 1. mgr. 58. gr. laga nr. 161/2002 færðist yfir á Þjóðskjalasafnið vegna upplýsinga sem stofnunin tæki við, sbr. 2. mgr. greinarinnar. Allar fundargerðirnar innihéldu umsóknir viðskiptamanna Kaupþings banka hf. um lánaviðskipti, ásamt afstöðu lánanefnda bankans til lánveitingar og rökstuðningi fyrir henni, sem nefndin taldi tvímælalaust vera upplýsingar um einka- og fjárhagsmálefni sem varði mikilvæga fjárhagslega hagsmuni einkaaðila. Þær njóti verndar skv. 1. mgr. 58. gr. og 9. gr. upplýsingalaga. Ekki væri unnt að veita aðeins aðgang að hluta þeirra, enda ljóst að yrðu allar persónugreinanlegar upplýsingar afmáðar úr þeim stæði svo lítið eftir að kærendum væri ekki gagn í að fá aðgang að þeim. Synjun Þjóðskjalasafnsins var því staðfest. 

Útreikningur greiðslna

A kærði þá ákvörðun Isavia ohf. að veita honum ekki aðgang að samningi um leigu á húsi til farþegaafgreiðslu. Fyrir lá að þetta skjal varð til fyrir gildistöku nýrra upplýsingalaga, eða árið 2009. Féll ágreiningur um aðgang að því þar með utan valdssviðs úrskurðarnefndar um upplýsingamál, eins og það er afmarkað í 20. gr. laganna, og varð að vísa málinu frá.

Brit Insurance Limited, Great Lakes Reinsurance (UK) Plc., Chubb Insurance Company of Europe SE, Aspen Insurance UK Limited og fleiri erlendir vátryggjendur kærðu synjun Fjármálaeftirlitsins („FME“) á beiðni um aðgang að gögnum. Deilt var um hvort ákvæði 5. mgr. 13. gr. laga nr. 87/1998 ætti við. Nefndin taldi svo ekki en lagði mat að það hvort umbeðin gögn væru háð þagnarskyldu samkvæmt 1. mgr. greinarinnar og 1. og 2. mgr. 58. gr. laga um fjármálafyrirtæki nr. 161/2002. Það var niðurstaðan að svo væri og FME bæri ekki að veita aðgang að skýrslu endurskoðunarfyrirtækisins PWC, að undanskildum þeim hlutum sem kærendum hafði þegar verið veittur aðgangur að, en það átti við um svo stóran hluta hennar að ekki kom til álita að leggja fyrir FME að afhenda hana að hluta. Beiðni um aðgang að skjalinu „Skýrsla um athugun á óhæði rekstrarfélaga verðbréfasjóða hjá Rekstrarfélagi Kaupþings banka hf.“ var að mestu vísað frá.

A kærði ákvörðun Orkustofnunar um að synja beiðni um aðgang að skýrslum stofnunarinnar skv. 2. mgr. 31. gr. raforkulaga nr. 65/2003. Synjunin byggðist á því að umbeðnar skýrslur væru „flestar lokaðar skýrslur“ og því þyrfti „verkkaupi að afhenda efnið“. Var kæranda því bent á að senda beiðni sína til atvinnuvega- og nýsköpunarráðuneytisins.  Úrskurðarnefnd taldi, með vísun til 16. gr. upplýsingalaga, að Orkustofnun hafi ekki verið heimilt að áframsenda beiðnina til annars stjórnvalds, sem einnig hefði umbeðin gögn í sínum vörslum, og lagði fyrir hana að fjalla um og taka afstöðu til gagnabeiðni A.

Kærð var synjun mennta- og menningarmálaráðuneytisins á beiðni um aðgang að gögnum um gerð skýrslu um stjórnsýslu fornleifarannsókna og fornleifaverndar. Meta varð hvort sá sem vann skýrsluna hafi verið „verkefnaráðinn“ eða „starfsmaður“ í skilningi upplýsingalaga. Niðurstaða úrskurðarnefndarinnar var sú að á meðan ráðningarsamband hans við ráðuneytið stóð yfir hafi hann verið starfsmaður . Tiltekin gögn um kostnað vegna verkefnisins, m.a. um „þóknanir“ til hans vegna forvinnu og tölvunotkunar, væru því undanþegin upplýsingarétti þótt veita bæri upplýsingar um föst launakjör. Nefndin féllst ekki á að viss gögn og tölvupóstar, ritaðir áður en C varð starfsmaður ráðuneytisins, og eftir að hann hætti, væru vinnugögn sem ráðuneytið hafi mátt synja um aðgang að. Vissum þáttum kærunnar varð að vísa frá – m.a. um tölvupósta sem höfðu verið afhentir nefndinni án viðhengja og að því sem marki um aðgang kæranda færi að ákvæðum stjórnsýslulaga. Gagn sem kæranda hafði verið tjáð að væru „drög að bréfi til forsætisráðuneytisins“ taldi nefndin vera vinnugagn sem ekki hefði verið skylt að afhenda kæranda.

Áminning - Merkingarreglugerðir - Skýrleiki stjórnvaldsákvarðanna - Leiðbeiningarskylda stjórnvalda - Rannsóknarreglan

Markaðssetning mjólkur og sláturgripa   -   Skráning gripa   -   Hjarðbók   -   Lyfjaskráning   -   Opinbert eftirlit

Dvalarleyfi. Dvalarréttur. Ákv. ÚTL felld úr gildi.

Mál þetta lýtur að ákvörðun Vinnumálastofnunar að skerða afturvirkt atvinnuleysisbætur er kærandi þáði, vegna tekna frá Greiðslustofu lífeyrissjóðanna. Kærandi taldi sig hafa tilkynnt tímanlega um tilfallandi 60% vinnu og kveður Greiðslustofu Vinnumálastofnunar hafa fullvissað sig um að hann fengi ekki bakreikning. Hin kærða skerðing var staðfest.

Kæran barst kæran að liðnum kærufresti og var málinu vísað frá.

Kæran barst að liðnum kærufresti og var málinu því vísað frá.

Kærandi starfaði við akstur leigubifreiðar samhliða töku atvinnuleysisbóta. Ekki var talið að hann hefði við meðferð málsins hjá Vinnumálastofnun notið andmælaréttar og var því talið óhjákvæmilegt annað en að ógilda ákvörðun Vinnumálastofnunar og heimvísa málinu til nýrrar meðferðar Vinnumálastofnunar.

Þegar kæran barst úrskurðarnefndinni hafði Vinnumálastofnun ekki tekið ákvörðun í málinu sem kæranleg væri til nefndarinnar. Samkvæmt 2. mgr. 26. gr. stjórnsýslulaga, nr. 37/1993, verður ákvörðun sem ekki bindur enda á mál ekki kærð fyrr en málið hefur verið til lykta leitt. Málinu var því vísað frá úrskurðarnefndinni.

Kærandi var í verktakavinnu sem leikari og var talið rétt af Vinnumálastofnun að skrá hann af atvinnuleysisskrá. Jafnframt verður talið að Vinnumálastofnun hafi veitt honum fullnægjandi leiðbeiningar.

Mál þetta lýtur að því hvort kæranda beri að greiða 15% álag vegna ofgreiddra atvinnuleysisbóta vegna dvalar hans erlendis en hann var á biðstyrk. Hin kærða ákvörðun var staðfest.

Aflaheimildir - Úthlutun byggðakvóta - Skilyrði úthlutunar - Vinnslusamningur - Vinnsluskylda

Félagsleg leiguíbúð og sérstakar húsaleigubætur. Upplýsingar um tekjur og eignir eiginkonu kæranda, sbr. c-lið 1. mgr. 4. gr. reglna Reykjavíkurborgar um félagslegar leiguíbúðir og sérstakar húsaleigubætur, lágu ekki fyrir. Ekki heimild til þess að veita undanþágu frá skilum á gögnum sem nauðsynleg eru til að leggja mat á hvort skilyrði 4. gr. reglnanna séu uppfyllt. Hin kærða ákvörðun staðfest.

Fjárhagsaðstoð. Aðstoð vegna sérstakra erfiðleika. Kærð var synjun Reykjavíkurborgar á umsókn um styrk á grundvelli 24. gr. reglna Reykjavíkurborgar um fjárhagsaðstoð. Þar sem kærandi hafði ekki notið fjárhagsaðstoðar sér til framfærslu undanfarna sex mánuði eða lengur, sbr. a-lið 24. gr. reglnanna, var hin kærða ákvörðun staðfest.

Fjárhagsaðstoð. Sérstök aðstoð vegna stuðningsvinnu og/eða annarra sérstakra aðstæðna. Kærð var synjun Reykjavíkurborgar á umsókn um styrk vegna ferðakostnaðar barna kæranda. Þar sem ekki var um að ræða umfangsmikla stuðningsáætlun, sbr. b-lið 27. gr. reglna Reykjavíkurborgar um fjárhagsaðstoð, var hin kærða ákvörðun staðfest.

Aflétting krafna, umfram söluverð, við frjálsa sölu. Íbúðalánasjóði rétt að synja beiðni kærenda þar sem greiðslugeta var fyrir hendi. Hin kærða ákvörðun staðfest.

Fjárhagsaðstoð. Aðstoð til foreldra vegna barna á þeirra framfæri. Kærð var synjun Reykjavíkurborgar á umsókn um styrk á grundvelli 16. gr. reglna Reykjavíkurborgar um fjárhagsaðstoð. Þar sem ekki lá fyrir samkomulag um félagslega aðstoð, sbr. b-lið 16. gr. reglnanna var hin kærða ákvörðun staðfest.

Málið varðar ágreining vegna styrks til greiðslu lögmannsaðstoðar. Hin kærða ákvörðun var felld úr gildi.

Með kæru 11. apríl 2014 kærir Hlaðan ehf. ákvörðun og málsmeðferð við innkaup varnaraðila, Húnaþings vestra, á rekstri skólamötuneytis og veitingastaðar á Hvammstanga. Þess er aðallega krafist að ákvörðun varnaraðila um að viðhafa forval verði felld úr gildi en til vara að ákvörðun um að hafna kæranda í forvalinu verði felld úr gildi. Til þrautavara er þess krafist að samningur varnaraðila við Gauksmýri ehf. verði lýstur óvirkur og til þrautaþrautavara að nefndin láti uppi álit sitt á skaðabótaskyldu varnaraðila gagnvart kæranda.

Málið varðar beiðni um endurskoðun á málsmeðferð í barnaverndarmáli um aðgang að gögnum máls. Málinu var vísað frá kærunefnd barnaverndarmála þar sem ekki voru uppfyllt skilyrði 1. mgr. 6. gr. barnaverndarlaga til að málinu yrði skotið til kæranefndarinnar.

Málið varðar kröfu móðurömmu barns í fóstri um umgengni við það skv. 74. gr. barnaverndarlaga.

Málið varðar kröfu föður um rýmri umgengni við dóttur sína, skv. 74. gr. barnaverndarlaga, sem er í fóstri.

Málið varðar nafnleynd tilkynnanda skv. 2. mgr. 19. gr. barnaverndarlaga. Ákvörðunin var staðfest.

Umsókn um tímabundið atvinnuleyfi vegna skorts á vinnuafli.

Kærð var til ráðuneytisins synjun tollstjóra um afturköllum greiðsluáætlunar.

Samgöngustofa: Ágreiningu um útgáfu tegundaráritunar fyrir Boeing 737-300/400/500 í Part 66 skirteini

Aflaheimildir - Úthlutun byggðakvóta - Skilyrði úthlutunar

Aflaheimildir - Úthlutun byggðakvóta - Skilyrði úthlutunar

Aflaheimildir - Úthlutun byggðakvóta - Skilyrði úthlutunar

Ákvörðun Vinnumálastofnunar þess efnis að synja beiðni um endurupptöku ákvörðunar var staðfest.

Veiðigjöld - Sérstakt veiðigjald - Lækkun veiðigjalds - Skattframtal

Kærandi var í vinnu samhliða töku atvinnuleysisbóta og án þess að tilkynna Vinnumálastofnun að atvinnuleit væri hætt. Varðaði viðurlögum skv. 60. gr. laga um atvinnuleysistryggingar.

Staðfest ákvörðun Vinnumálastofnunar um endurgreiðslu ofgreiddra atvinnuleysisbóta þrátt fyrir rukkun alllöngu eftir greiðslu þeirra.

Dagsektir.

Hverafold 5, Reykjavík

Nátthagi [ ], Skagafirði

Samgöngustofa: Ágreiningur um synjun réttinda

A kærði þá ákvörðun Isavia ohf. að veita honum ekki aðgang að samningi við Mýflug hf., þ.e. að samningi um leigu á flugvél í eigu Isavia ohf. Fyrir lá að þetta skjal varð til fyrir gildistöku nýrra upplýsingalaga, eða árið 2009. Féll ágreiningur um aðgang að því þar með utan valdssviðs úrskurðarnefndar um upplýsingamál, eins og það er afmarkað í 20. gr. laganna, og var málinu því vísað frá.

Tímabundinn leigusamningur: Uppsögn. Óíbúðarhæft húsnæði. Leiga.

A kærði þá ákvörðun Reykjavíkurborgar að synja honum um aðgang að niðurstöðum PISA-könnunar 2012, sundurliðuðum eftir grunnskólum borgarinnar. Reykjavíkurborg synjaði beiðninni m.a. á þeim forsendum að um vinnugögn væri að ræða. Úrskurðarnefnd um upplýsingamál féllst ekki á það. Þá taldi hún ekki vera í þeim upplýsingar sem féllu undir lög um persónuvernd. Því bæri Reykjavíkurborg að afhenda kæranda afrit af gögnunum.

A kærði þá ákvörðun Höfða, hjúkrunar- og dvalarheimilis, að synja beiðni hans um afrit af endurskoðunarskýrslu vegna ársreiknings Höfða fyrir árið 2011. Synjunin hafði byggst á því að um viðkvæmar upplýsingar væri að ræða, m.a. samkeppnisupplýsingar. Það var niðurstaða úrskurðarnefndarinnar að Höfða bæri að veita kæranda aðgang að endurskoðunarskýrslu vegna umrædds ársreiknings.

Úrskurður

Tryggingarfé. Uppsagnarfrestur.

Tryggingarfé: Endurgreiðsla verðbóta. Málun íbúðar.

Endurgreiðsla húsaleigu. Heilsuspillandi leiguhúsnæði.

A kærði með hvaða hætti landlæknir hefði í hyggju að fara að tilteknum úrskurði úrskurðarnefndar um upplýsingamál. Við meðferð málsins kom í ljós að bæði kærandi og embætti landlæknis voru því samþykk því að umrædd gögn yrðu brennd á óendurskrifanlegan geisladisk og afhent þannig. Taldi nefndin þá ekki vera efni til frekari umfjöllunar um málið og vísaði því frá nefndinni.

A kærði afgreiðslu Háskóla Íslands á beiðnum hans um aðgang að gögnum varðandi ráðningar í tiltekin störf. Fyrir lá að hann hafði verið meðal umsækjenda og var því aðili máls í skilningi stjórnsýslulaga. Það með taldi nefndin að hann nyti þess ríka réttar sem þau lög veita slíkum aðilum. Þegar af þeirri ástæðu taldi nefndin hann ekki geta borið málið undir hana og var kærum hans vísað frá.

Samgöngustofa: Ágreiningur um lögskráningu og endurnýjun á alþjóðlegu atvinnuskirteini

Uppbót á lífeyri v/lyfja- og sjúkrakostnaðar

Tannlæknakostnaður

Samgöngustofa: Ágreiningur vegna bóta fyrir seinkun á flugi Primera Air

Erindi vegna bréfs skattrannsóknarstjóra þar sem ekki var fallist á kröfu um að skattrannsókn á tekjum fyrir tekjuárin 2006-201 yrði þegar í stað hætt.

Kæranda bar að endurgreiða ofgreiddar atvinnuleysisbætur skv. 1. mgr. 36. gr. laga um atvinnuleysistryggingar en með vísan til lokamálsliðar 2. mgr. 39. gr. laga um atvinnuleysistryggingar þótti rétt að fella niður 15% álag þar sem kærandi fylgdi öllum reglum og tilmælum er stofnunin hafði veitt veitti honum varðandi tekjur samhliða greiðslu atvinnuleysisbóta.

Í máli þessu liggur fyrir að kærandi starfaði í verslun á sama tíma og hún þáði greiðslu atvinnuleysistrygginga. Beitt var 60. gr. laga um atvinnuleysistryggingar auk þess sem henni var gert að endurgreiða ofgreiddar atvinnuleysisbætur.

Kærandi var í ráðningarsambandi og var því ekki atvinnulaus í skilningi 1. gr. laga um atvinnuleysistryggingar og hún hafði ekki misst fyrra starf sitt, sbr. 2. gr. laganna.

Málið varðar 60. gr. laga um atvinnuleysistryggingar.

Millinafn: Eskfjörð

Með kæru móttekinni hjá kærunefnd útboðsmála 28. maí 2014 kærir Á. Óskarsson ehf. innkaup Reykjanesbæjar á nýjum hreinsikerfum fyrir sundlaugar í Reykjanesbæ samkvæmt svonefndri verðkönnun. Í þessum hluta málsins tekur kærunefnd útboðsmála afstöðu til þess hvort rétt sé að verða við kröfu kæranda um að stöðva innkaupaferlið um stundarsakir.

Eiginnafn: Christa

Aðlögun kenninafns: Arnardóttir

Eiginnafn: Gill Millinafn: Gill

Eiginnafn: Íshak

Eiginnafn: Martin Kenninafn: Pétursson

Eiginnafn: Krumma

Aðilar vinnumarkaðarins komu að kæranda við störf samhliða töku atvinnuleysisbóta og án þess að hann hefði tilkynnt um vinnuna til Vinnumálastofnunar. Beitt var 60. gr. laga um atvinnuleysistryggingar.

Sala á hluta sameignar. Eignaskiptayfirlýsing. Atkvæðagreiðsla.

Málið varðar 1. mgr. 55. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Enn fremur 61. gr. laga um atvinnuleysistryggingar vegna ítrekunaráhrifa fyrri viðurlagaákvarðana.

Hugtakið hús. Eitt hús eða fleiri.

Samkvæmt 1. mgr. 36. gr. laga um atvinnuleysistryggingar var kæranda gert að endurgreiða ofgreiddar atvinnuleysisbætur. Kærandi upplýsti Vinnumálastofnun um störf sín hjá fyrrum vinnuveitanda sínum eftir mætti þótti því rétt, með vísan til lokamálsliðar 2. mgr. 39. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, að fella niður 15% álag.

Ár 2014, fimmtudaginn 19. júní, er kveðinn upp í mennta- og menningarmálaráðuneytinu svofelldur ÚRSKURÐUR Kæruefnið og málsmeðferð. Mennta- og menningarmálaráðuneytinu barst 5. maí 2014 bréf frá X,)...

Með kæru 22. maí 2014 kæra Aflvélar ehf. útboð Ríkiskaupa auðkennt nr. 15647 „Sand-, salt- og pækildreifarar (3-4) fyrir Vegagerðina“. Í þessum hluta málsins tekur kærunefnd útboðsmála afstöðu til þess hvort rétt sé að verða við kröfu kæranda um stöðvun útboðsins. Varnaraðilum hefur verið gefin kostur á að tjá sig um stöðvunarkröfu kæranda.

Með kæru móttekinni hjá kærunefnd útboðsmála 17. mars 2014 kærði Logaland ehf. útboð nr. 15554 auðkennt „Rannsóknartæki og rekstrarvara fyrir LSH“. Kærandi krefst þess aðallega að kærunefnd útboðsmála felli niður skilmála 2. mgr. inngangskafla í viðauka 14 í útboðsgögnum að hluta til, skilmála 1. mgr. liðar 1.02 í viðauka 14 og lið 3.1.2 í útboðsgögnum auk eftirfarandi liði í viðauka 14 í útboðsgögnum: 2.24, 2.25, 2.26, 3.01, 3.20, 3.26, 3.27, 3.31 og 3.38 og 3.20. Til vara er þess krafist að kærunefnd felli útboðið niður í heild sinni og leggi fyrir varnaraðila Ríkiskaup að auglýsa útboð á nýjan leik. Þá er krafist málskostnaðar.

Með kæru móttekinni hjá kærunefnd útboðsmála 6. mars 2014 kærði Fastus ehf. útboð nr. 15554 auðkennt „Rannsóknartæki og rekstarvara fyrir LSH“. Kærandi krefst þess að kærunefnd útboðsmála „leggi fyrir kærða að fella niður hina ólögmætu skilmála í útboðsgögnum, ella felli úr gildi ákvörðun kærða um framangreint útboð og beini því til kærða að bjóða út innkaupin að nýju með lögmætum hætti“. Einnig er þess krafist að kærunefnd láti uppi álit sitt á skaðabótaskyldu varnaraðila gagnvart kæranda auk þess sem krafist er málskostnaðar.

Með kæru 13. maí 2014 kærir Ístak hf. ákvörðun Ríkiskaupa á vali tilboðs í útboði fyrir Isavia ohf. nr. 15606 auðkennt „Stækkun Suðurbyggingar til vesturs 2014, SSV14-07 Jarðvinna, burðarvirki og ytri frágangur“. Endanlegar kröfur kæranda eru að tilboði ÍAV verði vísað frá vegna formgalla og kærunefnd útboðsmála yfirfari tilboð sem bárust í heild sinni. Í þessum þætti málsins tekur nefndin afstöðu til kröfu varnaraðila um afléttingu sjálfkrafa banns við samningsgerð samkvæmt 1. mgr. 94. gr. a. laga nr. 84/2007 um opinber innkaup, sbr. 12. gr. laga nr. 58/2013, en úrlausn málsins bíður að öðru leyti endanlegs úrskurðar.

Með kæru 28. febrúar 2013 kærir ISS Ísland ehf. útboð Ríkiskaupa nr. 15576 „ISAVIA – ræsting FLE“. Kærandi krefst þess aðallega að kærunefnd útboðsmála felli úr gildi ákvörðun um val á tilboði en til vara að nefndin láti í ljós álit sitt á skaðabótaskyldu varnaraðila gagnvart kæranda. Þá krefst kærandi þess að kærunefndin úrskurði kæranda málskostnað vegna meðferðar málsins.

Staðfest ákvörðun Vinnueftirlits ríkisins um að setja skuli upp læsanleg munahólf undir verðmæti og aðra persónulega muni starfsfólks.

Greiðsluerfiðleikaaðstoð. Íbúðalánasjóði rétt að synja beiðni kæranda um greiðsluerfiðleikaaðstoð þar sem greiðsluvandi var ekki fyrir hendi. Hin kærða ákvörðun staðfest.

Málefni fatlaðs fólks. Umsókn kæranda um skammtímavistun synjað. Ekki lagt mat á þjónustuþörf kæranda, sbr. 3. mgr. 5. gr. laga nr. 59/1992 um málefni fatlaðs fólks. Hin kærða ákvörðun felld úr gildi og málinu vísað til nýrrar meðferðar.

Endurupptaka - Reglur um hollustuhætti - Hráefni í matvælaiðnaði

Staðfest ákvörðun umboðsmanns skuldara um að fella niður heimild kærenda til greiðsluaðlögunar á grundvelli a-liðar 1. mgr. 12. gr., sbr. 15. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga

Staðfest ákvörðun umboðsmanns skuldara um að fella niður heimild kæranda til greiðsluaðlögunar á grundvelli a-liðar 1. mgr. 6. gr., sbr. 15. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga

Staðfest ákvörðun umboðsmanns skuldara um synjun á umsókn kæranda um greiðsluaðlögun á grundvelli b-liðar 1. mgr. 6. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga

Staðfest ákvörðun umboðsmanns skuldara um synjun á umsókn kæranda um greiðsluaðlögun á grundvelli b-liðar 1. mgr. 6. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga

Staðfest ákvörðun umboðsmanns skuldara um synjun á umsókn kæranda um greiðsluaðlögun á grundvelli b-, c- og g-liðar 2. mgr. 6. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga

Staðfest ákvörðun umboðsmanns skuldara um synjun á umsókn kæranda um greiðsluaðlögun á grundvelli b-liðar 1. mgr. 6. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga

Staðfest ákvörðun umboðsmanns skuldara um synjun á umsókn kæranda um greiðsluaðlögun á grundvelli b- og c-liðar 2. mgr. 6. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga

Ár 2014, miðvikudagurinn 11. júní 2014, var kveðinn upp í mennta- og menningarmálaráðuneytinu svofelldur ÚRSKURÐUR Kæruefnið. Mennta- og menningarmálaráðuneytinu barst þann 4. janúar 2014 s)...

Ákvörðunartaka. Eignaskiptayfirlýsing. Ósamþykkt íbúð. Aðgangur að sameign.

Ákvarðanataka: Formannskjör. Eftirlit með framkvæmdum. Stjórnarstörf.

Vaxtaútreikningur vegna endurgreiðslu

Fæðingarstyrkur námsmanna - ekki fullt nám

Lögmæti ákvarðanatöku. Framkvæmdir.

Kærð var til ráðuneytisins ákvörðun ríkisskattstjóra að lækka endurgreiðslu virðisaukaskatt vegna vinnu við nýbyggingu frístundahúsnæðis.

Staðfest ákvörðun umboðsmanns skuldara um synjun á umsókn kæranda um greiðsluaðlögun á grundvelli b- og c-liðar 2. mgr. 6. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga

Staðfest ákvörðun umboðsmanns skuldara um að fella niður heimild kæranda til greiðsluaðlögunar á grundvelli e-liðar 2. mgr. 6. gr., sbr. 15. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga

Staðfest ákvörðun umboðsmanns skuldara um synjun á umsókn kærenda um greiðsluaðlögun á grundvelli d-liðar 2. mgr. 6. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga

Staðfest ákvörðun umboðsmanns skuldara um að fella niður heimild kærenda til greiðsluaðlögunar á grundvelli a- og d-liðar 1. mgr. 12. gr., sbr. 15. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga

Vegagerðin: Ágreiningur um flutning á skúrum.

Samgöngustofa: Ágreiningur um leyfisveitingu

Uppsögn úr starfi. Auglýsing. Kærufrestur.

Synjun um þátttöku í viðgerðarkostnaði ekki talin stjórnvaldsákvörðun, sbr. 2. mgr. 1. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993. Kæru vísað frá.

Fjárhagsaðstoð. Aðfinnslur. Kæra barst að liðnum hinum þriggja mánaða kærufresti 1. mgr. 63. gr. laga um félagsþjónustu nr. 40/1991. Ekki talin skilyrði til að taka kæruna til efnislegrar meðferðar á grundvelli 1. eða 2. tölul. 1. mgr. 28. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993. Kæru vísað frá.

Félagsleg leiguíbúð og sérstakar húsaleigubætur. Skilyrði b-liðar 4. gr. reglna um félagslegar leiguíbúðir og sérstakar húsaleigubætur í Reykjavík ekki uppfyllt. Hin kærða ákvörðun felld úr gildi og lagt fyrir sveitarfélagið að leggja mat á hvort kærandi uppfylli undanþáguákvæði b-liðar 5. gr. reglnanna.

Sérstakar húsaleigubætur. Kærandi uppfyllti ekki skilyrði 15. gr. reglna um úthlutun á almennu leiguhúsnæði hjá Hafnarfjarðarbæ og sérstakar húsaleigubætur um lögheimili. Hin kærða ákvörðun staðfest.

A kærði Vestmannaeyjabæ fyrir að hafa ekki afhent sér tiltekinn ársreikning útprentaðan, þ.e. á pappír. Af svörum bæjarins mátti ráða að bærinn væri reiðubúinn til að afhenda kæranda gögnin á þannig formi ef hann myndi biðja um það. Því voru ekki forsendur til frekari umfjöllunar um kæruna og var henni vísað frá nefndinni.

Húsaleigubætur. Ekki heimilt að synja kæranda um húsaleigubætur á þeirri forsendu að barnsfaðir hennar væri búsettur á heimili hennar. Hin kærða ákvörðun felld úr gildi og lagt fyrir sveitarfélagið að taka málið til löglegrar meðferðar.

A kærði, f.h. eitt hundrað tilgreindra einstaklinga, afgreiðslu mennta- og menningarmálaráðuneytisins á beiðni um aðgang að upplýsingum um öll leyfisbréf til kennara útgefin á tilteknu tímabili. Úrskurðarnefndinni höfðu ekki verið látnar í té hinar umbeðnu upplýsingar, en af hálfu ráðuneytisins var á því byggt að ekki væri unnt að kalla þær fram með góðu móti. Nefndin taldi sig því ekki hafa forsendur til að fallast á afstöðu ráðuneytisins. Var ákvörðun mennta- og menningarmálaráðuneytisins felld úr gildi og lagt fyrir það að taka beiðni kæranda til nýrrar meðferðar. 

Fjárhagsaðstoð. Kærandi krafinn um þvagsýni í tengslum við umsókn hans um fjárhagsaðstoð án lagaheimildar. Hin kærða ákvörðun felld úr gildi og málinu vísað til löglegrar meðferðar.

A kærði, f.h. B og C,  synjun Snæfellsbæjar (S) á beiðni um aðgang að útboðsgögnum. Ekki varð ráðið að C hafi staðið að upphaflegri beiðni og kæru hans var vísað frá. Kæra B laut m.a. að upplýsingum um hver hafi framleitt þá steypu sem notuð var í umrætt verk, en ekki lá fyrir að S hefði þær upplýsingar undir höndum. Því var beiðni um þau vísað frá. S hafði í fyrsta lagi vísað til þagnarskylduákvæðis í lögum um opinber innkaup, en nefndin taldi það vera almennt þagnarskylduákvæði og synjun yrði ekki á því byggð. Í öðru lagi hafði S vísað til 9. gr. upplýsingalaga. B hafði hins vegar verið þátttakandi í útboðinu, og naut réttar samkvæmt 14. gr. upplýsingalaga. Því taldi nefndin S ekki geta byggt synjun á 9. gr. laganna. Takmarkanir á upplýsingarétti B yrðu aðeins reistar á 2. eða 3. mgr. 14. gr. en þar sem skilyrði þeirra væru ekki uppfyllt bæri S að afhenda B umrædd skjöl.

Félagsleg leiguíbúð og sérstakar húsaleigubætur. Eignastaða kæranda yfir eignamörkum c-liðar 4. gr. reglna um félagslegar leiguíbúðir og sérstakar húsaleigubætur í Reykjavík. Hin kærða ákvörðun staðfest.

A kærði, f.h. Hagsmunasamtaka heimilanna (HH), synjun Fjármálaeftirlitsins (FME) á beiðni um aðgang að gögnum varðandi yfirfærslu lánasafna frá gömlu bönkunum yfir í þá nýju. Í fyrsta lagi var óskað aðgangs að tilteknum skýrslum. FME kvað þá beiðni vera endurtekna, henni hafi efnislega verið synjað árið áður og kærufrestur væri útrunninn. HH sögðu fyrri beiðni sína aðeins hafa tekið til hluta skýrslnanna. Það varð niðurstaða nefndarinnar að HH hafi mátt beina nýrri beiðni að FME, enda hefði eftirlitið sjálft ákveðið að taka afstöðu til aðgangs að skýrslunum í heild. Hins vegar staðfesti nefndin efnislega synjun FME. Í öðru lagi var óskað aðgangs að samningum varðandi yfirfærslu lánasafna frá gömlu bönkunum yfir í þá nýju, sem gerðir voru milli kröfuhafa gömlu bankanna og stjórnvalda, eftir atvikum við Fjármálaeftirlitið. Nefndin taldi niðurstöðu um það ráðast af því hvort í samningunum væru upplýsingar sem féllu undir 13. gr. laga nr. 87/1998, þ.e. um starfsemi Fjármálaeftirlitsins, eftirlitsskyldra aðila eða tengdra aðila eða annara. Það ákvæði yrði að skýra með hliðsjón af 9. gr. upplýsingalaga og réttur til aðgangs réðist af því hvort viðskiptahagsmunir lögaðila af leynd um gögn vægju þyngra en hagsmunir almennings af að fá aðgang að þeim. Nefndin taldi tiltekin skjöl lúta að mikilvægum viðskipta- og fjárhagsmálefnum bankanna, eftirlitsskyldra aðila er lytu þagnarskylduákv. Auk þess væru víða í þeim upplýsingar sem falla myndu undir 9. gr. upplýsingalaga þótt sú þagnarskylda ætti ekki við. Því var staðfest synjun FME um aðgang að þessum skjölum. Önnur skjöl taldi hún ekki falla undir þagnarskylduna. Um það vísaði hún til þess að þau hefðu að geyma upplýsingar um þátttöku ríkisins í umfangsmiklum aðgerðum, um ráðstöfun opinberra hagsmuna og ekki hefði verið rökstutt hvernig það gæti valdið tilgreindum aðilum tjóni að veita aðgang að þeim. Þá hefðu stjórnvöld þegar veitt aðgang að sambærilegum gögnum um aðra aðila og birt allar helstu upplýsingarnar í skýrslu fjármálaráðherra.  Í þriðja lagi var óskað aðgangs að ótilgreindum gögnum tengdum yfirfærslu lánasafna í nýju bankana. Þar sem ekki þótti vera ljóst hvaða gögn væri um að ræða var þessum þætti vísað frá.

Lok leigusamnings. Rakaskemmdir.

Ótímabundinn leigusamningur: Riftun. Gæludýr.

Staðfest ákvörðun umboðsmanns skuldara um að fella niður heimild kæranda til greiðsluaðlögunar á grundvelli d-liðar 2. mgr. 6. gr., sbr. 15. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga

Staðfest ákvörðun umboðsmanns skuldara um synjun á umsókn kæranda um greiðsluaðlögun á grundvelli b- og f-liðar 2. mgr. 6. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga

Staðfest ákvörðun umboðsmanns skuldara um synjun á umsókn kærenda um greiðsluaðlögun á grundvelli b- og c-liðar 2. mgr. 6. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga

Staðfest ákvörðun umboðsmanns skuldara um synjun á umsókn kærenda um greiðsluaðlögun á grundvelli d-liðar 2. mgr. 6. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga

Vinnueftirlitið krafðist þess að frestað yrði réttaráhrifum úrskurðar nr. A-528/2014, í máli ÚNU 13070007, sem kveðinn var upp 5. maí 2014. Kröfunni var hafnað.

Ár 2014, föstudagurinn 30. maí, var kveðinn upp í mennta– og menningarmálaráðuneytinu svofelldur ÚRSKURÐUR I. Með bréfi, sem barst mennta– og menningarmálaráðuneytinu þann 1. október 2013, kærði fr)...

Umönnunargreiðslur

Hin kærða ákvörðun var felld úr gildi vegna annmarka á hinni kærðu ákvörðun. Í bréfi Vinnumálastofnunar til kæranda segir að stofnunin hafi tekið ákvörðun skv. 60. gr. laga um atvinnuleysistryggingar um að stöðva greiðslur atvinnuleysisbóta til. Í rökstuðningi kemur hins vegar fram að henni hafi ranglega verið tilkynnt að Vinnumálastofnun hefði ákveðið á grundvelli 60. gr. laga um atvinnuleysistryggingar að stöðva greiðslur atvinnuleysisbóta til hennar. Ákvörðun stofnunarinnar hafi falið í sér að réttur kæranda til biðstyrks yrði felldur niður sökum þess að hún uppfyllti ekki skilyrði 2. gr. reglugerðar nr. 47/2013.

Framlenging vegna veikinda

Framlenging vegna veikinda

Vinnumálastofnun gert að greiða kæranda vexti á atvinnuleysisbætur henni til handa sem haldið hafði verið eftir, skv. 35. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, á meðan beðið var eftir læknisvottorði sem kærandi hafði verið beðin um að leggja fram. Kæru varðandi bótatímabil var vísað frá og enn fremur kæru varðandi endurútreikning atvinnuleysisbóta kæranda.

Kærandi var í ráðningarsambandi þegar hann sótti um atvinnuleysisbætur og var því ekki atvinnulaus í skilningi laganna, sbr. 1. gr. og 1. mgr. 9. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Hin kærða ákvörðun var staðfest.

Mál þetta lýtur að túlkun á 1. mgr. 54. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, sbr. 17. gr. laga nr. 134/2009 og 9. gr. laga nr. 142/2012 og var hin kærða ákvörðun staðfest. 

Vinnumálastofnun hafði ekki tekið stjórnvaldsákvörðun í máli kæranda og var því vísað frá samkvæmt 26. gr. stjórnsýslulaga.

Breyting á hagnýtingu séreignar. Atvinnu- og íbúðarhúsnæði.

Málið varðar skerðingu atvinnuleysisbóta skv. 1. mgr. 36. gr. laga um atvinnuleysistrygginga vegna tekna atvinnuleitanda.

Með kæru 8. maí 2014 kærir Óskatak ehf. útboð Vegagerðarinnar auðkennt „Svínadalsvegur (502-02) Leirársveitarvegur – Kambshóll“. Kærandi krefst þess aðallega að kærunefnd útboðsmála felli úr gildi ákvörðun varnaraðila um að hafna tilboði kæranda, en til vara að nefndin láti uppi álit sitt á skaðabótaskyldu varnaraðila. Auk þess er krafist málskostnaðar.

Beiðni um endurupptöku hæstaréttarmáls nr. 256/2013

Beiðni um endurupptöku hæstaréttarmáls nr. 207/2012

110%. Endurupptaka. Bifreið kæranda átti ekki að koma til frádráttar niðurfærslu veðlána hjá Íbúðalánasjóði þar sem hún var ekki í hans eigu þann 1. janúar 2011. Hin kærða ákvörðun felld úr gildi og lagt fyrir Íbúðalánasjóð að taka málið til löglegrar meðferðar.

Fjárhagsaðstoð. Námsstyrkur. Umsókn kæranda synjað þar sem aðstæður hans féllu ekki að skilyrðum 18. gr. reglna Reykjavíkurborgar um fjárhagsaðstoð. Mál kæranda ekki rannsakað nægjanlega, sbr. 10. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993. Hin kærða ákvörðun felld úr gildi og málinu vísað til löglegrar meðferðar.

Eiginnafn: Valgý

Eiginnafn: Malika

Fjárhagsaðstoð. Umsókn kærenda synjað þar sem þau voru í lánshæfu námi, sbr. gr. 4.3.7 reglna Reykjanesbæjar um fjárhagsaðstoð, án þess að meta aðstæður kærenda sérstaklega og kanna hvort þau nytu réttar til láns hjá LÍN. Hin kærða ákvörðun felld úr gildi og málinu vísað til löglegrar meðferðar.

Eiginnafn: Mímósa

Eiginnafn:  Mikhael

Eiginnafn: Eníta

Eiginnafn: Jenny

Aðlögun kenninafns: Herbertsson

Ákvörðunartaka: Innganga í Húseigendafélagið.

Ákvörðunartaka: Gluggar. Samþykkt á húsfundi

Kærð var til ráðuneytisins synjun tollstjóra um niðurfellingu dráttarvaxta sem lagðir voru á kröfu vegna endurákvörðunar opinberra gjalda.

Reykjavíkurborg gegn Herði Jónssyni

Innlendur ferðakostnaður

Ekki lá fyrir rökstuddur úrskurður sem kæranlegur væri samkvæmt 1. mgr. 6. gr. barnaverndarlaga nr. 80/2002, sbr. 2. gr. laga nr. 80/2011, til kærunefndar barnaverndarmála. Engin kæruheimild var fyrir hendi. Málinu var vísað frá kærunefnd barnaverndarmála.

Úrskurðarnefndin féllst ekki á þá skilgreiningu Vinnumálastofnunar að kærandi hafi starfað á vinnumarkaði þrátt fyrir sölu á hvolpum og að hún væri vegna þess ekki í virkri atvinnuleit skv. 14. gr. laga um atvinnuleysistryggingar. Hinni kærðu ákvörðun var hrundið.

Kærandi starfaði sem leigubílstjóri samhliða því að þiggja atvinnuleysisbætur. Hin kærða ákvörðun var staðfest skv. 60. gr. laga um atvinnuleysistryggingar.

Málið varðar 43. gr. laga um atvinnuleysistryggingar og 2. mgr. 46. gr. laganna. Hin kærða ákvörðun Vinnumálastofnunar var staðfest.

Kærandi hafnaði atvinnutilboði og var hin kærða ákvörðun staðfest með vísan til 1. mgr. 57. gr. laga um atvinnuleysistryggingar nr. 54/2006.

Ótekið orlof við starfslok. Staðfest skv. 51. gr. laga um atvinnuleysistryggingar.

Kærandi var staðinn að vinnu við eigin fyrirtæki samhliða því að þiggja atvinnuleysisbætur. Ákvörðun Vinnumálastofnunar var staðfest með vísan til 60. gr. laga um atvinnuleysistryggingar.

Staðfest ákvörðun umboðsmanns skuldara um synjun á umsókn kæranda um greiðsluaðlögun á grundvelli b-liðar 2. mgr. 6. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga

Staðfest ákvörðun umboðsmanns skuldara um synjun á umsókn kæranda um greiðsluaðlögun á grundvelli b- og c-liðar 2. mgr. 6. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga

Aflaheimildir -Úthlutun byggðakvóta - Skilyrði úthlutunar

Staðfest ákvörðun umboðsmanns skuldara um synjun á umsókn kæranda um greiðsluaðlögun á grundvelli c-liðar 2. mgr. 6. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga

A kærði afgreiðslu innanríkisráðuneytisins á beiðni hans um aðgang að verklagsreglum lögreglu um beitingu skotvopna. Upphaflega hafði beiðninni verið beint að embætti ríkislögreglustjóra, sem hafði haft hin umbeðnu gögn í sínum vörslum, en hafði þó framsent beiðnina til innanríkisráðuneytisins. Nefndin taldi embættinu ekki hafa verið rétt að gera það, en taldi sér þó vera skylt að taka afstöðu til kærunnar, í stað þess að hafa bein afskipti af málsmeðferðinni. Þar sem reglurnar hefðu að geyma lýsingu á verklagi lögreglu, þegar upp kæmu alvarleg mál á sviði löggæslu, þar sem beita yrði valdi, og þær hefðu að geyma upplýsingar um skipulag löggæslu, gæti það raskað almannahagsmunum að veita almenningi aðgang að þeim. Var ákvörðun innanríkisráðuneytisins því staðfest.

A kærði afgreiðslu landlæknis á beiðni um aðgang að reikningum fyrir prentun á bæklingum yfir MMR og önnur bóluefni. Landlæknir hafði synjað beiðni A því það myndi kosta embættið of mikla vinnu að verða við beiðninni. Úrskurðarnefnd um upplýsingamál taldi landlækni hafa brugðist við gagnabeiðninni, með þeim hætti sem gert var, vegna þess að hún kom frá A en ekki einhverjum öðrum einstaklingi. Synjunin hafi því verið  byggð á ómálefnalegum sjónarmiðum. Lagt var fyrir  landlækni að taka málið til nýrrar meðferðar.

A kærði með hvaða hætti Höfði, hjúkrunar- og dvalarheimili brást við úrskurði nefndarinnar, nr. A-514/2014, þess efnis að því bæri að veita A aðgang að endurskoðunarskýrslu vegna ársreiknings fyrir árið 2012. Höfði hugðist gera það með því einu að leyfa A að lesa skýrsluna á starfstöð sinni. Úrskurðarnefnd um upplýsingamál kvað Höfða ekki geta uppfyllt skyldu sína samkvæmt úrskurðinum með því einu, heldur bæri heimilinu að afhenda kæranda afrit af  umræddri skýrslu.

A kærði Tryggingastofnun ríkisins fyrir að verða ekki við beiðni hans um gögn um þjónustuhlutverk stofnunarinnar, um tilflutning peningasendinga frá launþegum til atvinnurekenda o.fl. Málið varðaði annars vegar beiðni A um svar við tiltekinni spurningu sem TR kvaðst hafa svarað. Hins vegar varðaði það beiðni A um upplýsingar úr skilaskýrslum Innheimtustofnunar sveitarfélaga til TR, en TR kvaðst ekki hafa yfir þeim upplýsingum að ráða. Úrskurðarnefnd um upplýsingamál taldi þar með ekki vera skilyrði fyrir kæru og ákvað að vísa málinu frá.

I kærði synjun Þjóðskrár á því að afhenda honum íbúaskrár fyrir Vestur og Austur Barðastrandarsýslu. Synjunin var hvorki byggð á fyrirvaranum í 13. gr. upplýsingalaga, né því að skrárnar hefðu ekki verið fyrirliggjandi þegar beiðnin barst, heldur einkum því að um væri að ræða viðkvæmar persónuupplýsingar. I gæti ekki fengið þær sér til gamans. Úrskurðarnefndin kvað það ekki hafa áhrif á rétt kæranda að hann setti beiðni sína fram til gamans. Til voru tvær tegundir af skránni og nefndin taldi hvoruga þeirra hafa að geyma viðkvæmar persónuupplýsingar í skilningi laga nr. 77/2000. Í 10. gr. þeirra laga væri hins vegar sérregla um kennitölur. Í ljósi hennar, og þar sem upplýsingar um kennitölur ættu ekki erindi við þá sem ekki þyrftu á þeim að halda, féllu þær undir 9. gr. upplýsingalaga. Þjóðskrá bæri því að afhenda I skrárnar, en án kennitalna einstaklinga.

I kærði synjun Vinnueftirlitsins á beiðni um aðgang að gögnum varðandi tiltekið vinnuslys. Vinnueftirlitið hafði m.a. byggt synjun sína á 2. málsl. 1. mgr. og 2. mgr. 83. gr. laga nr. 46/1980 um aðbúnað, hollustuhætti og öryggi á vinnustöðum. Nefndin kvað 2. málslið 1. mgr. 83. gr. ekki fela í sér sérstaka þagnarskyldureglu. Í 2. mgr. 83. gr. (varðandi eftirlitsferðir) í væri slík regla en ekki yrði séð að hún gæti átt við. Málið félli undir 14. gr. upplýsingalaga, en undanþágan í 3. mgr. hennar ætti ekki heldur við. Því ætti I rétt til aðgangs að tilgreindum gögnum. Varðandi önnur gögn sem um var deilt, kvað nefndin upplýsingalög ekki geta staðið því í vegi að aðili fengi þau. Þau stöfuðu enda frá honum sjálfum, eða hefði verið að honum beint, og þau hefðu ekki að geyma upplýsingar um einkamálefni annarra. Því bæri Vinnueftirlitinu að afhenda kæranda þau.

Staðfest ákvörðun umboðsmanns skuldara um synjun á umsókn kærenda um greiðsluaðlögun á grundvelli a-liðar 1. mgr. 6. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga

Staðfest ákvörðun umboðsmanns skuldara um synjun á umsókn kæranda um greiðsluaðlögun á grundvelli c-liðar 2. mgr. 6. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga

Felld úr gildi ákvörðun umboðsmanns skuldara um að fella niður heimild kæranda til greiðsluaðlögunar á grundvelli b-, c- og d-liðar 1. mgr. 6. gr. lge., d-liðar 1. mgr. 12. gr. lge a-liðar og 1. mgr. 6. gr., sbr. 15. gr. laga nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun einstaklinga

Veðlánaflutningur. Aðfinnslur. Synjun Íbúðalánasjóðs um undanþágu frá reglum um 80% veðmörk fasteignar við veðlánaflutning staðfest.

Íbúðalánasjóður. Ekki lá fyrir stjórnvaldsákvörðun, sbr. 1. mgr. 42. gr. laga um húsnæðismál nr. 44/1998. Kæru vísað frá.     

Félagsleg heimaþjónusta. Aðfinnslur. Umsókn kæranda samþykkt. Lögvarðir hagsmunir af efnislegri úrlausn málsins ekki lengur til staðar. Kæru vísað frá.

Fjárhagsaðstoð. Kærð var ákvörðun sveitarfélags að lækka viðmiðunarfjárhæð fjárhagsaðstoðar. Ekki talið til valdheimilda nefndarinnar að úrskurða um fjárhæð fjárhagsaðstoðar sveitarfélaga. Kæru vísað frá.

Fjárhagsaðstoð. Aðfinnslur. Umsókn kæranda synjað þar sem maki var í lánshæfu námi, sbr. 19. gr. reglna um fjárhagsaðstoð í Garðabæ án þess að fram færi mat á raunverulegum aðstæðum þeirra. Hin kærða ákvörðun felld úr gildi og málinu vísað til löglegrar meðferðar.

Aflétting krafna, umfram söluverð, við frjálsa sölu. Íbúðalánasjóði rétt að synja beiðni kæranda þar sem hann átti aðrar eignir til greiðslu kröfunnar. Hin kærða ákvörðun staðfest.

Greiðsluerfiðleikaaðstoð. Ekki tekið tillit til láns frá LÍN í greiðsluerfiðleikamati. Hin kærða ákvörðun felld úr gildi og málinu vísað til löglegrar meðferðar.

Með kæru 11. apríl 2014 kærir Hlaðan ehf. ákvörðun og málsmeðferð við innkaup, varnaraðila, Húnaþings vestra á rekstri skólamötuneytis og veitingastaðar á Hvammstanga. Jafnframt er kærð ákvörðun varnaraðila um að velja kæranda ekki til þátttöku í útboði um innkaupin. Í þessum hluta málsins tekur nefndin afstöðu til kröfu kæranda um stöðvun samningsgerðar um stundarsakir en úrlausn málsins bíður að öðru leyti endanlegs úrskurðar. Varnaraðila auk Gauksmýri ehf., sem einnig tók þátt í innkaupsferlinu, hefur verið gefinn kostur á að tjá sig um kröfu um stöðvun.

Aflaheimildir - Úthlutun byggðakvóta - Skilyrði úthlutunar

Úrskurður